کارنامه بخش تولید با وضعیت ناامیدکننده‌ای در سال 1396 بسته شد و به دلیل نبود تقاضا در بازار، اکنون حجم زیادی از تولیداتِ واسطه‌ای و نهایی در انبار کارخانه‌ها خاک می‌خورند.
به گزارش «شبکه رسانه‌ای بیان» بخش تولید در ایران بیشترین ضربه‌ها را از سیاست‌های اشتباه جمهوری اسلامی و تحریم‌های اقتصادی غرب خورده است و این باعث به وجود آمدن یکی از بدترین بحران‌ها یعنی بیکاری گسترده در کشور شده است.
نبود تقاضای مؤثر
دولت حسن روحانی برای نجات تولید و صنعت، بدون آنکه توجهی به طرف تقاضا داشته باشد، صرفاً پول پاشی در سمت عرضه را پیگیری می‌کند؛ اما تاکنون نتیجه مطلوبی به دست نیاورده است. تزریق هزاران میلیارد تومان به هزاران واحد تولیدی و صنعتی ثمری جز انحراف و اتلاف منابع ملی در پی نداشته است.
کارشناسان اقتصادی می‌گویند اشتباه دولت در اینجاست که گمان می‌کند با تزریق نقدینگی در طرف عرضه، می‌توانند رکود را از بین ببرد؛ اما این باور اشتباهی است؛ چراکه رکود عمیق اقتصاد ایران، ریشه در کاهش تقاضا دارد. آن‌ها بر این باورند که قدرت خرید مردم به دلیل تورم‌های بالا و کاهش ارزش ریال، به‌شدت کاهش یافته و به همین خاطر تقاضای مؤثر شکل نمی‌گیرد. توصیه برخی اقتصاددانان به دولت این است که علاوه بر تقویت بنگاه‌های تولیدی، به سمت تقاضا نیز توجه داشته باشند تا رکود فعلی به مرور زمان از بین برود.
تسهیلات تولید در بازار ارز!
دولت هرسال هزاران میلیارد تومان در قالب تسهیلات رونق تولید به بنگاه‌ها تزریق می‌کند؛ اما نرخ بیکاری کماکان دو رقمی باقی مانده و بخش تولید نیز رشد مؤثری را تجربه نکرده است. ازآنجاکه سرمایه‌گذاری در بخش تولید دارای ریسک زیادی است و هم‌زمان سود بانکی نیز بالاست، بسیاری از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان، تسهیلات بانکی را در فعالیت‌های دیگری همچون سرمایه‌گذاری در بانک‌ها و خریدوفروش ارزهای خارجی صرف می‌کنند. این تسهیلات که قرار است رونق‌بخش تولید باشند سر از جای دیگری درمی‌آورند و نظام اقتصادی کشور را دچار اخلال می‌کند. به نظر می‌رسد یکی از دلایل ایجاد حباب‌های کاذب در بازار ارز و سکه، انحراف تسهیلات رونق تولید به سمت این دو بازار است. دولت سال‌هاست در حال تکرار اشتباه خود در نحوه ارائه تسهیلات به بخش تولید است و گویی نمی‌خواهد این اشتباه خود را بپذیرد.
آمارهای رسمی نشان می‌دهند از ابتدا تا پایان سال 1396 معادل ۱۸ هزار میلیارد و ۸۶۴ میلیون تومان تسهیلات به ۲۷ هزار و ۹۳۸ واحد تولیدی پرداخت شده است. این ارقام در حالی پرداخت شده‌اند که دولت با کسری بودجه بالایی روبروست؛ اما تلاش می‌کند بنگاه‌ها را با این نقدینگی همچنان سر پا نگه دارد. فعالان بخش خصوصی بر این باورند که دولت با پول‌پاشی خود، فقط ورشکستگی بنگاه‌های تولیدی و صنعتی را به آینده موکول می‌کند و این تسهیلات لزوماً تأثیری در رونق تولید و رفع رکود ندارند.
کارنامه بخش تولید
