رفیق واله قلی زاده، صدر فرقه دمکرات آذربایجان ایران، مبارز پرشور راه سعادت و پیشرفت میهن و از زمره فعالان جنبش مردمی وفادار به آرمانهای زحمتکشان، روز چهار شنبه ۲۳ مردادماه ۱۳۹۸، در سن ۸۱ سالگی دیده از جهان فروبست.
رفیق واله قلی‌زاده در۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۱۷ در روستای “خروسلو ” از توابع شهرستان اردبیل، آذربایجان شرقی در خانواده ای زحمتکش چشم به جهان گشود. پدر او رفیق رضا قلی‌زاده در سال ۱۳۲۴ همچو هزاران مبارز دیگر در سراسر ایران زیر تاثیر نفوذ معنوی حزب تودهٔ ایران هوادار حزب تودهٔ ایران شد و در پشتیبانی از سیاست های آن به فعالیت پرداخت. از آنجا که شرایط حاکم در منطقه،رشد نیروهای مترقی، ومناسب شدن فضای سیاسی در ایران با آغاز فعالیت علنی فرقه دمکرات آذربایجان به رهبری میر جعفر پیشه وری مقارن شد، رفیق رضا قلی زاده نیز مانند هزارها توده ای دیگر به تشکیلات فرقه دمکرات پیوست و تمامی توان و امکانات خویش را صرف مبارزهٔ انقلابی کرد.
جنبش ۲۱ آذر، به مثابه جنبشی برای رهایی خلق های ایران از استثمار دوگانه، بخشی از مبارزه توده های محروم میهن ما در مسیر استقرار آزادی و عدالت اجتماعی در کشور بود و به سرعت دامنه آن از منطقه آذربایجان فراتر می رفت و به الگویی در خور برای مبارزه خلق های ستم دیدهٔ میهن ما تبدیل می شد.
جنبش ۲۱ آذر از سوی ارتش دست نشانده شاهنشاهی همراه با یاری نیروهای ارتجاعی محلی وفئودال های منطقه و با زیر پا گذاشته شدن تمامی موازین و شئون انسانی بی رحمانه سرکوب شد وموجب قتل عام بیش از سی هزار شهروند آذربایجانی گردید. روستا و منزل قلی‌زاده‌ها نیز از این سرکوب خونین و یورش مأموران ارتش شاهنشاهی در امان نماند. رفیق رضا قلی زاده پدر رفیق واله دستگیر و به نقطه ای نامعلوم فرستاده شد. مادر و خواهران رفیق واله را اقوام نزدیک‌شان پنهان کردند، خانۀ قلی زاده ها با خشم و کین از سوی گماشتگان رژیم ستم شاهی ویران گردید، رفیق واله و برادران کوچکش، در شبی به‌شدت برفی و یخبندان بناگزیر به اتاقی که درو پنجره‌اش شکسته و به ویرانه ای تبدیل شده بود پناه بردند و با تب و لرزی استخوان سوز که گریبانشان را گرفته بود شب را پنهان از دید گزمگان شاه سر سپردهٔ امپریالیسم سپری کردند. سپیده دمان شرنگ فاجعه ای را به کام واله نوجوان ریخت. او متوجه شد که هر دو برادرش از شدت سرما منجمد شده اند.
با پس از آن و با وجود همهٔ این مصائب، رفیق واله نوجوان گام در راه پدر نهاد و در خلال این دوران که هر لحظه اش خطری هلاکت بار در کمین بود با تمام وجود برای استحکام پایه‌های فرقه دمکرات آذربایجان از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد. او هرآنچه در توان داشت به‌خدمت آرمان انسانی اش می‌گرفت. او با سفارش ” صفربابا “، از مبارزان سرشناس منطقه ” هامار کند”، در سرمای شدید منطقه اردبیل، در انتقال و پناه دادن “فدائیان فرقه” همه جانبه همراهی می کرد و سپس وسیله های انتقال یعنی اسب‌ها را دوباره به روستا باز می‌گرداند. پدر رفیق واله سه سال از بهترین دوران زندگی‌اش را در سیاهچال‌های رژیم “ستم شاهی” سپری کرد. پس از آزادی از زندان و رهایی از دست دژخیمان در آذر ماه ۱۳۲۸ به همراه خانواده به جمهوری آذربایجان مهاجرت کرد. رفیق واله در مهاجرت به تحصیل پرداخت . او در رشته مهندسی کشاورزی فارغ التحصیل شد و در تخصص خود به کار مشغول گردید. رفیق واله قلی‌زاده از سال ۱۳۵۸، در مقام کادر برجسته فرقه دمکرات آذربایجان در عرصه های مختلف فعال بود و مسئولیت هایی سیاسی برعهده داشت. او در سال ۱۳۶۱ به عضویت رسمی کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان انتخاب شد. رفیق واله قلی‌زاده در سال ۱۳۶۵ در کنفرانس ملی حزب توده ایران شرکت کرد. رفیق واله از سال ۱۳۶۷ به عضویت هیئت اجرائیه کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان انتخاب شد و در پلنوم کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان، ۹ اسفند ماه ۱۳۹۳، به مقام صدر کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان انتخاب گردید. رفیق واله قلی زاده، این وظیفه خطیر و سنگین را تا آخرین لحظهٔ حیات به دوش کشید و با ایمانی استوار و با امید به پیروزی خلق های ایران، بویژه خلق آذربایجان، در رسیدن به حقوق ملی و آزادی مبارزه کرد.
حزب تودهٔ ایران در گذشت رفیق واله قلی زاده، مبارز راه آزادی زحمتکشان و محرومان جامعه را به خانواده و بازماندگان او و به همهٔ اعضای فرقه دمکرات آذربایجان ایران ونیز به اعضا و هواداران حزب توده ایران، به دوستان و آشنایانش و دیگر مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی تسلیت می گوید.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
