صدها کارگر پتروشیمی تبریز
بر اساس گزارش‌ها، کارگران در چهار روز ابتدای سال مقابل درب ورودی کارخانه تحصن کرده بودند از صبح چهار شنبه 5 فروردین بیش از 500 کارگر پتروشیمی تبریز در اعتراض به ممانعت کارفرما از ورودشان به کارخانه در اداره کار این شهر تجمع کردند. کارفرما دلیل ممانعت از ورود کارگران به کارخانه را، نبستن قرارداد موقت اعلام کرده است.
کارگران می گویند بیش از این حاضر نیستند با قرار داد موقت یک ساله به کار ادامه دهند و با دریافت دستمزدی معادل یک چهارم دستمزد کارگران رسمی مورد تبعیض قرار بگیرند. آنها معتقدند بر اساس تبصره 1 و 2 ماده قانون کار کارشان ماهیت دائمی دارد و کارفرما موظف است با آنها قرارداد دائمی منعقد کند.
تبصره یک ماده ۷ قانون کار می‌گوید «حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه “غیر مستمر” دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید» و تبصره ۲ همین ماده صراحت دارد «در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می‌شود».
لازم به یادآوری است که کارگران قراردا موقت پتروشیمی تبریز، بارها نسبت به این اجحاف علنی اعتراض کرده و خواهان حقوق حداقلی خود شده‌اند. از جمله در تجمع اعتراضی در تیرماه سال 93 که 10روز ادامه داشت بیش از 670 کارگر شرکت داشتند
«علیرضا صدری»، مدیرعامل پتروشیمی تبریز ادر حالیکه تفاوت دستمزد کارگران قراردادی و کارکنان رسمی پتروشیمی تبریز را تایید کرد گفت: «کارخانه در قبال کارگران قرارداد مستقیم اجحافی نکرده است» و کارگران معترض را به «زیاده خواهی» متهم کرد.
سرانجام اعتراضات مستمر کارگران نتیجه داد. مدیر عامل اداره کار آذربایجان شرقی دستور عملی 8 بندی به مدیر عامل این کار خانه بالاغ کرد. به گزارش خبرنگار ایلنا، این دستورالعمل ۸ بندی نه تنها بر تغییر تعدادی از بندهای قرارداد کار کارگران قرارداد مستقیم پتروشیمی تبریز تاکید دارد که خواستار بازبینی طرح طبقه بندی مشاغل در این کارخانه شده است. کارگران معترض گفته اند با اجرای دستورالعمل ۸ بندی، فاصله فاحش دستمزد‌ها در پتروشیمی تبریز بین کارگران قراردادی و رسمی کاهش پیدا می‌کند
