در سوی دیگر این تقسیم کار میان حاکمیت نولیبرال- رسانه ها و تشکل های زرد کارگری و دانشچویی سر و کله سرفرماندهی ستاد اقتصاد مقاومتی که با اعلام ارز 4200 تومانی میلیاردها دلار سرمایه مردم را به حلقوم دزدان و راهزنان همپالکی خود ریخت در نشریه راهبرد پیدا می شود که در این بازی شیادانه به جای تعظیم در برابر ملت به علت پیامدهای خانمان سوز کودتای ارزی اخیر علیه اقتصاد ملی؛ انگشت اشاره را به سمت چپ ها نشانه رفته و می گوید:
«چپ گرایان مهم ترین مانع در بخش خصوصی هستند.»
با این سخنان جهانگیری تقسیم کار ناشیانه اما مزورانه شیادان و راهزانانی که در کودتای ارزی اخیر دست داشتند رو می شود.
تخم گیاه لعنت سیاست های نولیبرالی در جهان نخستین بار توسط اجماع واشنگتن با کودتای سردار پینوشه خونخوار علیه حکومت قانونی النده در شیلی و توسط فریدمن بر زمینی که از خون چپ گرایان ابیاری شده بود کاشته شد. سیاست های اقتصادی ضدملی و ضد مردمی محمدرضاشاه پهلوی در زمینی کشت شد که با خون کمونیست های ایرانی ابیاری شده بود . اگرچه همواره کمونیست ها و چپ گرایان سد راه سرمایه داری لگام گسیخته عامل اصلی سیه روزی و فقر و فساد و بربریت جامعه ها بوده اند و سپاهیان نولیبرالیسم جز با سرکوب خشن و خونین کمونیست ها نتوانسته‌اند سیاستهای ضد مردمی خود را اجرا کنند نبایستی اجازه داد که ابن بار نیز سناریوی خشن و ترسناک کودتاچیان ارزی و تاچریست های اسلامی برای سرکوب دانشجویان و ریختن خون آنان در مسلخ نولیبرالیسم اجرا شود. با آگاهی بخشی و هشدارهای جدی به فعالان سیاسی و اجتماعی ضروری است تا از این سرکوب ترسناک جلوگیری شود.
کسرا فروهی
پیوست ۱
تحرکاتی برای ایجاد ناآرامی در آستانه سال تحصیلی جدید احساس می‌شود/
چپی‌ها دست به‌کار شده‌اند
* جریانی که در دی سال گذشته ناموفق ماند سعی دارد با ایجاد موج‌های جدید ناآرامی در دانشگاه به احیای خود بپردازد.
* رضا علیپور دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران، در گفتگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اظهار کرد: متأسفانه اخیرا شاهد رشد و گسترش فعالیت‌ها و تحرکات مشکوک از سوی گروه‌ها و افراد موسوم به جریان چپ در دانشگاه تهران هستیم؛ که احتمالا خبر از ناآرامی‌های قریب‌الوقوع دانشگاه در آستانه ایام آغاز سال تحصیلی می‌دهند.
وی افزود: به نظر می‌رسد این جریان که پس از شکست سنگین در جریان فتنه دی سال گذشته و ناکام ماندنِ پروژه ناآرامی‌های دانشگاه در ایام امتحانات که با محوریت دانشکده علوم اجتماعی شکل گرفته بود؛ دچار سرخوردگی شدید شده است، خود را به آب و آتش می‌زند تا با ایجاد موج‌های جدید ناآرامی در دانشگاه به احیای خود بپردازد.
* این نکته هم در مورد این گروه جالب توجه است که در مقاطع گوناگون خود را داعیه‌داران بررسی مشکلات به وجود آمده برای برخی دانشجویان در اتفاقات دی معرفی می‌کنند؛ اما بلافاصله پس از مصاحبه اخیر حجت‌‌الاسلام مصطفی رستمی رئیس جدید نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها پیرامونِ وضعیت دانشجویان و خبر ایشان از احتمال قریب‌الوقوع حل و فصل مشکلات برخی دانشجویان با مساعدت قوه قضائیه، برآشفته شده و فاز جدید برنامه‌ریزی‌های خود را آغاز کرده‌اند.
