ا. م. شیری
دُن کیشوت از شدت توهم از اسب لنگش پیاده شد، نیزه چوبین خود را به کناری انداخت و برای «احقاق حقوق ملت» در معیت خدمتکارش سانچو، کنگره برگزار کرد.
حکایت «گنگره دُن کیشوت و سانچو» بر اساس اطلاعیه‌های رهبری فرقه (حزب) دموکران آذربایجان از این قرار است:
بنا به اطلاعیه صادره از سوی صدر کمیته مرکزی فرقه دموکرات آذربایجان، واله قلی‌زاده بتاریخ ۲۳ تیر ۱۳۹۸، یکی از اعضای هیأت سیاسی- اجرایی فرقه بنام رحیم حسین‌زاده با سوءاستفاده از بیماری صدر فرقه، فرصت را مغتنم شمرده و با نقض آشکار موازین تشکیلاتی و اصول اساسنامه حزبی بهمراه چند خدمتکار دیگر که اغلب آنها منهای ۲ یا ۳ نفر، هیچکدام عضو کمیته مرکزی و هیأت سیاسی- اجرایی فرقه نبوده‌اند، در تاریخ ۱۵ تیر ۱۳۹۸ (۶ ژوئیه ۲٠۱۹) اجتماع نموده، کلیه ارگانهای رهبری فرقه را منحل و خود را بعنوان صدر فرقه و یگانه رهبر اجرایی فرقه منصوب می‌کند(۱).
لازم به یادآوری است که زنده یاد واله قلی‌زاده، صدر پیشین فرقه دموکرات آذربایجان در تاریخ ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۸، در سن ۸۱ سالگی دیده از جهان فروبست (جان شیفته دیگری از میان رفت)(۲).
متعاقب درگذشت صدر فرقه، کمیته مرکزی حزب دموکرات آذربایجان پلنوم وسیع و فوق‌العاده خود را در تاریخ ۱۳ مهرماه سال ۱۳۹۸ برگزار می‌کند.
کمیته مرکزی طی این پلنوم، ضمن بررسی گزارش هیأت سیاسی- اجرایی در مورد تحولات تحولات سیاسی کشور و تأکید بر اصول بیانیه ۱۲ شهریور سال ۱۳۲۴(۴) و ادامه خط‌مشی تاریخی انقلابی سید جعفر پیشه‌وری، بنیانگذار حزب دموکرات آذربایجان، خانم دکتر عادله چرنیک‌بلند(۵) را بمقام صدر جدید فرقه دموکرات آذربایجان انتخاب می‌نماید و بعد از آن، به خودسری‌ها و تخلفات ضد تشکیلاتی و اساسنامه‌ای رحیم حسین‌زاده رسیدگی می‌کند. در نتیجه نهایی، شرکت کنندگان پلنوم وسیع و فوق‌العاده اقدامات رحیم حسین‌زاده را عدول عامدانه از خط سیر سیاسی- نظری فرقه دموکرات آذربایجان، همسویی با دشمنان نهضت ۲۱ آذر و خلق آذربایجان و سایر خلقهای ایران ارزیابی نموده و به اتفاق آراء وی را از ترکیب کمیته مرکزی فرقه اخراج و تمامی اسناد و بیانیه‌های صادره از طرف او را بی‌اعتبار اعلام می‌نماید.
البته، این تصمیم منصفانه و اساسنامه‌ای پلنوم کمیته مرکزی فرقه دموکرات آذربایجان نتوانست رحیم حسین‌زاده را سر عقل بیاورد و به اندیشیدن به عواقب اعمال ضد ملی و ضد فرقوی خود وادار نماید.
با این حال، رحیم حسین‌زاده عضو اخراجی کمیته مرکزی فرقه دموکرات آذربایجان در ادامه اقدامات دُن کیشوت مآبانه خود در تاریخ ۱۸ آبان ماه سال جاری دوباره گروهی را که اغلب آنها ایده «آذربایجان واحد» و «شونیزم ترک» را در سر می‌پرورانند، در هتل «ارشاد» باکو به دور خود جمع می‌کند و نام این تجمع غیرتشکیلاتی و خارج از اصول اساسنامه و دیگر معیارهای حزبی را «کنگره» گذاشته و باز هم خود را بعنوان صدر فرقه منصوب می‌کند(۶).
