اوکرائین

رویداهای اخیر اوکرائین را نمی توان بدون گذاراز گذشته  نزدیک این کشورکه اتفاق افتاده است. بدون بررسی سرنوشت مردمی که با فروپاشی اتحاد شوروی تحت عنوان” استقلال “جهت “استقرار دمکراسی “اما با دخالت آشکارکشورهای غربی در امور داخلی خلقی که باید سرنوشت خود را خود تعیین کند. با خشنونت ودرگیری داخلی با دامن زدن جنگ خانگی  .بنام ادامه انقلاب رنگین که هیچ نزدیکی با انقلاب مردمی ندارد.با بازی استعفاء حکومت با تکرارسناریوی سال 2004ولشکرکشی درمیدان و خیا با نهای کیف” میدان استقلال” با  پر کردن دلارهای سخاوتمندانه آمریکا ؛ دمکراسی را به خلق اوکرائین تحمیل نمود.

   نقطه عطف: در روز هشتم دسامبر سال 1991 میلادی،  “بوریس یلتسین “رئیس‌جمهور روسیه، “لئونید کراوچوک” رئیس‌جمهور اکراین و “استانیسلاف شوشکویچ” رئیس‌شورای عالی بلاروس در اقامتگاه دولتی موسوم به جنگل “بلاویژ” در حوالی شهر “برست” جمهوری بلاروس با امضای موافقتنامه‌ای از ایجاد جامعه کشورهای مشترک‌المنافع خبردادنند.  سران سه کشور بازیرپا گذاشتن موازین دمکراسی  با “کودتا “درواقع خیانت به طبقه زحمتکش کشورشان , بدون در نظر گرفتن آرای دیگر متحدان, با توا فق با یک دیگر سندی را به امضاء رسانند که بنام “استقلال ” اما منجر به انحلال اتحاد شوروی گردید. روز هفده مارس سال 1991، اولین و تنها رفراندوم اتحاد جماهیر شوروی در طول تاریخ  انجام گرفت. طبق این رفراندوم، به شهروندان جمهوری های متحد پیشنهاد دادند که نظرات خود را درباره چگونگی حفظ دولت متحده به شیوه ای جدید بیان کنند. با اینکه شش جمهوری از شرکت در رفراندوم امتناع کردند، با این حال ، بیش از 79.5 درصد شهروندان از 9 جمهوری دیگر اتحادیه، به حفظ تمامیت اتحاد جماهیر شوروی رای مثبت دادند دراین سند “تشکیل دولت های مستقل وهم سود ذکرگردید” انحلالی که گنادی زوگانف صدر حزب کمونیست روسیه با پخش اسنادی آنرا غیرقانونی نامید.

 حرکتی که گام به گام با فراهم کردن زمینه و با هم آهنگی با رئیس جمهوروقت آمریکا  در مذاکره  با محدود کردن صلاح اتمی  و سپس کمک مالی به نهادهای دولتی  توسط امریکا در مسکو به توافق رسیدند. آغوش جمهوریهای استقلال یافته بسوی غولهای حریص سرمایه گشوده شد. با فروپاشی شوروی ظاهرا جنگ سرد  به پایان رسید. ولی در طرف دیگرجنگ  رقابت  با قبضه کردن بازار کار شروع شد. آغازی که از همان سالهای 1989-1991  فروپاشی تدارک جذب اين کشورها به سيستم سرمایه داری  دیده می شد. جهاني شدن بازار، نقش کليدي شرکت هاي فرامليتي، سرکردگي ايالات متحده و تسلط ايدئولوژي نئوليبرالي. در چنين شرايطي، به کشورهاي سابق بلوک شرق نقش به خصوصي واگذار گرديد. فراهم نمودن کارگر ارزان، مواد اوليه، علم و دانش، و بهترين باقي مانده هاي صنعت فضايي. اين کشورها مي بايست درهاي بازار خود را به روي محصولات خارجي و بازار رقابت باز نموده و به خصوص منابع انرژي را از سرچشمه بيرون کشيده و به سمت انحصارات سرمایه در ايالات متحده امریکا و اروپا  انتقال دهد .

