قیر و توهین به فرهنگ و زبان واحد های ملی در گستره ایران از سوی حاکمان مرکز نشین حادثه جدیدی در تاریخ این سرزمین نیست. این رفتار ریشه در دهه های گذشته دارد و از رژیم گذشته شروع و در رژیم جمهوری اسلامی هم به شکل و شیوه های مختلف ادامه دارد. گاهی با انتشار پرسشنامه و طرح سئوال های نژاد پرستانه . فاشیستی از سوی صدا و سیمای دولتی و گاهی دیگر با انتشار کارکاتور در روزنامه وابسته به دولت که از بودجه عمومی تغذیه می کند، در روز های اخیر هم با نمایش بی کیفیت و بی محتوای « فیتیله »، بنابرین رژیم گرفتار در فساد که تنها به نیروهای سرکوب خود متکی است، گاهی خود خواسته دست به شیطنت می زند تا از یک سو افکار عمومی را از مسائل مهم منحرف و از سوی دیگر توانایی نیرو های سرکوبگر خود را در بوته آزمایش محک بزند، از آن رو داستان نمایش مضحک، بی معنا و بی محتوای « فیتیله » هم بازی دیگری است که از سوی رژیم طراحی، کارگردانی شده، و در این راستا به نمایش درآمده است.
رزیم جمهوری اسلامی از نخستین سال های تشکیل خود با چالش بزرگ واحد های ملی و اقوام گوناگون روبرو بوده، برای برون رفت از آن، همراه با کاربرد نیرو های سرکوبگر خود، گاهی به فریب و نیرنگ و گاهی هم به تشدید اختلاف بین اقوام دست زده، تا موقعیت خود را تحکیم بخشد، در این مدت بیش از سه دهه، از اجرای اصل 15 و اصول دیگر قانون اساسی که زبان و وجود واحد های دیگر را به نوعی به رسمیت شناخته، سر باز زده و هر کوششی را در این راستا که از سوی فعالین اجتماعی این واحد ها پیش برده شده، به بهانه امنیتی به شدت سرکوب و تعدادی از آنان را به بهانه های واهی روانه زندان کرده است. بنابرین رژیم با آگاهی کامل از حساسیت و عصبانیت واحد های ملی از دولت مرکزی، با هدف بهره برداری سیاسی، نظامی و امنیتی به اجرای نمایش های خود ادامه می دهد. آخرین بخش از این نمایش و یا طنز سیستماتیک به نام « فیتیله » از سوی شبکه 2 سیمای دولتی در تاریخ 15 آبان ماه در روز جمعه که تعداد بیشتری پای تلویزیون می نشینند، به اجرا درآمد، تا رژیم به اهداف از پیش تعیین شده خود برسد.
رژیم جمهوری اسلامی از معدود کشور هایی در جهان است که انحصار رادیو و تلویزیون را در دست دارد و به بخش خصوصی و یا نیرو های دیگر اجازه تاسیس تلویزیون در داخل و یا استفاده از ماهواره را نمی دهد، این در حالی است که خود با صرف هزینه های میلیاردی از جیب مردم مظلوم کشور و با استفاده از پیشرفته ترین ابزار به تبلیغات خود در داخل و خارج ادامه می دهد. صدا و سیما از روز نخستین ابزار مهمی در دست رژیم بوده، وفادارترین نیروهای امنیتی مدیریت آن را در دست داشته اند. مدیریت آن از سوی رهبر بهَ مدت 5 سال انتصاب و 5 سال دیگر تمدید می شود، در دو دهه گذشته افرادی گزینش شده اند که وابسته به سپاه بوده اند، بنابرین مسئولیت صدا و سیما مستقیما در دست رهبری است و آنچه در این سازمان به اجرا در می آید خواست رهبر با صلاح دید مقامات امنیتی است. از آن رو نمی توان گفت که در اجرای نمایش « فیتیله » سهو و یا اشتباهی صورت گرفته است، آنچه به اجرا درآمده از سوی چندین ارگان کنترل و بازبینی شده و به روی اکران رفته است. سانسور یکی از ابزار مهم در دست رژیم و مجریان آن در این مدت به قدری کارآزموده و کارکشته شده اند که از یک کلمه و جمله نا خواسته هم نمی گذرند، بنابرین اجرای این نمایش مضحک و بی محتوا به خواست رژیم و دست اندرکاران صدا و سیما و شخص رهبری بوده است.
نمایش توهین و تحقیر مردم آذربایجان و زبان ترکی با دیالوگ های مخلوطی از زبان فارسی و ترکی با لودگی هنرپیشگان بی مایه و بی هنر پیش می رود، گویا نوجوانی از روی نادانی و جهل مسواک و فرچه را اشتباه می گیرد و مایه تمسخر می شود، همه بازی و نمایش، نشانه هایی از برتری جویی، نژاد پرستی و فاشیسم را دارد،یکی از ویژگی های فاشیسم جداسازی انسان ها و نمایش آن به صورت من و تو و یا ما و شما است ، بنابرین نمایش مضحک بر این اساس تهیه و آماده پخش شده بود که با واکنش سریع و گسترده مردم آذربایجان روبرو شد و در مدت کوتاهی تظاهرات خود جوش مردم در شهر های مهم آذربایجان و تهران شکل گرفت .رژیم که از هر گونه جنبش و خیزش مردمی وحشت دارد، به دلجویی از مردم آذربایجان پرداخت و با نمایش دیگری برخی از برنامه گذاران و مجریان « فیتیله » را برکنار کرد و سرفراز منصوب رهبر در صدا و سیما از مردم ترک آذربایجان عذر خواهی و پوزش طلبید، ولی تظاهرات جسته و گریخته همچنان در شهر های آذربایجان ادامه دارد و به نظر می رسد که همچنان ادامه خواهد یافت.
بودچه میلیاردی صدا و سیما از سوی همه مردم که در گستره ایران زندگی می کنند تامین می شود، این مردم زبان ، فرهنگ، دین و مذهب یکسانی ندارند، این ابزار مهم تبلیغاتی در اختیار یک شخص، گروه و مذهب مشخصی قرار دارد، این ظلم بزرگ قابل تحمل برای واحد های ملی با زبان و فرهنگ دیگر و اقوام گوناگون با دین، مذهب و باور های گوناگون نیست، در این میان تحقیر و توهین رژیم هم به این اجحاف و ظلم افزوده می شود که تاب تحمل و گاهی بردباری را از دست مردم می گیرد. نمی توان به پوزش ساختگی و نمایشی دست اندرکاران اکتفا کرد، راه برون رفت استفاده یکسان از همه امکانات اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی و برابر حقوقی همه مردم در جامعه است، قانون اساسی جمهوری اسلامی، برخی از افراد و گروه های اجتماعی و مذهبی را متمایز و از امتیاز بیشتری برخوردار کرده است، که با منشور جهانی حقوق بشر و دستآورد های بشری در طول تاریخ در تضاد است، بنابرین رسیدن به حق و حقوق و رهایی همیشگی از تحقیر و توهین گذر از این رژیم ارتجاعی و تاریک اندیش است….
محمد حسین یحیایی
