الهام برخوردار
چه کسی در قم روحانی را به مرگ تهدید کرد؟ ماجرای تجمع طلبه‌ها و پلاکاردها و تابلو نوشته‌های آنان همچنان حل نشده و تاکنون کسی در این رابطه پاسخگو نبوده است. هر نهاد و فردی به صورت جداگانه اعلام برائت کرده است و گفته که ما اطلاع نداشته‌ایم از جمله برخی از مراجع تقلید و سپاه پاسداران. هر کدام به طور جداگانه این حرکت را محکوم کرده و خواستار پیگیری جدی در این رابطه شده‌اند.
صبح روز گذشته (دوشنبه) آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، مرجع تقلید با انتشار بیانیه‌ای، حادثه‌ای را که در مدرسه فیضیه رخ داد را یک فاجعه به تمام معنا دانست و تاکید کرد که از یکسو مسئولان حوزه علمیه باید روشن سازند این برنامه زیان‌بار با اجازه چه کسی صورت گرفته و از سوی دیگر مسئولان سپاه نیز باید روشن کنند آیا با اجازه آنها گروهی از سپاهیان در این برنامه شرکت داشته‌اند یا خیر. حسینعلی نوری همدانی از مراجع عظام تقلید نیز شعارها و پلاکاردها و حرف‌های سخنران تجمع طلاب را محکوم کردند و از مسئولان حوزه خواسته‌اند سریعا موضوع پیگیری شود.
همچنین آیت‌الله سید احمد خاتمی از اعضای شورای عالی حوزه علمیه اعلام کرده که این موضوع در شورای عالی حوزه بررسی و درباره آن موضع‌گیری می‌شود.
به دنبال واکنش مراجع تقلید به حواشی مراسم مدرسه فیضیه، سپاه پاسداران با صدور بیانیه‌ای «هرگونه دخالت این نهاد در فراخوان، دعوت سخنران و برگزاری» تجمع ۲۵ مرداد طلاب منتقد دولت در فیضیه را تکذیب کرد.
روابط عمومی سپاه پاسداران اعلام کرده «سپاه هیچگونه برنامه‌ای برای حضور کارکنان خود در این مراسم نداشته» و «براساس قرائن و شواهد موجود (این تجمع) به صورت خودجوش برپا شده.»
در ادامه این واکنش‌ها پروانه مافی، عضو هیات رئیسه کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها از تنظیم شکایتی توسط شورای تامین استان قم علیه شعار دهندگان غیرقانونی خبرداده و گفته: به دنبال شعارهای ساختارشکنانه‌ای که در این نشست مطرح شد موجب شد تا شکایتی توسط شورای تامین استان علیه این گروه تنظیم شود.
حسین طیبی‌فر، فرمانده تیپ۶۳ لشکر امام جعفر صادق سپاه قم که در تجمع روز پنج‌شنبه در قم سخنرانی کرده است، گفته «چون محل برگزاری سخنرانی مملو از جمعیت بوده و سخنران نیامده بود، برای اینکه تریبون به دست شخص دیگری نیفتد و مراسم از کنترل خارج نشود، چنددقیقه پشت تریبون رفته است.» او همچنین گفته «آن پلاکارد خاص را عناصر مساله‌دار وارد مراسم کردند و حتما یک نفوذی با قصد شیطنت از پلاکاردی که سریعا جمع شده، عکس برداشته تا حاشیه بسازد.»
نعمت احمدی، حقوقدان و استاد دانشگاه معتقد است اگر ما از ابتدا محدودیت را برای اجتماعات به آن درجه‌ای می‌رساندیم که مثلا حتی برای فاتحه‌خوانی هم مجوز داده شود به این وضعیت نمی‌رسیدیم. این در واقع یک نوع دوگانگی است.
احمدی به «ابتکار» گفت: من این گفته برخی نهادها را که می‌گویند ما اطلاع نداشتیم را قبول ندارم. این ها در جریان بودند و این گفته پذیرفته نیست. چنین تجمعی در حوزه آن هم در مدرسه فیضیه برگزار شود و کسی در جریان نباشد؟ حالا ما فرض محال را در نظر می‌گیریم و می‌گوییم که آنها در جریان نبودند. سوال اینجا است الان که مطلع شدند و به عمق این فاجعه پی بردند چرا کاری نمی‌کنند و اقدامی صورت نمی‌گیرد.
او افزود: این ماجرا حیثیت جامعه را به باد داده است. وضعیتی به وجود آورده است که رئیس‌جمهوری احساس عدم امنیت کند. در جامعه یک ذهنیتی منفی پیش آمده است چرا که یک فردی در جایگاه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که جزو ارکان نظام به حساب می‌آمد و حتی امام خمینی(ره) در رابطه با ایشان گفته‌اند: «انقلاب زنده است چون هاشمی زنده است»، حالا یک عده آمده‌اند و اعلام کردند که ما ایشان را کشته‌ایم. بعد به جای اینکه پیگیری شود و ببینید که ریشه این ماجرا به کجا ختم می‌شود می‌گویند ما اطلاع نداشته‌ایم، این اصلا قابل قبول نیست درواقع گریز از مسئولیت است. لااقل الان که در جریان قرار گرفتند می‌توانند کمک کنند تا سرمنشاء پیدا شود.
