ترجمه- رحیم کاکایی
دو نماینده برجسته ادبیات ترکمن سده هفده
در ادربیات ترکمن تا نیمه دوم سده هیجده گرایش به ادبیات آموزنده،اخلاقی و پندآمیز مسلط بود و صرفا دگم‌ها و جزم گرایی اسلامی- صوفیانه را بازتاب می‌داد. زبانِ این ادبیات ترکی آسیای میانه(ازبکی قدیمی، چغتایی) بود که از زبان گفتاری مردم ترکمن فاصله داشت. در سده هفده حماسه«گؤراُغلی» بوجود می‌آید. شالوده این حماسه سیمای یک سوارکار دلاور و مدافع جسور توده‌های مردم بنام «گؤراُغلی» است(در روایات آذربایجانی«کؤراُغلی» خوانده می شود). «گؤراُغلی» در این حماسه بعنوان یک جوانمرد، داور و حاکم عادل ظاهر می‌شود. او به سرزمینهای دور می رود، با اژدهاه و دیوهای وحشتناک می‌جنگند و ضمن اعمال قهرمانانه، زن زیبایی را برای خود بر می گزیند. همسر«گؤراُغلی» نه دختر یک بیک و خان، مانند روایت آذربایجانی، بلکه پری زیبایی از یک کشور افسانه ای است. در حماسه ترکمنی«گؤراُغلی» نثر بر شعر غلبه می‌کند.شعرها در اینجا ترا…
