مقدمه ای بر
" تجمع سی آبان بازنشستگان و یک تجربه ارزشمند"
نویسنده یا بازنشسته ی آگاه و درد مند با تاسف می نویسد: چرا بازنشسته ها باز هم فریب خوردند وخیابان را ترک کردند و به سالن وزارت خانه رفتند تا با وزیر در باره همسان سازی بازنشسته ها گفتگو کنند؟!
پرسش این عزیز بازنشسته را به صورت های دیگری هم می توان مطرح کرد: چرا این افراد نمی دانند وزیر و رییس حاکمیت و همه ی تکنوکرات های شان بدون استثناء بی اراده و تنها مشتی گوش به فرمان هستند، که اراده ی انجام هیچ کاری را ندارند و تنها یک مجری فرمانند. باید بداند که در حاکمیت استبداد مطلقه این واژه ها تنها یک شکل بی سرشت بیش نیستند، زیرا تنها همان یک " فرد" تصمیم گیرنده است که می باید بیندیشد و فرمان بدهد و دیگران روبات های مجری و بی اراده و بی اندیشه ی او، بیش نیستند.
یا پرسش دیگر: چرا درک مفهوم مقررات زدایی و تعدیل ساختاری برای برخی از این مبارزین این اندازه دشوار وغیر قابل تصور است؟ آن هم، زمانی که زنان و مردان سالمندی که، هم دیکتاتوری سلطنت را تجربه کرده اند و با مبار…
