به جنبش بین المللی کمونیستی، کارگری و چپ
رفقای عزیز
اوکراین به زمره کشورهایی پیوسته است که قربانی «انقلابات رنگی» شده اند. رسانه های جهان، کشتارهایی تکان دهنده، اعمال خرابکارانه، شورش و اشغال ساختمانهای اداری در اوکراین را پوشش داده اند.
در برخوردهای متعدد، صدها معترض و ماموران اجرای قانون به شدت مجروح شده اند. همچنین در جریان حملاتی به ماموران اجرای قانون، چندین تظاهرکننده کشته شده اند. علاوه بر اینها، آدم ربایی های جمعی و اعمال خشونت از سوی احزاب تندرو انجام گرفته است.
رویدادهای اخیر، این افسانه را که گویا در پایتخت اوکراین سخن از مخالفت با «رژیمی جنایتکار» از سوی «دمکراتهای صلحجوی اروپایی» است، باطل کرده است.
واقعیت این است که رویدادهای اخیر ناشی از مبارزه باندهای وابسته به الیگارشی ها برای کسب قدرت در اوکراین و خصوصا مقام ریاست جمهوری است. رویدادهای جاری، یک کودتاست. این گزاره را اقدامات اخیر «اپوزیسیون» نشان می دهد که نهادهای موازی قدرت ایجاد کرده، به نام مردم، اقداماتی علیه قانون اساسی انجام داده، بر آتش بحران در اوکراین دمیده و مقامات را وادار به اتخاذ تدابیر تندتر کرده است.
آنچه علاوه بر این باید مورد توجه قرار گیرد، افزایش فعالیت احزاب نئونازی و ناسیونالیست تندرو است که عمال آنها به خشونت و قانون شکنی متوسل شده و به برخوردها و رویارویی ها دامن زده اند. این سازمانها به ویژه شامل «هدف مشترک»، «سه شاخه»، «مجمع ملی اوکراین – دفاع از خود ملی اوکراین»، «جناح راست»، «حزب آزادی» و غیره می شوند. «حزب آزادی» به عنوان یک حزب دارای نماینده در پارلمان، در تشدید بحران نقش ویژه ای داشته است. این حزب در برخی مناطق غرب اوکراین در قدرت است و از این موقعیت برای دنبال کردن سیاست تخریب نظم مبنی بر قانون اساسی در اوکراین بهره گرفته است.
همه این سازمانها به لحاظ ایدئولوژیک با هم در پیوندند و از الگوی حامیان ناسیونال سوسیالیسم آلمان، بندرا و شوکویچ، پیروی می کنند. اینان همان شعارهای نازی ها را می دهند. به عنوان نمونه، یک شعار بسیار رایج و مورد استفاده فعال امروز یعنی «پیروزباد اوکراین و پیروز باد قهرمانان» در جریان جنگ جهانی دوم از سوی همدستان نازی ها حین قتل عام مردم غیرنظامی لهستانی و اوکراینی در غرب اوکراین سر داده می شد.
حزب کمونیست اوکراین موارد متعدد خرابکاری را به اطلاع جنبش جهانی کمونیستی، کارگری و چپ رسانده است، مواردی از قبیل تخریب مجسمه های لنین و سایر بناهای یادبود دوران شوروی از سوی نئونازی ها. اما اکنون آنها علیه بناهای یادبود قهرمانان مبارزه علیه فاشیسم نیز دست به خرابکاری زده اند.
در این بین، درغلتیدن اوکراین به ورطه تشدید خشونت آشکارتر شده است. حمایت قدرتهای غربی و سیاستمداران اروپای غربی، نشان می دهد که چه کسانی گرداننده دامن زدن به بحران در اواکراین اند.
در این شرایط، وزارت خارجه ایالات متحده پیوسته از مقامات اوکراین می خواهد با اپوزیسیون مذاکره کنند، همه ماموران اجرای قانون را از کیف بیرون برند و بگذارند «اپوزیسیون» محله موسسات دولتی را اشغال کند. وزارت خارجه آمریکا همچین خواهان لغو قوانین «ضددمکراتیک و دیکتاتورمنشانه» مصوب پارلمان اوکراین شده است.
اما این قوانین کاملا منطبق بر موازین دمکراتیک غربی و ترجمان قوانین جاری اتحادیه اروپا و ایالات متحده اند. به عنوان نمونه، طبق قوانین جدید، سازمانهای اوکراینی دارای منابع مالی خارجی که نقش گسترده ای در افزایش بحران داشته اند باید به عنوان نمایندگی سازمانهای خارجی ثبت نام کنند. در قوانین ایالات متحده چنین مقرراتی از دهه ۱۹٣۰ وجود دارد. پارلمان اوکراین کاری نکرد جز استفاده از تجربه آمریکا.