  ایجاد جهان تک قطبی، زمینه ومیدان هموار و مساعدی برای یکه تازی، خود کامگی، زورگویی ، اشغالگری و کشور گشایی غرب بوجود آمد. تغییرات و دگرگونی هایی که ما همه شاهد آن بودیم و هستیم، آشکارگردید. غرب با طرح و تدوین تئوری گلوبالیزم ( طرح نوین جهانی) که به  نظر بعضی از منابع اطلاعاتی مزدور به کارتل های اقتصادی غربی , نیو لیبرالیزم،  این تئوری شالوده، محصول و ادامه ی طرح میخائیل گورباچوف( پریسترویکا- گلاسنوست) درفروپاشی سیستم سوسیالیستی بوده که روند آن  بر سرنوشت مردمشوروی حاکم شد.در میان  تغییر تحولات رویداد های  گوناگونی که سا بقه نداشت  خلق ها در مسیرمطالبات خویش سردرگم منافع طبقاتی قرار گرفتند . نا آرامی های اجتماعی با تعریف نام  ” انقلاب مخملین “( رنگین ) که عبارت  بوداز تغییرات و دگرگونی سیاسی بدون خشونت و خونریزی در یک کشور و کاربرد و استفاده ازاین واژه را برای اولین بار ” واسلاو هاول” نمایشنامه نویس” چکی” که بعد از انقلاب مخملی رییس جمهور، جمهوری چکسلواکیا شد؛ در اواسط سالهای 1988، که اپوزیسیون آن کشور بکار برده و این واژه  دربین مردم رایج شد.  جمهوریها ی جدا شده شوروی شکل دیگری یافت و با نام گذاری   “انقلابهای ”  رنگا رنگ  ” نارنجی” رز “و”لاله “بروز کرد.توده های میلیونی خواستار تحول وتغییرات ودگرگونی بنیادی دررقابتهای انتخاباتی بصورت گوشت دم توپ نمایندگان الیگارشی سرمایه قرارگرفتنند.

زبيگنيف برژينسکي، استراتژین آمريکايي و مشاور سابق رئيس جمهور کارتر در امور امنيتي،در پروسه ” فروپاشي ” معتقد بود که” اوکرائين مي بايست نقشي اساسي در اين روند ايفا نمايد”زیرااز فرانسه بزرگ تر است، با جمعيتي معادل 48 ميليون نفر، با يک شبکه ي پيشرفته ي لوله کشي نفت و با لوله کشي گازي که90 درصد گاز سيبري را به اروپا منتقل مي سازد.

 اين تحولات با ” انقلاب نارنجي “آغاز گرديد هنگامي که در کيف، پايتخت اوکرائين و در غرب کشور، مردم به ” تقلبات وسيع ” در انتخابات رياست جمهوري 31 اکتبر و 21 نوامبر  2004اعتراض نمودند.

. اولین انتخابات ریاست جمهوری اکراین پس از استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی در سال 1994 برگزار شد و در آن ” لئونید کوچما ” به پیروزی رسید . در انتخابات بعدی ریاست جمهوری این کشور در سال 1999 نیز بار دیگر کوچما پیروز شد .

با نزدیک شدن پایان دوران دوم ریاست جمهوری کوچما ، سومین انتخابات ریاست جمهوری اوکراین پس از استقلال برای سال 2004 در نظر گرفته شد .دراین سال درآغاز ، هیچکدام از نامزدها نتوانستند اکثریت 50 درصدی آرا را برای کسب مقام ریاست جمهوری این کشور کسب کنند. به همین دلیل این انتخابات به دور دوم کشیده شد. دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اوکراین نیز در شرایطی که مخالفان ، دولت را به زمینه سازی برای تقلب به نفع نامزد مورد حمایت دولت و روسیه متهم می کردند.

. اگر چه رویا رویی مخالفان و دولت اوکراین از روزهای قبل از انتخابات ادامه داشت اما پس از برگزاری انتخابات و اعلام نتایج اولیه مبنی بر پیشی گرفتن ویکتور یانو کوویچ نامزد مورد حمایت روسیه به یکباره فضای سیاسی اوکراین و نیز رویارویی حامیان خارجی نامزدها شکل دیگری به خود گرفت.

اعتراضات گسترده مخالفان دولت از شامگاه روز یکشنبه اول آذر و بلافاصله پس از پایان رای گیری که زمزمه هایی مبنی بر پیروزی” یانوکوویچ” مطرح شد جرقه های اعتراضات گسترده مخالفان دولت و طرفداران” ویکتور یوشنچنکو” که به ” انقلاب نارنجی ” موسوم گردیده زده شد

. شب دوشنبه دوم آذر عده زیادی از هواداران یوشچنکو در میدان استقلال کیف پایتخت اوکراین با پوشش پرتقالی رنگ (  رنگ نارنجی علامت مخالفان بود ) در اعتراض به آنچه تقلب در انتخابات می نامیدند جمع شدند.

. در این روز ” لئونید کوچما ” ، رییس جمهور کنونی اوکراین ضمن تاکید بر این که در نتیجه انتخابات دخالت نخواهند کرد از دو نامزد حاضر در انتخابات خواست تا با یکدیگر به مذاکره بپردازند . روز چهارشنبه یوشچنکو در سومین روز از اعتراض های سراسری در جمع هزاران تن از طرفداران خود در واکنش به این درخواست کوچما ، شرط خود برای مذاکره را تحویل گرفتن حکومت اعلام کرد.

