در باره ی وضعییت حسین رونقی ملکی
سه شنبه ۳۱ فروردين ۱۳۹۵ – ۱۹ آپريل ۲۰۱۶
شعبه ی پانزده دادگاه انقلاب حسین رونقی ملکی را به اتهام فعالیت در فضای مجازی به 26 سال زندان محکوم کرده است، و مدت هفت سال است که او برپایه ی حکم صادرشده به همین اتهام در زندان به سر می برد. با وجود اینکه بر طبق قانون جدید مجازات اسلامی هرکس که یک سوم از مجازاتش را تحمل کرده باشد می تواند از آزادی مشروط استفاده کند، شوربختانه تا کنون این بخش از قانون در باره ی او اعمال نشده است. از سوی دیگر، آن طور که پدر او، احمد رونقی ملکی، اعلام کرده است، در مدت 13 ماهی که او در سلول انفرادی به سر برده به دلیل سوء رفتار با او در جریان بازجویی های اولیه دچار آسیب کلیه ها شده است و به سبب بی اعتنایی به بیماریش و بی توجهی مأموران به مداوای او یکی از کلیه هایش از کارافتاده و کلیه ی دیگرش نیز دچار آسیب جدی شده است؛ و چنانچه مسئولان زندان توجهی به وضعیت او نکنند جانش در خطر است. پزشکی قانونی در نظریه ی نخست خود در تاریخ 23 اسفندماه 93 نارسایی کلیه ی چپ و بیماری گوارشی او را تأیید و بر ضرورت حفظ بهداشت کلیه ی راستش که در معرض آسیب جدی است تأکید کرده است. همچنین، بنا بر اعلام خانواده اش، او در زندان به دیسک کمر و آرتروز گردن و زانو نیز مبتلا شده است وهمه ی بیماریهایش عدم تحمل کیفر زندان را تأیید می کند. حسین رونقی با وثیقه ی 1 میلیارد و 400هزار تومانی به مرخصی درمانی رفته، اما به این دلیل که در سی ام دیماه 94 دوباره به زندان برگشت داده می شود مداوایش ناتمام مانده است. از سوی دیگر، خانواده ی او به دلیل نداشتن وسع مالی نتوانستنه اد وثیقه ای را که در بار نخست مرخصی به همت نزدیکانش تآمین شده بود دو باره تأمین کنند؛ و از این رو او به ناگزیر در زندان مانده و مداوایش همچنان به تأخیر افتاده است. اعتصاب غذا برای جلب توجه مسئولان به سلامتش تا کنون تأثیری نداشته، و اکنون پدرش نیز به اعتصاب غذا رو کرده است. پدرش گفته است: “اکنون 100 برگ در باره ی بیماری حسین در پرونده ی او موجود است که مسئولان زندان و نیز دادستانی توجهی به آن نمی کنند و همین موضوع بیش از پیش بر آسیبهای جسمیش افزوده است و من نیز تاوقتی که فرزندم در زندان و جان او در خطر است اعتصاب غذایم را نخواهم شکست، تا من و او باهم جان ببازیم.
حسین رونقی از اهالی ملکان آذربایجان است و پدر و مادرش هر هفته از آن شهر برای ملاقاتش به تهران می آیند که این کار نیز دشواریهایی را برایشان در پی دارد و تا کنون نیز کوشش آنان برای درمان فرزندشان بی ثمر مانده است.
چون نامبرده در شرایط دشوار جسمی به سر می برد، ما امضا کنندگان این بیانیه خواهان رهایی او از زندان برای ادامه ی درمان کلیه هایش هستیم و اعلام می کنیم که اگر این پدر و پسر گرفتار هر گونه آسیب جدی در ادامه ی این وضع شوند مسئولیت آن متوجه دادستانی و مسئولان زندان خواهد بود.
دکتر محمد ملکی – محمد نوری زاد – گیتی پورفاضل – اسماعیل مفتی زاده – فریبرز رئیس دانا – علیرضا جباری- حشمت اله طبرزدی – عبداله مرادی –