با این اوصاف، پرسش اصلی و اساسی این است که هدف رحیم حسین‌زاده و خدمتکارانش از دست یازدین به چنین اقدامات دُن کیشوت مآبانه ضد ملی، ضد حزبی چیست و دنبال چه می‌گردند؟
قدر مسلم این است، که حزب دموکرات بلاکشیده ملت تحت ستم مضاعف آذربایجان از بدو پیدایش همواره مورد تهاجم فیزیکی و تبلیغاتی- روانی حکام ایران- خواه در دوره خاندان منفور پهلوی، خواه در دوره چهل ساله جمهوری اسلام بوده و هست. آن را گاهی به جدایی‌طلبی، زمانی به وابستگی متهم نمودند بدون اینکه حتی یک سند تحریف شده در اثبات مدعیات جعلی خود ارائه دهند؛ بدون اینکه زحمت حداقل یکبار مطالعه بیانیه ۱۲ شهریور، معتبر‌ترین سند بر دهان یاوه‌گویان را بخود بدهند؛ بدون اینکه به نشریات فرقه دموکرات آذربایجان، از جمله به روزنامۀ «آذربابجان» یا قبل از آن به صفحات روزنامه آژیر مراجعه کنند؛ بدون اینکه به این کلامات تاریخی سید جعفر پیشه‌وری: «خلق آذربابایجان خدمات تاریخی فرقۀ ما و فدائیان دلاور ما نه تنها به آذربایجان، حتی به تمام ایران را سالیان سال، صدها سال یاد خواهذ کرد» و یا «فدائیان ما در مبارزه در راه دمکراسی برای ایران، اسبان تشنه خود را در آبهای خلیج فارس سیراب خواهند کرد»، توجه داشته باشند، مدام اتهام می‌زنند تا جنایات تاریخی خود را، کشتار بیش از ۳٠ هزار نفر مردم تبریز را از خاطرها بزدایند؛ تا جشن‌های کتاب‌سوزان خود را که هنوز دودها و کلمات آنها در آسمان آذربایجان در جولان است، توجیه نمایند؛ تا ستم ملی به خلق آذربایجان و تمامی خلقهای ایران را تداوم بخشند و الی‌آخر…
با این اوصاف، از قرائن چنین استنباط می‌شود، که هدف اصلی ملی‌گرایان افراطی و شونیست مسلکان بسردمداری دُن کیشوت معاصر ما، رحیم حسین‌زاده، نه تصاحب عدوانی فرقه دموکرات آذربایجان، نه ایجاد تفرقه در صفوف اعضا و هواداران فرقه، بلکه، فراهم کردن زمینه سندسازی برای دشمنان خلق آذربایجان و بطور کلی همه خلقهای ایران، تلاش برای اجرای سیاست «تفرقه بیانداز و حکومت کن» امپریالیست‌ها، منحرف کردن فرقه از مشی میهنی، علمی و اصولی آن، خارج کردن از راهی که سید جعفر پیشه‌وری و هزارن شهید فرقه‌ای پیمودند و باورمندان وفادار آن خط مشی ادامه می‌دهند، می‌باشد.
با این حال، اگر چه در صحنه نمایش این اقدام ناپسند، حسین‌زاده و خدمتکاران اغواگر و متوهم او در جلو پرده به چشم می‌خورند، اما در پشت صحنه نیز سایه دستانی که بندهای این مهره‌ها را به انگشتان خود بسته، قابل مشاهده است.
برگزارکنندگان کاریکاتور «کنگره» در هتل ارشاد باکو بسیار خوب می‌دانند که نه فرقه دموکرات آذربایجان آن بید است که با چنین بادها بلرزد و نه خود آنها از چنان شایستگی و قابلیت ایدئولوژیک، سیاسی، تشکیلاتی و اخلاقی برخوردارند که سکان هدایت فرقه را بدست گیرند! آنها نه علاقمند به درس‌آموزی از تاریخ هستند و نه می‌خواهند این کلام پر معنی خلقهای ترک زبان را بخاطر آورند: «نه هر که چشم پدر درآورد، کوراوغلویش نامند»- هر تجمعی را نمی‌توان کنگره نامید. تشکیل کنگره مستلزم رعایت اکید موازین تشکیلاتی، اصول اساسنامه و پایبندی به آنهاست. آقایان، جایگاه خود را بشناسید!
۱۳ آذر ۱۳۹۸
ــــــــــــــــ
منابع:
(2)- https://www.adfmk.com/entries/bəyanatlar/حان-شیفته-دیگری-از-میان-رفت
(4)- https://www.adfmk.com/entries/اسناد/بیانیه-12-شهریور-1324-3
(5)- https://eb1384.wordpress.com/2018/10/15/
ebrahim shiri