تشدید بحران انتخابات ریاست جمهوری اوکراین و نگرانی از احتمال بروز خشونت موجب شد تا دادگاه عالی اوکراین اعلام رسمی نتیجه انتخابات را به تعویق اندازد و از سوی دیگر زمینه میانجیگری سران سایر کشورها فراهم شود . روز جمعه ” الکساندر کواشینوسکی ” رییس جمهور لهستان ، ” لخ والسا ” رییس جمهور سابق این کشور ، رییس جمهور لیتوانی ، ” خاویر سولانا ” مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و نیز رییس سازمان امنیت و همکاری اروپا برای حل مسالمت آمیز این بحران به ” کیف ” سفر کرده اند اما میانجیگری آنها نیز برای حل این بحران نتیجه نداد . روز شنبه پس از عدم دستیابی طرفین به مصالحه مجلس اوکراین نتیجه انتخابات را بی اعتبار اعلام کرد و خواستار انحلال کمیسیون مرکزی انتخابات شد . همزمان با این عمل تلاش مخالفان برای برگزاری مجدد انتخابات تشدید شد . البته در طرف مقابل طرفداران یانو کوویچ که به تازگی در مناطق شرقی و جنوبی اوکراین تظاهرات گسترده خود را آغاز کرده بود با این امر مخالفت کردند .

با اصرار کمیسیون انتخابات بر پیروزی” یانوکویچ” ، پارلمان اوکراین نیز نتایج را به تصویب رساند . بدین ترتیب ، بحران و ناآرامی که با حمایت های بین المللی همراه بود اوج گرفت و معترضان از ورود یانوکویچ به نخست وزیری جلوگیری کردند و کشور در شرایط جنگ داخلی و تجزیه به بخش شرقی به طرفداری از یانوکویچ و بخش غربی به هواداری از یوشچنکو قرار گرفت .

در این زمان ، ” یوین مارچوک ” وزیر دفاع ، با تاکید بر اینکه نباید در اوکراین خون جاری شود ، از طرفین خواست با مذاکره عادلانه مشکل را حل کنند و در عین حال گفت که متقاعد شده است که یوشچنکو و نه یانوکویچ باید رئیس جمهور اوکراین شود و از نظامیان خواست از دستورات دولت و رئیس جمهور کوچما سرپیچی کنند . معترضان در میدان مرکزی کیف و خیابانهای اطراف جمع شده و از همه گونه امکانات مانند پوشاک گرم ، توالت های صحرایی ، غذا و نوشیدنی و یک گارد حفاظتی برخوردار بودند . آنها به توصیه فردی به نام ” ماریک ” که ” جنبش پارا ” را با همیاری غرب ایجاد کرد ، تی شرت ، بازوبند ، کمربند و هد بند نارنجی بر تن داشتند . در مقابل آنها ، طرفداران یانوکویچ رنگ آبی را برگزیده بودند.

در این اوضاع ، اقدام پارلمان اوکراین در کاهش اختیارات ریاست جمهوری و تبدیل عملی نظام سیاسی کشور از ریاست جمهوری به پارلمانی شرایط را بدتر کرد و مخالفان اعلام کردند که رئیس جمهور باید اختیار داشته باشد و رئیس سازمان اطلاعات و دادستان را انتخاب کند تا بتواند با فساد مبارزه کند .

سرانجام دادگاه عالی اوکراین در 7 دسامبر نتیجه انتخابات را باطل و 26 دسامبر را تاریخ برگزاری انتخابات مجدد اعلام کرد .

با برگزاری دوباره انتخابات ، که به دنبال تلاش ها و تبلیغات و کمک های گسترده غرب در طرفداری از یوشچنکو و در شرایط تضعیف تدریجی دولت به دلیل کنار کشیدن نیروهای مسلح و ایجاد تفرقه در گروه حاکم و حضور هزاران ناظر بین المللی صورت گرفت و در آن  22/77درصد واجدین شرایط شرکت کردند ، یوشچنکو با بدست آوردن  62/52 درصد بر یانوکویچ که   6/43 درصد آرا را کسب کرد و پیشی گرفت  اوضاع به حالت عادی در آمد.

در ورای آنچه در میدان کیف و موج نارنجی مردمی در اوکراین شاهد بود ، عوامل پشت پرده ای صحنه گردان این حوادث بودند که بررسی آن می تواند چهره واقعی تری از حوادث اوکراین را نمایان سازد.

چهره این انقلاب در رسانه های غربی تماماً مردمی نشان داده شده است . ولی باید دانست که محافل و اشخاصی هستند که در پشت چهره های به اصطلاح مردمی به دنبال منافع سیاسی و اقتصادی خود می باشند.

