به مناسبت 16 آذر روز دانشجو
ما دانشجویان تسلیم این صحنه آرایی‌های خطرناک نخواهیم شد.
انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام دانشگاه سیستان و بلوچستان در بیانیه‌ای به مناسبت روز دانشجو که در حضور رییس جمهور خوانده شد، به مهمترین مسایل از نظر این تشکل پرداختند.
متن کامل این بیانیه در پی می‌آید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ / ای کسانی که ایمان آورده‌اید چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید، نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید (۳و۴ سوره صف).
فریاد زدیم حقوق شهروندی، فرجامش شد سپنتا نیکنام و مینو خالقی‌ها.
فریاد زدیم حقوق قومیت‌ها و مذاهب، فرجام شد نبود حتی یک وزیر اهل سنت در کابینه.
فریاد زدیم دانشگاه بی ستاره، فرجامش شد ۲۰۰ ستاره در سپهر سیاسی دانشگاه‌های ایران.
فریاد زدیم آزادی برای همگان، فرجامش شد محدودیت برای کسی که شما را تکرار کرد.
فریاد زدیم رفع حصر ایران، سرانجام شد نبود اراده‌ی آوردن ولو یک کلام از حصر.
جناب آقای روحانی به اصلاح طلب ترین استان کشور خوش آمدید، هرچند جای موفق ترین و اصلاح طلب ترین استاندار کشور جناب آقای اوسط هاشمی در بین ما خالیست و صد البته عرض تشکر ویژه داریم خدمت مهندس واعظی که به لطف مهندسی هوشمندانه ایشان از دیدار یاران دبستانی مان در این جلسه محروم ماندیم و با عنایت ایشان مجال صحبت جنبش اصیل دانشجویان سراسر کشور به ۵ دقیقه تنزل یافت.
جناب آقای روحانی اگر فراموش کرده‌اید به یادتان می آوریم:
http://us-ads.openx.net/w/1.0/afr?auid=538490955&cb=81222289۱. اعطای مجوز اتحادیه‌های دانشجویی حق مسلم تشکل های دانشجویی؛ و نه لطف و عنایت شماست. بیش از این تأخیر در حل این امر را از شما پذیرا نیستیم. گمان نکنید با دادن یک اتحادیه به تشکل‌های اصلاح طلب که به حق هم بوده است، می‌توانید «تشکل‌های اسلامی دانشجویان متحد» را به فراموشی بسپارید و به گردن دولت‌های بعد بیندازید. چه زمان پاسخگویی این دغدغه‌ها هستید؟
۲. آن زمان که گفتید فشاری بر من برای انتخاب وزیر نیست اما گزینه‌ی ۲۱ام‌تان را معرفی کردید و هیچ اهمیتی به خواست فعالین دانشجویی و بسیاری از اساتید دانشگاه ننهادید، آیا انتظار دارید دانشجویان که عمده‌ترین حامی شما بودند و همچنان نیز هستند، احساس نومیدی و دلسردی و حتی ابزار اهل سیاست بودن نکنند؟
اگر برای شما و برخی مهندسین در کابینه‌ی شما انتخابات ۱۴۰۰ کم اهمیت یا به نحو دیگری اهمیت دارد، بدانید که در ۱۴۰۰ دانشجویان باز به خاستگاه اصیل اصلاح‌طلبی رجوع خواهند کرد.
۳. آقای روحانی دانشگاه امن و نه امنیتی شعار و وعده شما بود، چه شده است که هر روز شاهد دربند شدن هم قطارانمان هستیم؟ چه شده است که نهادهای امنیتی خارج از دانشگاه به وضوح در امور دانشگاه‌ها و آسایش دانشجویان دخالت می‌کنند و برای آنان خط و نشان می‌کشند؟ چه شده است که در دوران شما نیز سخن نگین ستاره دار کردن دانشجویان را می شنویم؟
اگر اینگونه باشد فرق شما با فرقهی زنبیلیون بست نشین چیست؟
۴. حمایت بانوان از شما بود.