موازین پذیرفته شده قانونی مبنی بر این که شرکت کنندگان در تظاهرات اجازه پوشاندن صورتهای خود را ندارند، عینا مشابه قوانین در اتحادیه اروپاست. به عنوان نمونه، در آلمان استفاده از کلاه ایمنی موتورسواری و نیز استفاده از سپر در تظاهرات ممنوع است. در فرانسه، چنین تخلفاتی مجازات سه سال زندان و جریمه ای معادل ۴۵ هزار یورو به دنبال دارد. در ایالات متحده، کانادا و برخی دیگر از کشورها نیز مقررات مشابهی حاکم است. نقض مقررات حاکم بر اعتراض مسالمت آمیز در بریتانیا جریمه ای معادل ۵ هزار پوند و در آمریکا زندان تا ده سال را به دنبال دارد. در آمریکا، برای ضرب و شتم پلیس یا تعرض به پلیس مجازات سه تا ده سال زندان پیش بینی شده است. در فرانسه سد معابر به هر منظور و برای هر تظاهراتی مجاز نیست.
به نظر می رسد سیاستمداران غربی که در مورد اوضاع اوکراین ابراز برافروختگی و نگرانی می کنند این واقعیات را از یاد برده اند.
در این شرایط، حزب کمونیست اوکراین بر آن است که مسئولیت درگیری به طور مساوی متوجه رهبری اوکراین، که با اقدامات خود، مردم اوکراین را به اعتراضات جمعی واداشته است، و نیز رهبران به اصطلاح «اپوزیسیون»، سازمانهای افراطی ناسیونالیست و سیاستمداران خارجی است که از مردم خواستند اعتراضات خود را تندتر کرده، «تا آخر خط» بجنگند.
ما به صحت ابتکارات گذشته کمونیستها برای برگزاری رفراندوم در اوکراین اعتقاد داریم. برگزاری چنین رفراندومی می توانست ریشه ناآرامی ها را بخشکاند و به مردم اوکراین اجازه دهد روند آتی رویدادها را خود تعیین کنند.
حزب کمونیست اوکراین بر ضرورت پایان دادن به خشونت، تضمین عدم دخالت قدرتهای خارجی و نمایندگان آنان در امور داخلی اوکراین و نشستن پشت میز مذاکره تاکید می کند. در این شرایط، هر گونه تلاش برای ایجاد ساختارهای موازی قدرت، تنها به منظور قدرت بخشیدن به اپوزیسیون و تهدید واقعی به شدت گرفتن بحران تا حد جنگ داخلی است. یک بخش از مردم از دولت کنونی حمایت خواهد کرد و دیگری از به اصطلاح «اپوزیسیون» خودخوانده، که به طور اجتناب ناپذیر به تجزیه قطعی اوکراین خواهد انجامید.
در این شرایط، حزب کمونیست اوکراین این تدابیر مشخص برای برون رفت از موقعیت کنونی را پیشنهاد می کند:
اعلام رفراندوم در اوکراین برای تصمیم گیری درباره سیاست روابط اقتصادی خارجی
انجام اصلاحات سیاسی برای حذف مقام ریاست جمهوری و برقراری یک جمهوری پارلمانی و نیز بسط قابل توجه اختیارات مقامات محلی در مناطق
تصویب قانون جدید انتخابات و بازگشت به نظام انتخابات نسبی برای گزینش نمایندگان مردم اوکراین
– ایجاد یک نهاد عمومی مستقل به نام «شورای ملی» با اختیارات وسیع به منظور غلبه بر هرج و مرج و اعمال کنترل دقیق بر دولت و سیاستمداران
اجرای اصلاحات قضایی و برقراری نهادی برای انتخاب قضات.
ما از این فرصت استفاده کرده، از شما برای ایفای نقش در آشتی در جامعه اوکراین از طریق هر اقدام ممکن و نیز کمک به ابتکارات ما و بازتاب گسترده واقعیت اوضاع سیاسی در اوکراین کمک می طلبیم.
ما از شما می خواهیم اقدامات افراطی، تبلیغ فاشیسم، ناسیونالیسم و نئونازیسم در اوکراین، مداخله خارجی در امور داخلی اوکراین و دامن زدن به خشونت را محکوم کنید.
دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اوکراین پترو سیموننکو