header photo

به مناسبت 74-مین سالگرد شهادت قهرمانانۀ رفیق فریدون ابراهیمی ، قهرمان ملی خلق های ایران

به مناسبت 74-مین سالگرد شهادت قهرمانانۀ

رفیق فریدون ابراهیمی ، قهرمان ملی خلق های ایران

روز اول خردادماه سال 1326، ساعت 4 صبح، مقابل باغ گلستان تبریز، مردی 28 ساله از سلالۀ قهرمانان آذربایجان، با قلبی سرشار از عشق به زحمتکشان و همۀ خلقهای ایران، با گامهای استوار به سوی چوبۀ دار می رود.

 او فریدون ابراهیمی، قهرمان توده ای، فرزند برومند خلق آذربایجان، عضو کمیتۀ مرکزی فرقۀ دمکرات آذربایجان، نمایندۀ مجلس ملی آذربایجان و دادستان کل آذربایجان در دوران حکومت خودمختار و ملی آذربایجان است که راه پدرش رفیق غنی ابراهیمی، از فعالان نامدار حزب کمونیست ایران و حزب تودۀ ایران، را ادامه می دهد.

 فعالیت و مبارزه سیاسی فریدون ابراهیمی به شکل رسمی در دوران تحصیل در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران آغاز می گردد. او در سال 1320 ، در دوران دانشجوئی به صفوف حزب تودۀ ایران می پیوندد. در اعتراضات و حرکات دانشجوئی به طور فعال شرکت می کند. پیگیرانه به نوشتن مقالات سیاسی و روشنگرانه در نشریات حزب و اتحادیه های کارگری و سایر مطبوعات مترقی نظیر نشریات رهبر، مردم، ظفر، خاورِ نو، آذربایجان و آژیر می پردازد. در نهایت، پیوستن فریدون ابراهیمی به سید جعفر پیشه وری، نشان می دهد که همه و همهۀ آن فعالیت های درخشان، همچون دوران آمادگی است برای شرکت او در یکی از بزرگترین رویدادهای انقلابی ایران. یعنی  شرکت در مبارزه برای کسب حقوق ملیِ خلقِ آذربایجان و ایجاد چنان جامعۀ مترقی که نمونه ای باشد برای رهائی سایر خلقهای ایران از ظلم و ستم فئودالهای مرتجع و رژیم فاسد پهلوی.

   رفیق فریدون ابراهیمی تا پایان عمر کوتاه و پربار خود به  راه مبارزه برای کسب حقوق به حق کارگران و دهقانان و زحمتکشان خلق آذربایجان و دیگر خلقهای ایران ادامه داد.

  به هنگام یورش تفنگداران فئودال های زالو صفت آذربایجانی و ارتش شاهنشاهی تحت هدایت ژنرالهای آمریکائی به تبریز، فریدون ابراهیمی با تنی چند از فدائیان فرقۀ دمکرات آذربایجان، پس از مقاومت مسلحانه دستگیر و در معرض شکنجه قرار گرفتند. او پس از گذراندن حدود 6 ماه شکنجه و حبس، در دادگاه رژیم منفور پهلوی نیز شجاعانه از راه مبارزۀ خود و خلق آذربایجان دفاع کرد و از آینده روشن راه مبارزه خود و خلقها چنین سخن گفت :

 «...آینده از آنِ کسانی است که عرق ریزان کار می کنند. کسانی که دستهایشان از شدت کار پینه بسته است .روزی خواهد رسید که تمامی کسانی که خلقهای ایران را از حقوق خود محروم نموده، فرهنگ و افتخارات ملی را لگدمال کرده اند و انسانهای زحمتکش را تحت استثمار قرار داده اند، مجبور به جوابگوئی در مورد جنایتها و خیانتهای خود در مقابل خلق خواهند شد...».

 فریدون رفت و همچون ستاره ای درخشان در میان دیگر ستارگان قهرمانان ایران بر فراز راه مبارزۀ خلقهای ایران  پرتو افشانی می کندهمان راهی که برادر کوچکترش رفیق انوشیروان نیز رفت و برای آیندگان نوشت :  « رفقا ، ما رفتیم ، شما راه ما را ادامه دهید!  «

یادشان جاوید و راهشان پر رهرو باد !

منبع: روزنامه آذربایجان شماره 159

Go Back

Comment