* بدیهی است برای این گروه که دستان ضدانقلاب از بیرون آنها را هدایت می‌کنند؛ وضعیت دانشجویان چندان موضوعیت نداشته باشد و مشخص است برای آنها که هویت خود را در ناآرامی و التهاب دانشگاه تعریف کرده و می‌کنند؛ خبر حل و فصل مشکلات دانشجویان و رسیدن به وضعیت ثبات در دانشگاه خبری بد تلقی می‌شود. چرا که حل و فصل این‌گونه مسائل آنها را از موضع مظلومیت خارج نموده و مقبولیتی برای آنها در محیط دانشگاه باقی نخواهد گذاشت.
* این جریان که خود را داعیه‌دار عدالت‌خواهی معرفی می‌کند نه در باطن و نه حتی در ظاهر نمی‌تواند گفتمان عدالت‌خواهی را در دانشگاه نمایندگی کند؛ چرا که در ظاهر به اندیشه‌های پوچ و شکست خورده مارکسیستی گرایش دارد که تجربه‌های گوناگون شکست، آنها را حتی قبل از اجرا تضمین می‌کنند.
* قشر فرهیخته و دانشگاهی جامعه نمی‌پذیرند که چنین گروه‌هایی گفتمان عدالت‌خواهی را در فضای آکادمیکِ نمایندگی کنند.سال گذشته و در میانه وقایع دی، نشریه‌ای منتشر کردیم و خطاب به این گروه تیتر زدیم “چپ هم نیستید”. در واقع این گروه‌ها چیزی نیستند جز بخشی از بازوی پیش‌برنده اهداف ضدانقلاب در دانشگاه، که در عمل به عنوان پیاده نظامِ امپریالیزم و جاده صاف‌کنِ لیبرال‌های داخلی و خارجی انجام وظیفه می‌کنند؛ که طبعا نمی‌توانند دغدغه عدالت‌خواهی داشته باشند.
* امیدواریم با خردورزی مسئولان دانشگاه و هوشیاری دانشجویان شاهد شکست توطئه‌ها و ادامه روند طبیعی دانشگاه در شرایطی آرام و با ثبات باشیم.
www.ana.ir
اجرای سیاست خزنده پولی سازی آموزش عالی و متوسطه از جمله سیاست های نولیبرالی است که به شکل های گوناگون برای کشورهای مختلف از سوی صندوق بین المللی پول توصیه شده است. به طور معمول اجرای این سیاست ها در پوشش شعارهای بی محتوا اما پرطمطراقی چون ارتقاء سطح آموزش، افزایش بهره وری و یا دریافت هزینه از ثروتمندان در قبال استفاده بیشتر از امکانات عمومی و رعایت عدالت اقتصادی و غیره اجرا می شود که در عمل نتیجه ای جز پولی شدن دانشگاه و تحصیل و خارج شدن فرزندان کارگران و زحمتکشان از دستیابی به آموزش رایگان نداشته و ندارد. (مشارکت های مردمی یا اجباری- گزارش ایلنا کد خبر: 669310 ۱۳۹۷/۰۶/۳۱ )
این حرکت خزنده دولت در پولی کردن تحصیل در دو سه دهه گذشته تا ان جا پیش رفته که هم اکنون چیزی در حدود 86 درصد ظرفیت دانشگاه ها پولی شده (ایسنا به نقل از روزنامه ابتکار کد خبر 93051305990 تاریخ 13 مرداد 93) و البته هزینه های دیگری از جمله بابت سنوات و غیره از دانشجویان روزانه دانشگاه ها دریافت می شود. این سوای حذف سایر خدمات مانند سلف سرویس، سرویس آمد و شد و خوابگاه است که طبق قانون دانشگاه ها بایستی به دانشجویان دانشگاه های دولتی ارایه دهند.
