صادق شکیب
چون دور جهان یک سره بر منهج عدل است
خوش بــــاش که ظالم نبرد راه به منزل
با این همه جنایات و دسیسه های مرتجعین برای ابدی ساختن ایستایی و باز داشتن چرخ حرکت روند تکاملی جامعه ، نهایتاً موفقیت با چه کسانی است ؟ آن هایی که در طول تاریخ به عبث در کج راهه هایی بر ضد منافع مردمان عمرشان را حیوان وار تباه و تلف کرده اند ، یا افرادی که با عشق به بشر دوستی ، عدالت و پیشرفت ، راهیان راه پر افتخار انسانیت بوده اند ؟
ابومسلم خراسانی ، مازیار و بابک با شمشیرشان برای عظمت میهن خویش دلاورانه پیکار کردند . خواجه نصیرالدین طوسی ، ابوریحان بیرونی و زکریای رازی با دانش و قلمشان در آن دوران سیاهی که خلفای سیطه گر برای توده های زحمت کش رقم زده بودند . با روشن گری دمی از خدمت به کشورشان غافل نشدند . در تداوم تاریخ نام چه کسانی به نیکی ماندگار هست ؟ خلفای خدعه گر فاسد عباسی قاتل میهن پرستان بزرگی چون مازیار ها یا جاهلان نادان آدم کشی همچو هلاکوخان ها . در درازنای تاریخ با کشتن کدامین میهن پرست جنبش ترقی خواهانه و عدالت خواهی متوقف مانده ؟ سرکوب و وحشی گری های شنیع و بی حد و حصر حاکمان و لوبه طور موقت آرامش گورستانی نیز پدید آرد ، باز هم پیکار شور انگیز توده ها متوقف نگشته در اولین فرصت برای دست یابی به حق و عدالت خواهند شورید . تاریخ خود گواه این امر است . سهروردی ها را خفه کردند و بسیار دانشمندان و پیکار گران راه توده ها را …. ولی حافظ با اشعار شور انگیز و جاودانه ی خود ندای حقانیت زحمت کشان را با دل انگیز ترین ابیات سرود . پس از حافظ چه بسیار دانشمندان به مقتضای وضعیت اجتماعی در این راه کوشیدند . نیک بنگریم و گوش فرا دهیم :
این شیخ محمد خیابانی است که ، از سویی ندای مبارزه را سر می دهد و جان بر سر سودای انسانی اش می نهد . ولی ارانی بر خلاف پنداشت حاکمان از مرگ خیابانی نمی هراسد که باشهامت ، وارد میدان رزم می شود . روزبه به خاطر میهن پرستی تیر باران می شود ، گلسرخی سر فرازانه به پیشواز همان راه پر افتخار گام می نهد . جزنی ناجوانمردانه آماج رگبار گلوله های دژخیمان محمد رضا شاه می شود ، ولی خوفی بر دل تیزابی انقلابی نمی نشیند . سر این قصه بس دراز است و هیچ رمز و معمایی هم در آن نیست . تا ظلم هست پیکار برای رفع آن نیز خواهد بود . و پیکار گران را افتخاری جاودانی …
اینک که امپریالیسم جهانی در هر گوشه ای از جهان برای تأمین منافع ضد بشری خود از هیچ وحشی گری ابایی ندارد ، آخرالامر سرنوشت سیاه اسلافان ضد بشر خود را خواهد داشت .
بگذار انسان های بی گناه را برای ارضای نفسانیات حیوانیشان بکشند . مبارزان را تحقیر و قتل عامشان نمایند . به خود و تاریخ وقیحانه دروغ گویند، با اجیر مزدوران با هزاران ترفند برای طولانی ساختن حاکمیتشان توطئه ها چینند . اگر چنگیز خان مغول ها ، ناپلئون ها ، هیتلر ها و بسیار جانوران خون ریز ددمنش طرفی از جنایات خود بستند و سرانجام نیکی یافتند امپریالیست ها و نوکرانشان به خطا نمی روند .
در این میان منطق خلل ناپذیر و پولادین تاریخ چه می گوید ؟
زباله دان تاریخ بی صبرانه منتظر دفن ابدی امپریالیسم و حاکمان مزدورشان در تمامی کشور های وابسته است . تا عدالت ، صلح ،عشق و انسانیت جهان گستر شود .
باش تا آن روز
