عطریاد « جبار باغچه بان » درون باغ *
« من مانند علف صحرائی
به وسیله باد و باران
و تابش نور آفتاب آسمان ایران سبز شدم،
و به رنگ و بوی ایرانیت خود افتخار دارم.
قدرت من، فکر من و ایمان من همه ایرانی است»
سخنان فوق از زبان کسی جاری شده است که به راستی هم پس از گذر از رنج های فراوان ، همچون جان شیفته ای با کوله باری از آفتاب ، شمع وجودش را وقف روشنی بخشیدن به زندگی تیره وتار آن بخشی از جامعه عقب مانده خود کرده بود که آینده سازان واقعی جامعه هستند.
آموزش به خردسالان و تلاش برای شکوفاندن غنچه های کلام برلبان کودکان ناشنوای میهنمان ایران ، تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سرگذاشته و راه پر سنگلاخی را طی کرده است که نام جبار عسگزاده (باغچه بان) همواره چون مشعلی فروزان بر فراز آن میدرخشد.
میرزا جبار عسگرزاده ، معروف به باغچه بان به سال 1264 شمسی برابر با 1885 م…