اعتراض های پراکنده دانشجویان به عنوان یک صنف در برابر قانون شکنی های وزارت علوم درسال های گذشته و همدلی و همراهی عمده دانشجویان با این اعتراض ها به تدریج موجب پا گرفتن شورای های صنفی در بیشتر داتشگاه ها طبق قانون فعالیت های صنفی گردید. از مهم ترین فعالیت های دانشجویان عضو شوراهای صنفی در این مدت اعتراض یک پارچه دانشجویان دانشگاه های سراسر کشور علیه طرح کارورزی بود که به سرعت به طرح بیگارورزی شهره شد. این طرح آن چنان توهین امیز و ضددانشجویی و ضدکارگری بود که مبارزات صنفی دانشچویان به سرعت توانست گوش های شنوایی در رسانه ها و فعالان سیاسی- صنفی کارگری و دانشجویی بیابد و دولت را سرانجام ناچار به عقب نشینی کرد تا آن را پس بگیرد. گسترش روحیه مبارزات صنفی و متحد در دانشگاه های دور و نزدیک و موفقیت در تحصیل اراده دانشجویان در برخی موارد اعتراضی به وزارت علوم که باعث گسترش کاریزمای شوراهای صنفی در دانشگاه‌ها شده بود به احضار و محاکمه کنشگران دانشجویی در دادگاه ها به بهانه شرکت در ناآرامی های دی ماه 96 و احکام سنگین علیه دانشجویان فعال شوراهای صنفی گردبده و نشان داد که دولت برای سرکوب دانشجوبانی که از راه های قانونی و کاملا دمکراتیک علیه سیاست های نولیبرالیستی مقاومت کرده بودند به راحتی اختلاف ها را با نهادهای فراقانونی و انتصابی کنار می گذارد و در این باره قوه مجریه و قوه قضاییه کاملا همسو و متحد عمل می کنند. به طوری که در حکم سنگین و ناعادلانه لیلا حسین زاده فعال صنفی به 7 سال حبس به فعالیت علیه طرح بیگارورزی به صراحت اشاره شده است. سایر دانشجویان بازداشتی در دی ماه 96 که مکارانه با اشاره وزارت علوم و شکایت وزارت اطلاعات بازداشت و توسط قوه قضاییه محاکمه شدند مرتکب این جرم از نظر دولت شده اند.
مباررات پیگیر فعالان صنفی دانشجویی علیه سیاست های نولیبرالی در دانشگاه ها که با اتحاد و مقاومت و شکیبایی دانشجویان به بار نشسته تاچریست های اسلامی حاکمیت را به خشم آورده و در شرایطی که به دلیل اجرای سیاست های اقتصادی ضدملی و ضدمردمی دولت پنهان در کودتای ارزی اخیر خشم احاد مردم برانگیخته شده و مردم دیگر نه چیزی برای از دست دادن و نه امیدی به بازی های سیاسی جناح های اصول گرا و اصلاح طلب دارند حاکمیت خیز بلندی برای سرکوب همه جانبه فعالان صنفی گارگری و دانشجویی در پیش گرفته است. از آن جا که دادگاه های فرمایشی هیچ توجیهی برای اجرای احکام سنگین علیه فعالان دانشجویی ندارند و با توجه به شرایط حاد سیاسی و اجتماعی حاکمیت بیم آن دارد که اجرای این احکام با پیامدهای سنگین و پیش بینی نشده ای از سوی جامعه به ویژه دانشجویان رو به رو شود از این رو بخش رسانه ای تاچریسم اسلامی کارزار سنگینی را علیه فعالان چپ به راه انداخته و با گرا دادن علیه دانشجویان چپ زمینه را برای سرکوب دانشجویان فراهم می کند.
در این زمینه رسانه های با مشی لیبرال و اسلامی در یک نقطه یعنی لزوم سرکوب چپ گرایان در آستان اجماع واشنگتن به اجماع رسیده اند.
گفتگوی مفصل خبرگزاری آنا با رضا علیپور دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل با عنوان ” تحرکاتی برای ایجاد نا امنی در استانه سال تحصیلی جدید می شود/ چپی ها دست به کار شده اند”
http//www.ana.ir/news/443588
که در آن تلاش شده است فعالیت صنفی دانشجویان را با ناآرامی های دی ماه گذشته و مشخصا شعار «اصلاح طلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا» گره زده و با پرونده سازی علیه دانشجویان به حکومت برای سرکوب جنبش دانشجویی و اجرای احکام ناعادلانه و سنگین فعالان دانشجویی شورای صنفی آدرس بدهد.
از سوی دیگر درست در برهه ای که پیامدهای دردناک کودتای ارزی توده های مردم را خاکستر نشین کرده است نشریه به ظاهر لیبرال مسلک به نام اقتصادنامه با تیتر بزرگ ظهور نوچپ ها در زیر عکس بزرگی از لنین آنها را خطر بزرگ بیخ گوش نظام سیاسی اقتصادی ایران معرفی کرده و با آدرس دادن دانشکده مطالعات علوم اجتماعی دانشگاه تهران به عنوان کانون چپ گراها و در همسویی حیرت انگیز با دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل و یادآوری شعار اصلاح طلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا همچون همپالکی ریش دار و البته مستقل خود رضا علیپور از خطر متشکل شدن این دانشجویان و امادگی برای ایجاد ناارامی خبر بدهد.
