یک زمستان، یک روستا، یک انار
نوشتۀ حبیب فرشباف – ترجمۀ مرتضی مجدفر
این داستان، یک تجربۀ زیستۀ معلمی است به قلم استاد حبیب فرشباف، که از کتاب مجموعه داستان ترکی «بو یئرده بنیآدم» (در این مکان، بنیآدم)، نشر ناصرالدین تبریز (۱۳۹۸) به فارسی بازگردانده شده است.
***
علی‌رغم اینکه یک عصر پاییزی خنک بود، به شدت عرق کرده بودم. تندتند برمی‌گشتم و پشت سرم را نگاه می‌کردم. در تمامی مسیر، هیچ سیاهی دیده نمی‌شد. ایستادم. روی سنگی کنار جاده نشستم و چمدانم را زمین گذاشتم. از خستگی پشت سر مادرم نق می‌زدم:
– پدر آمرزیده! هر چی دستش رسیده، گذاشته داخل چمدان…
انصافاً در چای‌خانۀ یایجیلی، قهوه‌چی گفت: «برادر من! ساک‌ات را بگذار اینجا بماند، می‌دهم گوموش آبادیها می‌آورند روستا.»
ولی من پیشنهاد او را قبول نکردم و گفتم: «مگه این چی داره؟ خودم می‌برمش!» واقعیت‌اش وقتی از اتوبوس پیاده و وارد قهوه‌خانه شدم، ساک خیلی به نظرم سبک آمد، ولی موقع بالا رفتن از سربالایی یایجیلی، لحظه به لحظه احساس کردم وزن چمدان در حال سنگین شدن است و در…