ویکتور یوشچنکو نامزد اپوزیسیون در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین قویاً از حمایت واشنگتن برخوردار بود . او نه فقط از طرف صندوق بین المللی پول و جامعه مالی بین المللی حمایت می شود ، بلکه از تایید بنیاد ملی دموکراسی ، موسسه خانه آزادی و انستیتوی جامعه باز متعلق به جورج سوروس که سالهای گذشته در پشت صحنه ، در سرنگونی ادوارد شوارنادزه رییس جمهور گرجستان نقش بازی کرد ، نیز برحوردار است. .

در اوکراین ، بنیاد ملی برای دموکراسی و سازمان های تشکیل دهنده آن حزب یوشچنکو – ناشا یوکرینا ” اوکرائین ما ” و کلوپ مطبوعات کیف را از نظر مالی تامین کرده اند . خانه آزادی به همراه موسسه جمهوری خواه بین المللی به نوبه خود درگیر ارزیابی منصفانه بودن انتخابات و نتایج آن شد .

ناظران خارجی از طرف اتحادیه اروپایی حضور داشتند ، اما انتخابات اوکراین مانند موارد پیش از آن ، هزاران ناظر انتخاباتی محلی نیز داشت ، که از طرف گروه های غربی تعلیم یافته و حقوق دریافت می کردند . آنها هم چنین نظر سنجی های هنگام خروج از حوزه های اخذ رای را سازمان می دادند . شب انتخابات این نظر سنجی ها یوشچنکو 11 واحد بیشتر نشان داد و زمینه را برای آنچه که اتفاق افتاد مهیا نمود.

(نیازی به گفتن نیست ، که این نهادهای مختلف به آزادی مطبوعات متعهدند . فعالیت های آنها نه فقط انجام نظر سنجی های خروجی و دادن اطلاعات نادرست به زنجیره خبر رسانی های غربی بود ، بلکه آنها تامین کننده بودجه گروه های دانشجویی هوادار غرب ،که درگیر بوده و قادربوده اند نمایش های گسترده خیابانی ( نافرمانی مدنی) را سازمان دهی کنند.)

پس از آنکه دیوانعالی اوکراین ، نتایج دور دوم انتخابات ریاست جمهوری این کشور را باطل کرد ، واشنگتن و بروکسل بلافاصله از حکم دیوانعالی استقبال کردند . سخنگوی کاخ سفید گفت : تصمیم این دیوان گامی مهم در یافتن راه حلی مسالمت آمیز و دموکراتیک است که اراده مردم را بازتاب می دهد .

” بنیتا فررووالدنر ” کمیسر روابط خارجی اتحادیه اروپا گفت : من از این تصمیم مستقلانه که راه را برای تکرار دور دوم انتخابات هموار می کند ، استقبال می کنم

همچنین ” خاویر سولانا ” مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با ابراز خشنودی از رای دیوانعالی اوکراین در ارتباط با بی اعتبار دانستن دور دوم انتخابات ریاست جمهوری این کشور ، خواستار اجرای این رای شد .

سولانا در بیانیه ای اعلام کرد : از اینکه دیوانعالی اوکراین چنین رایی صادر کرد ، خشنودم . اتحادیه اروپا همواره خواستار حل و فصل بحران های سیاسی از مجاری قانونی و منطبق بر قانون اساسی هر کشور است . وی از همه احزاب و نهادها در اوکراین خواست برای اجرای این رای دیوانعالی ، بمنظور برگزاری انتخابات آزاد ، سالم و شفاف همکاری کنند .نیویورک تایمز بعداً نوشت که : ” انقلاب نارنجی اوکراین از مدت ها پیش تدارکشده بود.” دولت بوش دستکم 65 میلیون دلار برای این انقلاب سازماندهی شده هزینه کرد”

گزارش های بسیار دیگری نیز در دست است که حکایت از کمک های گسترده مالی سازمان های ظاهراً خصوصی آمریکایی به پروژه براندازی در اوکراین دارد ؛ از جمله هزینه کردن 340 هزار دلار توسط موسسه های وابسته به ” بنیاد ملی دموکراسی ” یعنی ” موسسه بین المللی جمهوریخواه ” ، ” موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین المللی ” ، ” مرکز بین المللی بنگاه های خصوصی ” و ” مرکز آمریکایی برای امور بین المللی ” . حتی نیکلاس برنز معاون سیاسی وزارت خارجه آمریکا به کمک مالی این کشور به گروههای مخالف در گرجستان و اوکراین اشاره نمود.

بجز کمک های مالی ، باید از نقش مستقیم سفیران غربی به ویژه سفیر آمریکا در کیف در ناآرامی ها و حمایت گسترده تبلیغاتی غرب از مخالفان یاد کرد . اتحادیه اروپایی پیاپی تاکید می کرد که نتیجه انتخابات بر پیشرفت اوکراین و ثبات اروپا تاثیر دارد و رسانه های غربی به تمجید از شخصیت و دیدگاه های لیبرالی یوشچنکو می پرداختند و هرگونه تظاهرات در طرفداری از او و سخنرانی های وی را به طور زنده پخش می کردند.

