header photo

ملاحظاتی پیرامون بیانیه های "جمعی از دموکراسی‌خواهان آذربایجان"

ملاحظاتی پیرامون بیانیه های

"جمعی از دموکراسی‌خواهان آذربایجان"

  در تاریخ هفتم آذرماه 1401 بیانیه ای با 166 امضاء از طرف هموطنان آذربایجانی ما  در ایران با عنوان "بیانیۀ جمعی از دموکراسی خواهان آذربایجان" انتشار یافت.

قبلا نیز در تاریخ اول آبان ماه 1401 بیانیۀ دیگری با همین عنوان و با 57 امضاء منتشر شده بود.

  موضوع بیانیۀ اول مربوط بود به قتل وحشیانۀ زنده یاد مهسا(ژینا) امینی و خیزش اعتراضی که پس از آن سراسر میهنمان را در بر گرفت. این بیانیه به ویژه اعتراض بسیار شدید امضاء کنندگان نسبت به برخوردهای خشونت آمیز و غیرقابل توجیه ارگان های امنیتی رژیم جمهوری اسلامی در خیابان ها، دانشگاه ها و مدارس با دختران و پسران و دانش آموزان و دانشجویان و فعالان سیاسی و مدنی و عموم دگراندیشان معترض، و نیز دستگیری و یا ربودن آنها و رفتار غیرقانونی با آنان در زندانها را در خود منعکس کرده بود

  موضوع بیانیۀ دوم به رفع موانع و مشکلات توسعۀ همه جانبۀ کشورمان ایران مربوط است. امضاء کنندگان این بیانیه ضروری میدانند که راهکارهای رفع موانع باید بر مبنای موازین بین المللی همچون اعلامیه جهانی حقوق بشر، حقوق زبان مادری، حقوق اقلیت های ملی و مذهبی و زبانی، میثاق های بین المللی، حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون های رفع تبعیض علیه زنان، رفع تبعیض نژادی، حقوق کودکان، حفظ میراث فرهنگی و طبیعی و محیط زیست و مصوبات سازمان ملل و سازمان یونسکو تدوین و اجرا شود.

  فرقه دمکرات آذربایجان با توجه به نکات مثبت این بیانیه ها، هر دوی آنها را منتشر و ارزیابی در مورد آنها را به عهده خوانندگان قرار داد.

  این بیانیه ها از پرخواننده ترین مطالب سایت فرقه دمکرات آذربایجان بود. خوانندگان سایت در مورد بیانیۀ دوم نقدها و پیشنهاداتی هم مطرح کرده اند که فعلا فرصت شرح و جمع بندی مفصل آنها در این مختصر ممکن نیست. با این حال، تصور می کنیم اشارۀ کلی به برخی موارد خالی از فایده نباشد.

  ما ضمن استقبال از فعالیت فکری و عملیِ و دسته جمعیِ و مستقل این خواهران و برادران آذربایجانی خود در داخل ایران و تشویق آنها بر ادامۀ این فعالیت، امیدواریم آنان در ادامۀ راهشان، راستاهای زیرین را بیش از پیش مورد توجه قرار دهند:

1-موفقیت ها و دست آوردهای جنبش اعتراضیِ سراسریِ "زن  زندگی  آزادی" که مطالبات گوناگون فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسیِ همۀ خلق های متحد شدۀ ساکن میهنمان را در بر گرفته، بسیار است. مثلا از جمله نتایج مثبت آن، ایجاد فضای مساعدی است که منجر به نشر همین دو بیانیۀ "جمعی از دموکراسی خواهان آذربایجان" گردیده است.

بنابراین ضروریست که نتایج و دست آوردها و تبعات آن به شکل دقیقتری مورد تحلیل و تدقیق میدانی قرار گیرد، تا در تکامل راهکارهای عملی پیشبرد مسالمت آمیز و عاقلانۀ این جنبش بکار گرفته شود.

2-از سطرهای پایانی بیانیه هویدا است که بیانیه خطاب به "هموطنان عزیز" منتشر گردیده و از آنان دعوت شده که برای پیشبرد آن، حول "محورهای" ذکر شده در بیانیه متحد شوند. در ارتباط با چنین دعوتی از "هموطنان"، باید توجه داشت که هموطنان ما ترکیبی از اقشار و طبقات گوناگون هستند که پر شمار ترین آنها، علیرغم تعلقات گوناگون ملیتی و مذهبی و جنسیتی، کارگران و زحمتکشانِ ساکن شهرها و روستاها می باشند. ولی محورهای ذکر شده در بیانیه بسیار کلّی است. اکثر دولت های جهان، علیرغم حاکم کردن روشهای خانمان برانداز نئولیبرالی بر حیات اقتصادی و اجتماعی شهروندان خود، مدعی عملکرد خود در چارچوب همین محورها هستند. حتی حکومت دیکتاتوری و ضد کارگری "شاهنشاه آریامهر" هم مدعی " مشارکت دادن کارگران واحدهای تولیدی و صنعتی در سهام شرکتها و سود سهام حاصل از آنها" بود(!).  برای جلب این پرشمارترین "هموطنان عزیز"، یعنی کارگران و زحمتکشانِ همۀ خلق ها، لازم است منافع و حقوق آنها به شکل مشخص و مورد به مورد جای برجسته ای در میان "محورهای" پیش گفته داشته باشد.

در ارتباط با جملات پیشین، میتوان به تجربه دولت خودمختار آذربایجان به رهبری فرقۀ دمکرات آذربایجان و سیدجعفر پیشه وری مراجعه کرد که در حرف و عمل، اجرای شعار "تامین عدالت اجتماعی" در وسیعترین و عمیق ترین شکل آن، در سرلوحۀ عملکرد حکومت ملی آذربایجان بود. به همین دلیل، زحمتکشان آن دوران که اکثرا دهقان و کشاورز بودند به شکل وسیع حول دولت خودمختار خود متحد شده بودند. به قول پیشه وری(مضمون فشرده): "خواسته ها و هدف های اصلی فرقۀ ما بهبود زندگی و معیشت دهقانان و کارگران است. در مقایسه با این خواسته ها، زبان مادری یک خواستۀ بسیار کوچک است".   

3-حتی با نگاه مختصری به تاریخ دوران های گذشته، میتوان به وضوح نقش ارتجاع داخلی و زد و بندهای آن با امپریالیسم جهانی برای ایجاد انحراف در جنبش های ملی و ترقیخواهانه مردم ایران و یا سوار کردن افراد ظاهرالصلاح خود بر امواج نارضایتی و جنبش های مردمی و یا نقش آنها در سرکوب آن جنبش ها را مشاهده کرد. لذا این موضوع مهم را نیز باید همواره در نظر داشت. هر نیروی ترقیخواهی که به استقرار آزادی و استقلال و عدالت اجتماعی در کشورمان می اندیشد، باید مرزبندی مشخص و روشنی با ارتجاع داخلی، با دخالت کشورهای منطقه و ارتجاع جهانی داشته باشد.

 

دومین: بیانیه جمعی از دموکراسی خواهان آذربایجان

 

اولین: بیانیه جمعی از دموکراسی خواهان آذربایجان

 

Go Back

Comment