آقای فرهاد فرجاد ،تلویزیون بی بی سی و انقلاب اکتبر

اخیرا تلویزیون بی بی سی مصاحبه ای با آقای فرهاد فرجاد ترتیب داده بود . فرهاد در این مصاحبه که که ظاهرا در دفاع از انقلاب اکتبر و دستاوردهای آن سخن می گفت ، در نفی اصالت  آرمان و اندیشه های لنینی ،که یکی از هدف های این رسانه ی  بد نام است ، طبق معمول به بیان غیرعلمی وبی پایه و منطق خویش ادامه داد . آقای فرجاد پس از ذکر پیشینه ی خانوادگی اش که باعث به وجود آمدن تمایلات چپ در روحیه ی ایشان در اوان نوجوانی شد .جمله ای از مائو را که در همان ایام تاثیر زیادی بر وی نهاده بود ، نقل می نماید: مبنی بر این که وقتی عضو حزب کمونیست شدی ولو موافق مشی مسلط بر حزب نیز نباشی ، هرگز از حزب خارج نشو ، بلکه با مبارزه ی درون حزبی در چارچوب تشکیلات حزب ، به پیش برد نظرات خویش بپرداز . با شنیدن این سخن از زبان آقای فرجاد ، می شود از ایشان پرسید : چرا سخنی را می گویید که در عمل نشان داده اید بدان اعتقاد ندارید ؟

در پی یورش بربرمنشانه ی اوباشان ولایی به حزب توده ایران در اوایل دهه ی شصت و دستگیری اکثر رهبران ، اعضا ء و کادرهای حزب ، آن هایی که به چنگال خونین رژیم نیافتاده بودند ، با تلاش و فداکاری حماسی در پی بازسازی تشکیلات حزب توده ایران که ضربات سنگین و هولناکی بر پیکر آن وارد آورده بودند ، برآمدند . آقای فرهاد فرجاد با برخی از دوستان خود ، در سال 1364با انشعاب جنجالی از حزب توده ایران که رادیو آمریکا و اسرائیل خبر آن را با آب و تاب پخش نمودند ، نشان دادند که به گفته هایش در مصاحبه اعتقادی ندارد . وگرنه در آن دوران سخت و بس دشواری که حزب طی می کرد ، ایشان صف حزب را ترک نمی کرد و هم سو با مرتجعین و کارگزاران رژیم در صدد نفی فلسفه ی وجودی حزب توده ایران  و آرمان های انسانی آن ،بر نمی آمد .

ایشان از دستاوردهای انقلاب اکتبر به نکته هایی حاوی حقیقت اشاراتی می نمایند . ولی این که انقلاب اکتبر محصول اندیشه های مارکسیسم – لنینیسم بوده که پس از پیروزی انقلاب و در کوران مبارازات انقلابی ، لنین و دیگر اندیشمندان کمونیست به بسط و غنای تئوری سوسیالیسم علمی پرداختند ، را مسکوت می گذارد . ودر نتیجه گیری از سخنانش در مورد دست آورد های انقلاب اکتبر و مبارزات بی امان پیروان معتقد به آرمان های والای اکتبر ، در یک چرخش صد و هشتاد درجه ای می گوید : از دست آورد های مبارزات یک صد ساله ی اخیر این است که چپ اعتقادش را به انقلاب از دست داده و مفهومی نوین یافته است .  فرهاد این چپ را چپ رفرمیست ، چپ غیر ایدئولوژیک و بدون اعتقاد به مارکسیسم – لنینیسم می نامد . این که اساسا چنین تفکر کج و معوجی را می توان چپ نامید یا نه ؟ خود فرهاد هم  می داند که پاسخ منفی است  ودر بهترین حالت مبین پریشان گویی و  آشفته اندیشی است . هدف ایشان هم سو با بی بی سی چپ ستیزی است که بیشتر از سی سال است، آقای فرجاد در این کج اندیشی گرفتار شده است  .

صادق شکیب