همچنین شخصیت های سیاسی غربی به طور مکرر با او ملاقات و از وی طرفداری می کردند . شبکه های تلویزیونی غربی از جمله” بی . بی . سی” و” سی . ان . ان” و به ویژه” یورونیوز “نقش بارزی در تصویر چهره مطلوب از” یوشچنکو” و چهره نامطلوب از” یانووکویچ” داشتند و کانال 5 تلویزیون اوکراین و سایت های اینترنتی جنگ روانی گسترده ای را به راه انداخته بودند .

 وضع اوکراین در تضاد کامل با کشور همسایه اش بلاروس قرار داشت. انتخابات بلاروس در روز نوزدهم مارس. روسیه نتایج انتخابات بلاروس را به رسمیت شناخت ولی  اتحادیه اروپا، سازمان امنیت و همکاری اروپا و نیز امریکا این نتیجه انتخابات را نپذیرفتند حکومت الکساندر لوکاشنکو را آخرین دیکتاتوری دراروپا نامیدند.

پنج سال به سرعت گذشت. چهارمين دور از انتخابات رياست جمهوري اوكراين با مشاركت 18 كانديدا و در تاريخ 17 ژانويه سال 2010 برگزار شد.

يوليا تيموشنكو»، بانوي نارنجي و نخست وزير، «ويكتور يوشچنكو»، رهبر انقلاب نارنجي و رئيس جمهور به همراه «ويكتور يانكوويچ»، قرباني انقلاب نارنجي، به عنوان شناخته شده ترين نامزدهاي اين دوره از انتخابات رياست جمهوري اوكراين روبروي يكديگر قرار گرفتند.اما” انقلاب نارنجی” اوکرائین ” زود مرگ شد”.

مقامات انتخاباتي اوكراين،” ويكتور يانوكوويچ” را به عنوان رئیس جمهور رسما پيروز اعلام نمودنند. تلاشهای یولیا  برای تقلب جلوه دادن این انتخابات این باربا بازی گری انقلاب نارنجی برای ابطال رای  به نتیجه نرسید. اين امر اميدهاي” يوليا تيموشنكو” را  بر باد داد .” ويكتور يانوكوويچ”  به عنوان رئيس جمهور اوكراين تاریخ 2010.02.25 سوگند ياد كرد.و وي اظهار داشت كه اوكراين با بدهي‌هاي هنگفت،فقر, فساد و فروپاشي اقتصادي مواجه است.وسیاست نزدیکی با روسیه وپیوستن به اتحادیه اروپا رادربرنامه کاری خویش قرارداد..یولیا پس از یکسال تاریخ 11اکتبر2011.به اتهام سوء استفاده از اختیارات قانونی خود وصدور دستورعقد قرار داد انرژی میان اوکرائین وروسیه به هفت سال زندان محکوم شد.مبلغ خسارت این قرار داد به گفته مقامات رسمی اوکرائین 190 میلیون دلار بوده است.

سناریوی که تکرار میشود:

روز های 28 و 29 نوامبر2013، جلسه ای با برخی از سران اتحادیه اروپا در شهر ویلنوس پایتخت لیتوانی، جهت بررسی “نگاه به شرق” این اتحادیه تشکیل شد. مهم ترین دستورالعمل این جلسه بستن قرار داد تجاری اکرائین با اتحادیه اروپا بود.اما پیش شرطی از جمله آزادی نخست وزیر سابق این کشور”یولیا تموشنکو”که مد نظر بود  وتلاش برای جلوگیری در اتحاد گمرکی با روسیه ,بلاروس وقرقیزستان . “ویکتور یانوکویچ ” رئیس جمهوراز امضای قرار داد با اتحادیه اروپا شانه خالی نمود. اقدامی که به عقیده مخالفان و مقامهای اتحادیه اروپا تحت فشار روسیه صورت گرفته است.بعد از سر باز زدن رئیس جمهور اکرائین از امضای قرار داد بلافاصله سفیر آمریکا در اکراین اعلام کرد: رئیس جمهور ، جواب خود را در”میدان استقلال” کیف خواهد گرفت.

پس از انتشار خبرهمان شب جمعه‌ (29 نوامبر) هزاران تن از مردم اوکراین روز شنبه (30 نوامبر)  در خیابان‌ها  در اعتراض به این تصمیم دست به تظاهرات زدند پلیس ضد شورش با حدود هزار نفری که از شب قبل در میدان استقلال کی‌یف مانده و به اعتراض خود ادامه می‌دادند مقابله کرد.

