با کمال تاسف و تاثر پروفسور دکتر بهروز شکوری محقق و دانشمند بزرگ کشورمان و یار دیرین و فداکار فرقه دمکرات آذربایجان در گذشت.
این انسان پاکدل و بزرگ، تمام عمر خود را در راه سعادت و خوشبختی بشریت فدا کرد بدون آنکه کوچکترین چشمداشتی داشته باشد. و تا آخرین لحظه حیات خود از تحقیق و تفحص از آموختن و آموزش باز نایستاد. او با عشق به وطن و عشق به مردم عمر خود را سپری کرد و در عین ساده زیستی آزاده ای سرفراز بود که از احترام دوست و دشمن برخوردار بود. از مدارج و اعتبار علمی کافی است گفته شود که وی عضو اصلی آکادمی بین المللی اکوانرژیک و عضو اصلی آکادمی نیورک بود. 12 سال با دانشگاه دولتی مسکو در زمینه مسائل ژئوشیمی خاکها و تغذیه گیاهان کشاورزی همکاری گسترده داشت. با آکادمی های علوم جمهوری های روسیه ، گرجستان، ارمنستان، لیتوانی، لیتونی، استونی، مولداوی و اوکراین در زمینه مسائل مختلف خاک شناسی، ژئوشیمی خاکها، شیمی کشاورزی، مسائل اکولوژیکی، زیست محیطی و اگروشیمی همکاری تنگاتنگ داشت. وی 45 سال ریاست بخش های حاصلخیزی خاکها، ژئوشیمی، بیابان زائی، اگروشیمی در انستیوی فرسایش و آبیاری وزارت کشاورزی جمهوری آذربایجان را به عهده داشت. و بیش از 35 سال معاونت بخش شیمیزاسیون کشاورزی جمعیت شیمیدانان مندلف را داشت.
پروفسور شکوری با علاقه وافر در در گنگره ها، سمینارهاو کنفرانس های علمی جهانی شرکت می کرد. بیش از 600 اثر علمی از جمله 31 مونوگرافی، 14 کتاب و 35 کتابچه، توصیه و تمهیدات ارزشمندی به جا مانده است. او بیش از پنجاه سال به تربیت نیروهای متخصص در رشته دکترا و فوق دکترا همت گماشت. تحت رهبری ایشان بیش از 30 نفر به اخذ درجه علمی دکترا نائل آمدند.
بهروز شکوری در 14 اسفند 1308 در یک خانواده نسبتا مرفه ای در شهر آستارا بدنیا آمد. پدرش غلامحسین شکوری مردی مردم دوست، دانش پرور بود. او مصدر امور کارهای مربوط به آبادی شهر، تاسیس مدارس و .. بود. و از احترام عمیق همشهریانش برخوردار بود. پدرش علاقه عمیقی به دانش و تحصیل فرزاندانش داشت و تلاش می کرد آنها را در یک محیط سرشار از احترام به فرهنگ، تمدن، علم و دانش پرورش دهد. او فرزندانش را به تحصیل علم، فراگرفتن موسیقی و زبان تشویق می کرد. ارتباط فرزندان این خانواده با مردان فاضل، دانشمند و شخصیت های برجسته کشوری و لشکری و میهن پرست که به وفور به خانه آنها رفت و آمد داشتند، از همان کودکی آنها را به امور کشور و امور سیاسی علاقه مند کرده بود.
بهروز شکوری ضمن تحصیل در دبیرستان حکیم نظامی آستارا و دبیرستان فردوس بندر انزلی یکی از فعالین سیاسی منطقه نیز بود. در این زمینه بسیار هم مورد اذیت و آزار عوامل رژیم قرار گرفت.او پس از کودتای خونین 28 مرداد 1332 مجبور به ترک وطن شد و در جمهوری آذربایجان شوروی پناه گرفت. در این جمهوری بود که مدارج تحصیلی خود را تا سطح دکترا طی کرد و به شخصیت علمی شناخته شده جهانی تبدیل شد.
رفیق شکوری ضمن خدمات بزرگی که به علم و دانش بشری داشت. یکی از فعالین سیاسی کشورنیز بود. او که از نوجوانی فعالیت سیاسی خود را با تشکیلات فرقه دمکرات آذربایجان و حزب توده ایران آغاز کرده بود تا آخرین لحظات عمرش بعنوان رفیقی وفادار به آرمانهای فرقه دمکرات آذربایجان حضور فعالی داشت. با کمال تاسف روز دوشنبه 29 اردیبهشت و در سن 85 سالگی چشم از جهان بست. طبق خواست او پیکر بی جانش را به شهر آستارا منتقل و در میان اندوه مردم این شهر خاک سپردند.
فرقه دمکرات آذربایجان این ضایعه جبران ناپذیر را به خانواده محترم شکوری، اعضای فرقه دمکرات آذربایجان و جامعه علمی کشور صمیمانه تسلیت می گوید.
کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان پنجم خرداد 1393
