اقتدارگرایان را نباید راحت گذاشت تا هرچه می خواهند، انجام دهند!
هوطنان گرامی!
انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا در تاریخ 24 خرداد 1392 بطور همزمان برگزار می شود. این بار انتخابات از ویژگی های خاصی برخورداراست. همین ویژگی باعث کنش و واکنش هایی در میان سازمان های سیاسی کشور شده است. شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات از مهمترین آن می باشد. بدنبال کودتای انتخاباتی سال 1388، و سرکوب جنبش عظیم سراسری “رای من کو”، که منجر به کشته و زندانی شدن گروهی از هموطنانمان توسط عوامل رژیم شد. شکاف عظیمی میان اصلاح طلبان و اقتدارگران بوجود آورد. در نتیجه حاکمیت تمامیت خواه هرچه بیشتر پایگاه اجتماعی اش را از دست داد. با علم به این امر مهم، تمام تلاش خود را بکار گرفت تا توده های مردمی را از صحنه سیاسی کشور دور نماید. فضای بگیر و ببند توسط نیروهای نظامی ـ امنیتی، شوهای تلویزیونی که از دستگیر شدگان سرهم بندی کردند. حصر خانگی رهبران جنبش سبزبا اتهامات واهی، همه و همه در خدمت این امر قرار داشت. طبیعی است اهداف رژیم از تمام این اقدامات، نا امید کردن مردم از هرگونه تغییر و تحول اصلاح طلبی در کشور و پذیرش وضعیت موجود می باشد. امری که متاسفانه از جانب برخی از گروههای سیاسی نیز به آن دامن زده می شود. اما سیاست کوتاه بینانه حاکمیت نه تنها موفق نبود، بلکه به سرعت به ضد خود تبدیل شد. افشای جنایات ضد بشری عوامل امنیتی رژیم در زندان کهریزک و زندانهای مشابه و عملکرد دولت بر آمده از کودتای انتخاباتی، کار را به جایی رساند که بخش بزرگی از نیروهای درون حاکمیت نیز به منتقدان و مخالفان سیاست های جاری تبدیل شدند. حاکمیت چهار ساله دوم احمدی نژاد در ادامه همراه بود با تعمیق هرچه بیشتر بحرانهای سیاسی ـ اقتصادی ـ فرهنگی و اجتماعی. سایه شوم تحریم ها و احتمال حمله نیروهای خارجی ، به این بحرانها ابعاد تازه ای بخشید. ارزش پول ملی به یک باره به یک چهارم تقلیل پیدا کرد. فقر و فلاکت و بیکاری بشدت دامنگیر مردم شد. به موازات تشدید بحران های اجتماعی، جنبش های اعتراضی نیز شکل عمیق تری پیدا کردند. نارضایتی بیشتر اقشار مختلف جامعه از جمله زنان، جوانان، دانشجویان، روشنفکران، هنرمندان، اقوام ساکن کشور و بخصوص کارگران و زحمتکشان را از وضعیت موجود را در پی داشت. حاکمیت سعی کرد با دامن زدن به بحران های خارجی و ترساندن مردم از جنگ، اعتراضات مردم را سرکوب کند. علیرغم این ترفندها جنبش اعتراضی مردم خاموش نشد. بخصوص در یک ساله گذشته پیوند جنبش آزادیخواهی و جنبش اعتراضی کارگران، سمت وسوی جنبش آزادیخواهی را هرچه بیشتر به سمت جنبش عدالت خواهانه سوق داده است. حضور چشمگیر مبارزات صنفی کارگران در یک ساله گذشته و در عین حال دفاع آنان از آزادی های دمکراتیک، به عمق مبارزات اجتماعی مردم غنای بیشتری بخشیده است. این همان چیزی است که حاکمیت تمامیت خواه ولی فقیهی از آن در هراس است.
ترس از آزاد شدن نیروی عظیم اقشار مختلف مردم که خواهان تحولات عمیق در کشور هستند، آقای خامنه ای و اطرافیانش را به فکر مهندسی انتخابات از قبل انداخت. آنها تلاش کردند با معرفی چند نفر کاندید برای پست ریاست جمهوری که چهره شاخصی در میان آنها نباشد. به این هدف خود نائل شوند. حضور ناگهانی رفسنجانی در لحطات آخر نام نویسی و استقبال بی نظیر مردم و گروههای سیاسی از او بعنوان منتقد وضع موجود، تمام معادلات اقتدارگرایان را بهم ریخت. این بار چاره ای جز پذیرفتن هزینه سنگین رد صلاحیت او را نداشتند. با رد صلاحیت رئیس شورای تشخیص مصلحت نظام، بحران درون حاکمیت ابعاد جدیدتری به خود گرفت.
با کناره گیری آقای عارف به نفع حسن روحانی و حمایت جبهه اصلاحات و آقای خاتمی و رفسنجانی از او نشان داد که اصلاح طلبان و نیروهای اعتدال گرا قصد عقب نشینی از صحنه انتخابات را ندارند. این اجماع که با مشارکت اصلاح طلبان، هواداران جنبش سبز و نیروهای ملی مذهبی و … در حال شکل گیری تعیین کننده ایست، بخودی خود مانع بزرگی سر راه بیت رهبری و نیروهای امنیتی ـ نظامی ایجاد خواهد کرد. استقبال مردم از حسن روحانی در میادین شهرهای مختلف، بخصوص پس از حمایت خاتمی ـ رفسنجانی از وی، نشان داد که توطئه اقتدارگرایان برای تبدیل کردن کشور به یک جامعه ای صامت با شکست فاحشی روبرو شده است. حضور پر شور مردم در روز انتخابات و رای به حسن روحانی که وعده تغییر و تحول جدی در جامعه داده است، این شکست را تکمیل خواهد کرد. فرقه دمکرات آذربایجان با توجه به این مرحله از مبارزه، با اذعان به کاستی های زیادی که یک انتخابات دمکراتیک در ایران دارد. بر این باور است که میدان مبارزه را نباید به نیروهایی واگذار کرد که خواهان حاکمیت یک دست هستند. دولت فاجعه آفرین احمدی نژاد در هشت سال گذشته، نمونه بارزی از چنین حاکمیتی است. به همین خاطر از همه هموطنان گرامی بخصوص آذربایجانی های غیور می خواهیم تا در انتخابات بیست و چهارم خرداد شرکت و به حسن روحانی کاندیدای ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدال گرایان رای دهند.
کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان
بیست و دوم خرداد 1392