پس از برخورد خشونت‌بار پلیس در روز شنبه سه حزب مهم اپوزیسیون اوکراین متحد شدند. احزاب “باتکیوشینا”، “اودار” و “اسووبودا” بر اتحاد خود نام “کنشگران مقاومت ملی” گذاشتند. آنان تهدید کرده‌اند برای آنکه دولت را مجبور به برگزاری انتخابات جدید کنند، همگان را به شرکت در اعتصاب عمومی فرا خواهند خواند

روز دوشنبه، معترضین خیابان های منتهی به ساختمان های دولتی در پایتخت را بستند. یک روز پیشتر،  صدها هزار نفر در کیف به راهپیمایی پرداختند و پس از آن که برخی از راهپیمایان سعی کردند به یک ساختمان دولتی حمله کنند، حدود200 نفر زخمی شدند، و پلیس با استفاده از گاز اشک آور و نارنجک های نورانی با تظاهرکنندگان به مقابله پرداخت.

“نیکلای آزاروف”، نخست وزیر اوکراین، روز دوشنبه  در دیدار با سفیران اتحادیه اروپا‌، امریکا و کانادا گفت:‌ این تحولات تمام نشانه های یک کودتا را در خود دارد. این مسئله یک مسئله بسیار جدی است. ما تا کنون صبر پیشه کرده ایم، اما می خواهیم به شرکای خود در این درباره هشدار دهیم”‌نخست وزیر اوکراین تصریح کرد معترضان ساختمان های دولتی را محاصره کرده اند و به کارکنان دولت اجازه نمی دهند در محل کار خود حاضر شوند.” وی افزود:‌ “در نتیجه این اقدامات،‌ دستگاه های دولتی نمی توانند فعالیت های خود را انجام دهند و این مسئله بر پرداخت مقرریها و دستمزدها تاثیر منفی خواهد گذاشت.»به گزارش خبرگزاری ایتارتاس از کیف، نخست وزیر اوکراین از سفیران حاضر در این دیدار خواست از مخالفان دولت اوکراین بخواهند اعتراض های خود را به صورت مسالمت آمیز و بدون توسل به خشونت مطرح کنند. نخست وزیر اوکراین خاطرنشان کرد وضعیت در کیف و دیگر شهرهای این کشور غیرقابل کنترل شده است.او تصریح کرد مخالفان به دنبال آن هستند که ساختمان پارلمان را به تصرف خود در آورند. 

رهبر اپوزیسیون به خبرنگاران گفته است انتخابات زودرس تنها راه پایان دادن به رویارویی است
رئیس کمیسیون اروپا نیز دو طرف را به خویشتنداری فراخواند. رهبر حزب کمونیست اوکرائین “پیتر سیموننکو” طی بیانیه ای ضمن محکوم کردن دولت این کشور در اداره امور و بی توجهی به مشکلات اقتصادی مردم، خواهان پرهیز از هر گونه خشونتی نسبت به شهروندان این کشور شد. او گفت: یک گروه اقلیت الیگارش بر خلاف منافع ملی در صدد تسلط بر حکومت اند. تا تمامی منابع کانی و دیگر سرمایه های ملی که با دست رنج کارگران و دهقانان به عمل می آید را به نفع خود و سرمایه داران بین المللی به یغما برده و تولید گران کشور را برده خود کنند. “سیموننکو” از دولت این کشور در خواست کرد تا گروهی مستقل را برای بررسی حوادث اخیر تعین کرده و دستجات خشونت طلب و مجرمین را به دادگاه های صالحه معرفی کنند.در بخش پایانی بیانه رهبر حزب کمونیست اکرائین آمده است: حزب ما بر این باور است که آنچه شکل متمدنانه است. دوری از  خشونت، وبر اساس منافع مردم اکرائین  راه درست  سیاسی واقتصادی  تامین  خواسته های مردم است.” اولین قدم برگزاری رفراندوم و نظرخواهی  جهت  انتخاب توسط مردم است.” نیکلای آزاروف ” نخست وزیراوکرائین اظهار داشت که  در میان معترضان تعداد قابل ملاحظه ای افرادی بودنند, که نیروهای پلیس را با تحریکات خود به واکنش وادار کردنند . پارلمان اوکراین لایحه اپوزیسیون را برای رای عدم اعتماد به دولت ” آزاروف” نخست وزیر رد کرده است.(تصمیم روز سه شنبه پارلمان، درپی روزها اعتراض به خودداری اوکراین از امضای پیمان تجارت آزاد با اتحادیه اروپا، و پس از آن گرفته شد که هزاران معترض در برابر ساختمان پارلمان در کیف گردآمدند و خواهان انقلاب شدند.) .آرسنی یاتسنیوک، رهبر یکی از گروه های مخالف دولت می گوید: “ما به دنبال گسترش اعتراضها در کی یف و شهرهای دیگر اوکراین هستیم. صاحبان کسب و کارها و مردم عادی از ما حمایت می کنند تا ویکتور یانوکوویچ و همه مردم ببینند که این فقط یک روند سیاسی نیست، بلکه اعتراضی است که توسط مردم سازماندهی می شود”

از سوی دیگر سه رئیس‌جمهور پیشین اوکراین( از بانیان فروپاشی و پرچم دار” انقلاب نارنجی” و خط نزدیکی به اروپا ) نیز به اعتراضات درصف نیروهای اپوزیسیون پیوستند. لئونید کراوچوک، لئونید کوچما و ویکتور یوشچنکو، روسای جمهور پیشین اوکراین در بیانیه‌ای حمایت خود را از “اقدامات مدنی و مسالمت آمیز صد‌ها هزار جوان اوکراینی” اعلام کرده‌اند. آنان نسبت به گسترش دامنه اعتراضات و امکان ظهور بحران سیاسی داخلی هشدار دادند.”

