به مناسبت درگذشت رفیق امیرعلی لاهرودی
هموطنان گرامی!
با کمال تاسف سحرگاه جمعه 15 آذرماه 1393 جنبش انقلابی و ترقیخواه کشور، یکی مبارزان خستگی ناپذیر و پیگیر در راه آرمانهای زحمتکشان کشورو یکی از رهبران برجسته جنبش ملی خلق آذربایجان را از دست داد. رفیق امیر علی لاهرودی بیش از 72 در سال برای استقلال، آزادی و عدالت آجتماعی کشور و حقوق برحق خالقهای ساکن ایران، بویژه خلق غیور آذربایجان مبارزه کرد و تا آخرین نفس در این سنگر باقی ماند. او خود مختاری را حق طبیعی هر خلقی میدانست و بر این باور بود که: “شرایط محل، آداب و رسوم و زبان و معتقدات ملتها و اقوامی که در داخل یک کشور بزرگ کثیر المله بسر می برند، ایجاب می کند که آن ملت یا قوم در اداره امور داخلی خود و در مسائلی که مستقیما بوضع داخلی و طرز زندگی آن ملت مربوط است، آزادیها و اختیاراتی داده شود.زیرا مسلم است که یک حکومت مرکزی قادر به اداره عادلانه ملتهایی که در یک کشور بسربرند نبوده و موجبات عدم رضایت عمومی را فراهم خواهد ساخت. مخصوصا که اداره کشور در دست حکومتی باشد که اساسا جنبه ملی نداشته و بر ملتها تحمیل شده باشد.”
رفیق لاهرودی 22 مرداد سال 1302 در روستای لاهرود مشکین شهر در یک خانواده زحمتکش دهقانی بدنیا آمد. سه ساله بود که مادرش را از دست داد. پدرش انسانی پاکدل و زحمتکش بود و تلاش میکرد که فرزندانش هرچه بیشترسواد بیاموزند. به همین منظور رفیق لاهرودی ابتدا در مکتب خانه ده قرآن و گلستان می آموزد و با بازگشایی مدرسه دو ساله لاهرود در آنجا نامنویسی می کند و برای ادامه تحصیل به مدرسه چهار ساله روستای (ارجق) که در دو فرسنگی لاهرود بود، هر روز پیاده می رود. وی که با بیعدالتی ملاکین بر علیه دهقانان آشنایی داشت با تشکیل حزب توده ایران و مطالعه برنامه های آن، به حزب پیوست و در اولین حوزه حزبی لاهرود بعنوان منشی حوزه شرکت کرد. از آن پس نوشتن نامه های اعتراضی دهقانان و سخنرانی در متینگها را به عهده گرفت. مبارزات او بر علیه نظام ارباب رعیتی و جلب دهقانان در این راه، خشم و کین ملاکین را بر انگیخت. بر علیه او به دادگاه مشکین شهر شکایت بردند و تلاش کردند تا او را از سر راه خود بردارند. این دادگاهها تا پیروزی نهضت 21 آذر ادامه پیدا می کند. علیرغم همه مشکلات و فشارهای وارده، وی به مبارزه ادامه میدهد و مدارج تشکیلاتی را طی می کند. تا جاییکه در اولین کنگره حزب توده ایران (10 مرداد 1323) بعنوان یکی از نمایندگان منطقه آذربایجان انتخاب می شود. آنجا برای اولین بار با سید جعفر پیشه وری و غلام یحیای دانشیان آشنا می گردد. با تشکیل فرقه دمکرات آذربایجان به صفوف فرقه دمکرات آذربایجان می پیوندد. او در کنفرانس مشورتی (15و16 شهریور1324) و اولین کنگره فرقه(10 مهر 1324) حضور داشته است. ودر اولین مدرسه 6 ماهه حقوق سیاسی که برای 150 نفر از جوانان فرقه در نظر گرفته شده بود، به تبریز دعوت می شود.
پس از یورش خونین به جنبش ملی آذربایجان توسط دولت مرکزی با کمک امپریالیسم آمریکا و انگلیس، رفیق لاهرودی شناسایی و تحت پیگرد قرار می گیرد. او با تنی چند از رفقایش برای مخفی شدن قصد عزیمت به تهران را دارد. به همین منظور با مشکلات زیادی خود را به اردبیل می رسانند. در پنجم دیماه 1325 تلاش می کنند با یک کامیون خود را به آستارا و از آنجا به تهران برسانند. که متوجه می شوند بر اثر شدت برف و بوران جاده ها بسته و امکان رسیدن به آستارا غیر ممکن شده است. سرانجام او و رفیق شهید انوشیروان ابراهیمی و فرد دیگری تصمیم میگیرند تا از مرز گذشته و خود را به اتحاد شوروی برسانند.
رفیق لاهرودی با ساکن شدن در آذربایجان اتحاد شوروی، ابتدا در میادین نفتی مشغول بکار می شود سپس برای شرکت در کلاس دوساله حزبی باکو و پس از آن برای کلاس 5 ساله حزبی در مسکو انتخاب می گردد. آنگاه تشکیلات او را برای فعالیت سیاسی در مرکز حزب، به آلمان شرقی می فرستند. پس از هفت سال بازگشتش به باکو ابتدا به کار انتشاراتی مشغول می شود و در چند منطقه، مسئولیت تشکیلاتی نیز بعهده می گیرد. او از فرودین سال 1358 با کناره گیری غلام یحیی از صدر فرقه دمکرات آذربایجان به رهبری فرقه بر گزیده و تا پایان عمر این مسئولیت سنگین را بدوش می کشد.
اعتقاد عمیق این رفیق به راه و آرمانهای بنیانگذاران فرقه دمکرات آذربایجان باعث شده است تا در تمام این سالهای طوفانی (هجوم ددمنشانه رژیم جمهوری اسلامی به نیروهای ترقیخواه و بخصوص به حزب توده ایران و بدنیال آن فروپاشی اردوگاه سوسیالیسم و پیامدهای سنگین آن) بتواند با کمترین لغزشی در این راه به مبارزه ادامه دهد.
کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان فقدان این رفیق ارزشمند را به همه مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی، به مردم غیور آذربایجان، به اعضاء و هواداران فرقه دمکرات آذربایجان و بازماندگان او تسلیت میگوید و بر ادامه راه پا فشاری می نماید.
کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان
15 آذر 1393
