محمد جراحی متولد تبریز و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری بود. او سال ۹۰ دستگیر و در دادگاه به تلاش برای ایجاد «تشکل غیرقانونی» و «تبلیغ علیه نظام» به زندان محکوم شد. وی پس از جدالی سخت با بیماری سرطان، صبح روز پنجشنبه ۱۳ مهر در بیمارستان درگذشت.
جراحی چهار سال پیش و زمانی که در ارتباط با فعالیت‌هایش در دفاع از حقوق کارگران در تبریز زندانی بود به اختلالات تیروئید دچار شد اما به رغم توصیه پزشکان، مسئولان زندان از دادن مرخصی پزشکی برای درمان او سر باز زدند.
در زندان تبریز به بند هشت کاردرمانی، بند ویژه معتادان انتقال یافت و در نهایت مرداد ماه سال ۹۵، پس از آنکه پنج سال از زندگی خود را بدون یک روز مرخصی در زندان گذراند، آزاد شد. او پس از آزادی تحت مداوا بود.
محمد جراحی روز دوشنبه ۱۰ مهر به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شد و قرار بود روز چهارشنبه مورد عمل جراحی قرار بگیرد اما به دلیل وخامت حالش به بخش ICU منتقل شد و درگذشت.
جراحی سال ۹۲ در نامه ای از زندان خطاب به تشکل‌های کارگری جهان نوشته بود:
«من محمد جراحی، کارگر زندانی و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری هستم. من بیش از دو سال است در زندان تبریز به سر می برم . در زندان دچار بیماری غده خوش خیم تیرویید شدم. هنگام مراجعه به بیمارستان با دستبند به دست و زنجیر به پا چنان از توهین و بدرفتاری زندانبان و ماموران همراه اذیت و آزار شدم که دیگر راضی به مراجعه به بیمارستان نیستم …. مرا به دلایل واهی به شش سال زندان محکوم کردند. من یک کارگرم و کلیه فعالیت هایم در جهت تشکیل سندیکا و دیگر تشکل‌های کارگری بوده است. تشکیل تشکل‌های کارگری و سندیکا طبق مقاوله‌نامه سازمان جهانی کار آزاد است. دولت جمهوری اسلامی ایران هم عضو این سازمان جهانی است و متعهد به انجام این مقاوله نامه های جهانی است. ایجاد سندیکا و دیگر تشکل‌های واقعی از ابتدایی ترین حقوق ما کارگران است. من یک کارگرم و تا ایجاد تشکل‌ها و سندیکا فعالیت خواهم کرد.»
مراسم خاکسپاری محمد جراحی روز جمعه ۱۴ مهر در تبریز برگزار خواهد شد.
