سر اومد زمستون، شکفته بهارون

گلِ سرخِ خورشید باز اومد و شب شد گریزون 

امید و رویش جوانه‌ها و ایستادن و حرکت کردن سر منشا زندگی است و زندگی آتش‌گهی دیرینه پابرجاست، گر بیفروزیش رقص شعله‌اش در هر کران پیداست. 
زمستانی سخت و طاقت فرسا را پشت سر گذاشتیم و با امید به رویش جوانه‌ها، بهار را آغاز کردیم. بهاری که شادی آفرین است و زندگی نوینی را به ارمغان می‌آورد، بهاری که آب‌های روان را بر کوه‌ها و دشت‌ها و زندگی ما جاری می‌کند و پلیدی و پلشتی را با خود می‌شوید و می‌برد، بهاری که در آن گل‌های رنگارنگ می‌شُکفند و به سوی خورشید سر می‌کِشند، بهاری که امید به آزادی و آرزوهای زندگی بخش را نوید می‌دهد و پیام آور حرکتی بالنده و پوینده و مستقل برای رهایی از بند و استبداد و تبعیض است. 
ما با تاکید بر خواسته‌های‌مان، هم‌چنان بر دادخواهی پای می‌فشاریم و با امید به روزهایی سراسر عشق و امید، زندگی دوباره را در سال نو آغاز می‌کنیم، امید که بتوانیم هم‌چون گذشته پویا و پر توان گام برداریم. 
ما مادران پارک لاله، نوروز سال ۱٣۹۶ را به مردم شریف ایران و دگراندیشان و به تمامی خانواده‌های آسیب دیده و دادخواه شادباش می‌گوییم و سلامتی و شادی و بهترین‌ها را برای همه‌ی انسان‌های خوب آرزو می‌کنیم. امید که بتوانیم همراه و هم‌گام با تمامی دادخواهان، قدم‌های محکم‌تری برداریم و با حرکت‌هایی نویدبخش و شادی آفرین، زندگی بهتری را برای خود و دیگران بسازیم، حرکتی که در آن شور زندگی و عشق موج بزند و طرحی نو در اندازیم.  

«هر روزمان نوروز باد/ نوروزمان پیروز باد» 

مادران پارک لاله ایران 
فروردین ۱٣۹۶