 حضور شخص” میخا یل ساکاشویلی” رئیس جمهور گرجستان و از رهبران “انقلاب رز “شاید از همه چشم گیر تر باشد. به گزارش ” ساکاشویلی” در جمع معترضان اوکراینی می گوید: بواقع من احساس اوکراینی بودن می کنم.من اوکراینی هستم! من اوکراینی و گرجی هستم بنابراین من اروپایی هستم.

“ساکاشویلی” تنها شخصیت شناخته شده و معروفی نبود که در جمع معترضان اوکراینی حاضر شد. فرانس تیمرمانس وزیر امور خارجه هلند و جان برد وزیر امور خارجه کانادا و گیدو وستروله وزیر امور خارجه آلمان نیز در خیابانهای کیف کنار معترضان ایستادند. دیدار سیاستمداران اروپایی با معترضان اوکراینی واکنش ولادیمیر پوتین رهبر روسیه را در پی داشت. ولادمیر پوتین این پرسش را مطرح کرد که دولت آلمان چه واکنشی نشان خواهد داد اگر وزیر امور خارجه ما با جمعی که قوانین آلمان را نادیده می گیرند، ملاقات کند؟.

سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه از موضع‌گیری پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در قبال ناآرامی‌های اخیر اوکراین به شدت انتقاد کرده و آن را دخالت در امور داخلی این کشور دانسته است.

به گزارش خبرگزاری ها بویژه پخش تحریک آمیزتلویزیونی یورونیوز , مخا لفان دولت اوکرائین احتمالا کسانی که با ریشه فاشیستی اوکرائینی  باند “باندرف “که دراین اعتراضات حضور فعال داشته , به و حشیانه ترین شکل مجسمه “ولادیمیرالیچ لنین “از رهبران انقلابی اتحاد شوروی را پائین کشیده اند.( مانند گروه اسلامی طالبان در افغانستان بم گذاری مجسمه ” بودا “آثارفرهنگی نسلی رانابود ساختنند.) درکیف نیز مجسمه “لنین”, درمعرض چشم همگان , با خشم کینه با پتک به نابودی کشیده شد. درفراخوان حزب کمونیست اوکرائین آمده است:

“تخریب بنای تاریخی مجسمه  لنین در کیف – تنها تلاش  یک عمل خرابکارانه، نئو فاشیستی کودتا در کشور ما نیست! بنای یادبود رهبر پرولتاریای جهان که در سال 1946 در کیف تاسیس شد ه نمادی  از   شکست نازی ها کیف است…  اکنون، پس از حدود هفتاد سال، با تحریک، بازیکنان امید یک زندگی بهتر( طرفداران غرب )، که ناامیدی شان از دوره سرمایه داری وحشی حکومت شان در اوکرائین  به شکست انجامید….  تلاش  برای کودتای نئو فاشیستی  شکل می گیرد… . وارثان کسانی که در جنگ جهانی دوم  به ضرب گلوله در پشت سربازان شوروی میلیونها انسان را به هلا کت رسانده اند. این واقعیت خودنمایی میکند که تخریب اثر تاریخی “لنین” در مرکز پایتخت.نشان می دهد.  افراط گرایی ملی و نئو فاشیست در اوکراین درحال گسترش ودر توسعه بلوک قدرت اند. از  تشنج تا اشغال ساختمان های اداری، تخریب آثار و سوء استفاده از آن ها – ازپیشتازان قریب الوقوع دیکتاتوری ناسیونالیست -فاشیست خبرمی دهد “

