پنج روز پس از انتشار بیانیه دوازدهم شهریور توسط سید جعفر پیشه وری و یارانش، روزنامه آذربایجان ارگان کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان شماره دوم در توضیح بخشی از اهداف “بیانیه” مطلبی منتشر کرده است تحت عنوان «کلاه سر ما نخواهد رفت» که می خوانید:
حکومت بروکرات منش و ارتجاعی تهران با خاتمه جنگ پرده را پاره کرده، نقشه شوم تجدید دوره منحوس دیکتاتوری راآغاز نموده اند. از قرار معلوم تمام روزنامه های آزادیخواه توقیف شده است. جلاد باغشاه پیشه پیشین خود را از سر گرفته است. دموکراسی ظاهری را دارند با کمال وقاحت از بین میبرند.
عناصر پلیدی که تا دیروز جرئت نداشتند در جامعه عرض اندام بکنند، علنا بازیگر میدان شده، سیاست مملکت را با میل و اراده خود می چرخانند.
سازمان های ملی و محافل دموکراسی سخت تحت فشار قرار گرفته اند. درست مانند اوایل دوره رضا خان از قوای سرباز و ژاندارم بر علیه ملت استفاده میکنند.
ماسکها بر داشته شده، قیافه های عنیف و غول آسای ارتجاعی با سیمای حقیقی خود جلوه گری آغاز کرده اند. مردم آزادی خواه و میهن پرست ایران راجع به آینده نهران نگران و متوحش هستند.
همه مطلعین میگویند ایران سر دوراهی قرار گرفته است. ارتجاع یا آزادی، یکی از این دو راه را باید انتخاب کرد. تهران با وحشت و اضطراب به شهرهای آزادی خواه مینگرد. منتظر حرف آخری آنها است. اگر آزادیخواهان آذربایجان و گیلان و خراسان نیز مانند آزادیخواهان اصفهان و یزد و کرمان سنگر را از دست بدهند، تمام ایران در آغوش استبداد و ارتجاع قرار خواهد گرفت. اگر در این ایالات، نهضت آزادی قوت بگیرد تهران از دست عوامل دیکتاتوری رهایی خواهد یافت.
علاوه بر احتیاجات ملی و طبیعی این علت قوی سبب شده است آزادیخواهان آذربایجان بدون تردید و تزلزل تصمیم بگیرند.
این تصمیم قطعی و خلل ناپذیر است. ما به هیچوجه تسلیم ارتجاع نخواهیم شد و اجازه نخواهیم داد دست پلید یک قلدردیگر و یک قلچماق جدید را به مردم ایران بخصوص به آذربایجان آزاد تحمیل نمایند.
ما میدانیم آزادی را نمیدهند، آنرا می گیرند بنا بر این دست دریوزگی بطرف هیچکس دراز نخواهیم کرد. خودمان با نیروی عظیم مردم آذربایجان حکومت ملی خود را بوجود خواهیم آورد.
اگر تهران بخواهد با ما مخالفت کند بدا بحال تهران.
اگر آـزادیخواهان تهران و سایر ایالات و ولایات جانب ما را نگهداری نکنند، بدا بحال آنها.
ما با زور تشکیلات ملی خود در راه حفظ آزادی اولین قدم را برداشته مقصد خود را بواسطه اعلامیه دوازدهم شهریور بیان کرده ایم.
امروز در این راه قدم های بزرگ بر داشته شده است. از تمام شهرستانهای آذربایجان سیل تلگرافات به دفتر حزب ما سرازیر شده است.
در ماکو، در اردبیل، در مه آباد و سایر شهرستانها نمایشات و میتینگهای عظیم تشکیل شده، مردم گروه گروه ـ دسته دسته با شعف و شادی به حزب ما داخل میشوند و صفوف ما را تقویت می کنند. بزودی اکثریت مردم بطور مستقیم در زیر بیرق آزادی خواه ما گرد خواهند آمد. ما پیش می رویم ما حق و آزادی خود را بدست خواهیم آورد. تهران باید عبرت بگیرد. از خر لجاجت پائین بیاید. با تشکیل یک حکومت دموکرات و آزادیخواه با ما همکاری بکند.
ما به هر ترتیبی هست گلیم خود را از آب بیرون خواهیم آورد. تهران و ایالات دیگر است که هر چه زودتر باید تصمیم بگیرند. در راه مستقیم آزادی که ما پیش گرفته ایم وارد شده پشت سر ما قدم بر دارند.
ما معنی بازی های مجلس ارتجاعی چهاردهم را بخوبی درک کرده ایم. ما میدانیم زیر ماسک میهن پرستی و استقلال طلبی چه سیاستهای شومی پنهان گردیده است. ما از هدف و مقصد مستبدین بد خواه کاملا مطلع می باشیم. چشم و گوش ما حساس است و عاقبت کار را از حالا می بینیم. آخرصدای شومی راکه از حلقوم دشتی ها، سید ضیاء ها و دکتر طاهری ها و کاظمی ها بیرون می آید از حالا میشنویم. خانه شیران هر گز مسکن روبهان و شغالان مکار نخواهد شد. میهن ستارخان اجازه نخواهد داد یک بار دیگر یک جغد شوم ، اورا عضو فلج بخواند و برای دزدان و غارتگران که به اسم عمال دولت بگرده ایران سوار شده اند، گاو شیرده باشد.
بالاخره کلاه سر ما نخواهد رفت. برای اینکه ما تصمیم خود را گرفته ایم.
روزنامه آذربایجان شماره دو
17 شهریور 1324