نعمت احمدی در ادامه تصریح کرد: آیت‌الله مکارم شیرازی نارضایتی خود را از این مساله اعلام کرده است. ایشان از ادبیاتی که به کار برده‌اند پیداست که صادقانه از این ماجرا اظهار نارضایتی و ناامنی کرده‌اند. به باور من این خدشه به جایگاه روحانیت وارد کرده است. روحانیت یک زمانی به حدی در بستر جامعه نفوذ کلامی و معنوی داشت که نمونه آن بیانیه آیت‌الله شیرازی بود که با یک جمله «استعمال دخانیات به منزله جنگ با امام زمان (عج) است» باعث شد همه مردم قلیان‌های خود را بشکنند و ماجرا به دربار شاه رسید. اما الان به کجا رسیدیم که چنین اتفاقی در بیخ گوش و بیت مراجع تقلید رخ می‌دهد و اکنون شخصیت تاثیرگذاری مانند آیت‌الله مکارم نارضایتی عمیق خود را از این حادثه اعلام می‌کند ولی هنوز پیگیری صورت نگرفته است. همچنان مشخص نشده که چه کسی مجوز داده و کمک کرده است این تجمع به این صورت شکل بگیرد.
این حقوقدان با بیان اینکه این از نظر حقوقی به این حادثه جرم مشهود گفته می‌شود، بیان کرد: دادگاه ویژه روحانیت باید در قم به این ماجرا ورود پیدا کند. من به سادگی این اعلام بی‌خبری از سوی برخی نهادها نسبت به این ماجرا را نمی‌پذیرم. گفته می‌شود آنها مجوز نداشته‌اند. آیا اینها خودسر این کار را کرده‌اند؟ آن پلاکاردها در کجا چاپ شده است؟ شما وقتی می‌خواهید یک کارت ویزیت چاپ کنید چاپخانه از شما سند و مدرک می‌خواهد. مگر می‌شود یک بیلبرد با آن عنوان که روی دسته آن هم نوشته شده بود که بعد از خاتمه جلسه آن را مسترد کنید، چاپ شود و کسی در جریان نبوده باشد. این اظهار بی‌اطلاعی بیشتر آدم را آزار می‌دهد. این کی بود کی بود بیشتر آدم را آزار می‌دهد.
وی افزود: آن طلبه جوان و یا آن گردانندگان آمدند آن کار را انجام دادند و خروجی کارشان پیدا است. اینجاست که آدم بیشتر دلش می‌گیرد که بیایند اظهار بی‌اطلاعی کنند. این درواقع توهین به شعور مردم است. اصلا نشدنی است، مگر می‌شود کسی با لباس روحانیت در مکانی مانند مدرسه فیضیه تجمع کند و شعار بدهد اما کسی در جریان آن نباشد. او با اشاره به اینکه مسئولان وقتی دیدند واکنش‌های جامعه در مقابل این مساله شدید شد به آن ورود پیدا کردند، گفت: در واقع زمانی که بازخورد اجتماعی زیاد شد اینها شانه خالی کردند. در مورد مساله فوت آیت‌الله هاشمی از همان ابتدا شایعاتی مطرح بود. حالا یک‌دفعه ما می‌بینیم دستی از غیب می‌آید و بر آن شایعات مهر تایید می‌زند. خوب مردم اینجا پرسشگر می‌شوند. حالا افرادی که گناه این جریان بر گردن آنها است می‌خواهند بگویند ما در جریان نبودیم و نیستیم. به نظر من اینها مسئول هستند و باید در دادگاه پاسخگو باشند. باید مقام قضایی رسیدگی کند، ببیند این تجمع مربوط به چه گروهی بوده است. گردانندگان آن چه کسانی هستند و تامین کننده منابع آن چه کسی بوده است. اینها از قبل برای تجمع اطلاع‌رسانی کردند و اعلام کردند. امروز یکی از مسئولان گفته است ما داخل مساجد کنترلی نداریم. به هر حال آن مسجد هیات امناء دارد، یک مسئولی دارد، به همین سادگی که نیست.
احمدی افزود: کشف و تعقیب جرایم برعهده قوه قضائیه است. برابر ماده 13 قانون دادسرای روحانیت صلاحیت آن برعهده دادگاه ویژه روحانیت است. الان وظیفه دادگاه ویژه روحانیت است که ورود پیدا کند و متهم اصلی پیدا شود. قرار نیست ما بقیه را متهم کنیم. چرا ما باید افراد مهمی را وادار کنیم که بیایند اعلام کنند که ما اطلاعی نداشتیم. تشخیص این ماجرا بر عهده دادگاه ویژه روحانیت است.