حمایت جوانان از شما بود.
حمایت اقوام و مذاهب از شما بود.
در یک جمله حمایت اصلاح طلبان از شما بود.
چه شده است که سید خندانمان، سید محمد خاتمی را فراموش کرده اید و گامی برای رفع محدودیت‌ها برنمی‌دارید؟
چه شده است که مولوی عبدالحمید را فراموش کرده‌اید و حتی زحمت دعوت از او برای یک مراسم ساده را به خود نداده‌اید و نمی‌دهید.
۵. آقای روحانی کار دانشگاه ایجاد شغل برای عده‌ای در قامت استاد و کارمند است یا اشتغال زایی برای جوانان کشور؟
دانشگاه‌ها تبدیل به موسسات مالی شده‌اند تا از این مردمی که با مشکل عدیده‌ی اقتصادی مواجه هستند ارتزاق کنند.
بی توجهی شما به مسائل معیشتی دانشجویان و اشتغال آنان پس از فارغ تحصیلی چه زمان خاتمه می‌یابد؟
سیاست‌های غلط در خصوص بومی گزینی بنا است چه زمان اصلاح و رفع گردد؟
آیا به کمپین‌های مطالبات دانشجویان دکترا توجهی دارید؟
۶. جناب آقای روحانی به استانی آمده‌اید که بی‌شناسنامه‌هایش، حاشیه نشین‌هایش، کولبرهایش، گازوییل‌کش‌هایش؛ همه و همه به شما رای داده‌اند.
رای بالای ۹۰ درصدی در برخی از نقاط این استان را که فراموش نکرده‌اید؟
آقای روحانی سیستان و بلوچستان تب دار است، چشم انتظار تدبیر جنابعالی هستیم.
۷. آقای روحانی اگر شما فراموش کرده‌اید ما یادمان نرفته فداکاری‌های آقای جهانگیری را در آوردگاه انتخابات؛
این روزها زمزمه‌های خوبی از دولت شما به گوش نمی‌رسد؛ واضحا بفرمایید آنچه که در مورد آقای جهانگیری گفته می‌شود صحت دارد؟
آقای روحانی به خودتان بیایید! چرا باید شایعه‌ی استعفای ایشان را بشنویم؟
آیا همین تزلزل در کابینه نیست که باعث شده است صداهای چندگانه از دولت شما برون آید؟!
در مساله‌ی زلزله‌ی کرمانشاه صحبت‌ها و تکذیب‌های آقای نوبخت یادمان نرفته است
در همین ایام توهین‌ها به معاون اول را یادمان نرفته است و از آن مهمتر کم اهمیت دانستن جایگاه اصلاح طلبان توسط مهندس واعظی را هیچگاه فراموش نخواهیم کرد.
۸. و اما آخرین کلام.
ما خواهان آن هستیم که برای دقایقی چند، محافظه کاری‌تان را فراموش کرده و شفاف بفرمایید، این حصر بی فرجام چه زمانی خاتمه می‌یابد؟
جناب مجری قانون تعلل و کوتاهی شما را در عدم اجرای قانون نمی پذیریم.
مساله بسیار ساده است. دادگاه‌شان را تشکیل دهید، خروجی آن دادگاه هرچه باشد، بسیار قابل قبول‌تر از تداوم فاجعه فعلی است.
کاری نکنید که دادگاه عدل الهی گره گشای این مشکل باشد که در آن صورت شما را نیز داوری خواهند کرد.
جناب آقای روحانی هرچند در فهم تدبیرتان همچنان سردرگم مانده‌ایم ولی امیدمان به شما پابرجاست.
جناب آقای روحانی، ما دانشجویان تسلیم این صحنه آرایی‌های خطرناک نخواهیم شد.
یا حق.