“در این جا عضویت در اتحادیه اروپا صرفا بهانه ایست تا سازمان دهندگان تظاهرات به هر وسیله ای استقلال و آزادی اکراین را نابود و اراده مردم ما را برای باز سازی کشور در هم بکوبند.رهبران باصطلاح “اپوزیسیون” با حمایت مالی و سیاسی بروکسل و واشنگتن، دست در دست نئونازی ها و اوباشی دست به هر تخریبی زدند.ما به کسانی که برای خواست های شهروندی خود و با اعتقاد به راه های مسالمت آمیز معتقد هستند یاد آوری می کنم که صف خود را از کسانی که پشت سر دانشحویان و دانش آموزان چهره خود را پنهان کرده اند و خواهان آن هستند تا از شما و فرزندان تان به عنوان “گوشت دم توپ” استفاده کنند جدا کرده و برای مطالبات به حق خود به راه های قانونی روی آورید. به یاد داشته باشید که در سال 2004 نیز همین جماعت بهشت خیالی را به مردم ما وعده داده اند و با متشنج کردن فضای سیاسی کشور مانع از آن شدند تا شهروندان اکرائین بتوانند در آرامش و به دور از تشنج رئیس جمهور خود را انتخاب کنند. کجا هستند کسانی که آن زمان وعده دادند: “فرزندان این کشور به رفاه و آسایش خواهند رسید”. حوادث این روزها ” تکرار همان سناریوها ست.”

“ما خواهان محاکمه تمامی افراد” مخالف “که با تهاجم  واتخاذ روش های کاملا فاشیستی در رابطه،  با انشعاب از استقلال اوکرائین سخن میگویند….. از رئیس جمهورطلب میکنیم به ایجاد نظم در کشوراوکرائین و کیف( پایتخت ) وتحت تعقیب قرار دادن همه کسانی که سرمایه سیاسی  اوکراین را  سطل زباله ساخته اند.  وهمه ساکنان کیف و اوکراین را فرا می خوانیم در برابر خشونت، خرابکاری، فاشیسم، که امروز بر ما تحمیل می شود درمقابل  نیروهای افراطی متحد شوند.به نقل از سایت حزب کمونیست اوکرائین  09.12.2013

نتیجه اینکه : محافل غربی  در راس آن ایالات متحده آمریکاه با طرح و تدوین تئوری گلوبالیزم ( طرح نوین جهانی) امپریالیسم . گام به گام  برای اشغال کشورها در صورت عدم مقاومت توده ها و رهبران آن , با یکه تازی به پیش میرود.چنانچه امروز به توان رهبری حکومت اوکرائین را به سمت غرب کشاند . باید انتظار داشت  کشور همسایه بلاروس که باسر کار آمدن “آلکساندر لوکاشنکا “پس از” شوشکویچ ” رئیس جمهوری که از چنگال غرب رهائی یافته است. محافل غربی با تلاش وتحریک مخالفان  ونام گذاری وی بعنوان “تنها دیکتاتور اروپا” به نتیجه مطلوب خویش نرسیده اند. پس از بدست آوردن اوکرائین احتمال تنش با جمهوری بلاروس با بهانه ای به وجود خواهد آمد .اکنون اوکرائین پس از بازی” انقلاب نارنجی”( که زود مرگ شد) . وپس از آن بی توجهی آخرین رئیس جمهور اوکرائین “ويكتور يانوكوويچ “به  اقتصاد ورشکسته کشور و در پیش گرفتن سیاست یک بام ودوهوا و عد م قا طعیت  درمقابل غرب .وعدم  اتخاذ انتخاب راه رشد وبرنامه دقیق در جهت منافع کارگران وروشنفکران وطبقه متوسط جامعه … بخاطرماهیت طبقاتی وگرایش به سرمایه الیگارشی . در میان دو چرخ آسیاب قرار گرفته است.از سال انتخابات وی 2010 اکنون سه سال گذشت . برای جلب توده های زحمتکش  واجرای خواسته هایشان وقت زیادی باقی نمانده است . طرفدارن غرب  با برجسته کردن کم بودها با نام گذاری” جنبش انقلابی” که هیچ نزدیکی با انقلاب مردمی ندارد.با استفاده از تجربه “انقلا ب  رنگین زرد ” در اواخر دوره دوم “کوچما ”  که ریاست جمهوری 5 سال دومش به پایا ن میرسید حکومت  بدست “انقلابیون نارنجی ” افتاد .آیا با وضع موجود رئیس جمهور فعلی می تواند حتی 5 سال اول را به پایان رساند .؟آیا ملاقات با سران چین وروس دریافت کمک مالی, پیوستن به اتحاد گمرکی ,ویا دریافت وام ویا خرید گاز به قیمت مناسب برای فصل سرمای که فرا رسیده  است .تا چه اندازه چاله های اقتصادی را که روز بروز با خرابکاری نوین گسترش یافته  است . پر خواهد کرد.؟ بحرانی که رژیم را فراگرفت و شیوه فاشیستی که با تخریب فرهنگی و اقتصادی برای بدست گرفتن مکانیزم  قدرت بکار گرفته می شود .چگونه برخورد خواهد شد.؟  ودرنهایت جایگاه,نمایندگان طبقه کارگر وزحمتکشان جامعه در اتحاد به حل بحران کنونی در کجاست. ؟آیا رئیس جمهور به خواسته ها ی توده ها ی زحمتگش اوکرائین گوش فراخواهد داد.!؟

م . چا بکی