بلاروس میدان جنگ نوبتی
انتخابات ریاست جمهوری روسیه سفید که در 9 اوت 2020 برگزارگردید، الکساندر لوکاشنکو با حمایت از حزب کمونیست و سایر نیروهای ترقیخواه پیروز شد، بروکسل – واشنگتن در تب وتاب برای اجرای اهداف گذشته به ایجاد بی ثباتی و براندازی دست بکار شدند.
اتحادیه اروپا وایالات متحده بدون اینکه بخود زحمتی داده باشند، بلافاصله انگ بی اعتمادی را به انتخابات زدند وبا پشتبانی از اعتراضات سازمان داده شده، برنامه سرنگونی دولت را تدارک دیدند، و کشورهای دست نشانده (لهستان ، لیتوانی ، جمهوری چک) که از ماه ها قبل تحت پرچم دروغین “آزادی” و “دموکراسی” برای بی ثبات سازی این کشور آماده شده بودند، با این بهانه به میدان آمدند.
محاصره علیه بلاروس سابقه طولانی دارد، سناریو نویسان، لوکاشنکو را “آخرین دیکتاتور اروپا” می نامند، و با اینکه از حمایت مردمی برخوردار است، نتیجه انتخابات را به رسمیت نمی شناسند. بی اعتبار نشان دادن انتخابات بلاروس برای اجرای سناریوی مداخله است. واضح است اگر نتایج انتخابات با برنامه واشنگتن متناسب بود انتخابات قانونی و در غیر این صورت غیر قانونی و دولت باید سرنگون شود.
واقعیت این است جمهوری بلاروس دارای دستاوردهای اجتماعی بجا مانده از اتحاد شوروی مانند مراقبت های بهداشتی و آموزشی و همچنین مالکیت عمومی ودولتی است و اکثرشهروندان مشاغل خود را حفظ کرده اند. به همین خاطر پروژه های نئولیبرالی و جاه طلبی های امپریالیستی علیه این کشور چیز جدیدی نیست تحریم ها و فشارهای دولت های غربی از دوران بوش شروع شده که بخشی از برنامه بی ثبات سازی و تغییر قدرت در بلاروس را هدف گرفته است، همانطور که در گرجستان ، اوکراین ، قرقیزستان ، مولداوی ، قزاقستان و سایر جمهوری های شوروی سابق، اجرا شد.
مشخص است که تحریکات دربلاروس با مشارکت لهستان ، لیتوانی و جمهوری چک صورت می گیرد. البته، هسته اصلی آشوبگری، اقدامات ایالات متحده بوسیله “دروغ پراکنی” رادیو اروپای آزاد – رادیو آزادی (جایی كه ویكتور بابارینکو بانكدارفاسد و مخالف را “یك خیرخواه” می نامند) ، و همچنین مخالفان جناح راست و لیبرال را در این کشور تامین مالی می کند. و سازماندهی گروه ها را برای مداخله و ایجاد هرج و مرج به عهده دارد و هار ترین محافل غرب را برای مداخله ناتو به بهانه اعتراضات در بلاروس، ترغیب می کند.
رسانه های محافظه کار و همچنین برخی چپ گرایان که تسلیم بمباران تبلیغاتی بروکسل – واشنگتن شده اند، اعتراضات پس از انتخابات در بلاروس را مسالمت آمیز توصیف می کنند واین درست نیست. اگرچه برخی از مسائل هنوز نیاز به توضیح دارد (به عنوان مثال ، حضور مزدوران روسی از واگنر ، دستگیر شده در مینسک – را نمی توان با یک خدمات ویژه ازاوکرین رد کرد.) ، دولت های غربی خواهان عدم دخالت پلیس درمقابل معترضین وخواهان بی عملی آنان هستنئد آنان علیرغم اقدامات آشکار نازی های بلاروس اعتراضات را صلح آمیزاعلام کردند. بدون اظهار نظر درباره اقدامات خرابکارانه جبهه ناسیونالیسم بلاروس (ناردونای فروند . م) که تکمیل کننده اعتراضات با هدف سازماندهی آشوب و خشونت در مینسک و سایر شهرها بوده اند.
در حال حاضر تلاش های جدیدی منجر به ظهور گروه های از زنان سفید پوش که بازتاب همان کمپین های ضد دولتی کوبا است، برای ایجاد یک میدان جدید شروع شده است. و با همین توجیه، اعمال تحریم ها با اقدامات خصمانه سیاسی و دیپلماتیک را بوجود آورده اند. هدف نهایی سیاست واشنگتن – بروکسل بهره گیری ابزاری با انگیزه براندازی دولت لوکاشنکو است.
بروکسل – واشنگتن که مثل همیشه اهداف خود را ریاکارانه با خواسته های دموکراتیک آرایش می دهد، با حمایت از دولت های لهستان ، لیتوانی و جمهوری چک که با ماهوارها علیه دولت لوکاشنکو تبلیغ می کنند، در واقع تکرارهمان سناریو و کودتای اوکراین در سال 2014 است – که باعث روی کار آمدن دولت راست افراطی در این کشور شد . دولتی که نیروهای چپ اوکراین را سرکوب کرد و حمام خون در شرق این کشور به راه انداخت.
اتحادیه اروپا اقدامات توجیهی لجستیکی و دیپلماتیک را برای توطئه گران کیف در سال 2014 ایجاد کرد، و با حمایت از وزرای نئونازی انتخابات بعدی اوکراین را در یک فضای وحشت آمیز برگزارکرد . هنگامی که فاشیست های اوکراین ( باندرا ) اعضای حزب های چپ را کتک زدند ومحکوم کردند و کشتند، اتحادیه اروپا سکوت اختیار کرد. اتحادیه اروپا هنوز فاجعه شرکای خود در اوکراین، که انسان های را به خون غوطه ور ساخته اند واکنشی نشان نداد، همانطور که رژیم های گرجستان و… را محکوم نکرد.
اکنون ، در سال 2020 ، اتحادیه اروپا ادعا می کند که انتخابات بلاروس “آزاد وعادلانه نیست”، و تا کنون به خود زحمت ارائه مدرکی نداده اند. اتحادیه اروپا دیگر معتبر نیست و و این اتحادیه را نمی توان قاضی دموکرات دانست. خصوصاً با توجه به اینکه برخی، اعضای آن مانند کشورهای بالتیک هنوزحقوق بخشی از شهروندان خود را انکار می کند.
راهپیمایی واعتراضات در میدان بلاروس هیچ رابطه ای با “آزادی” و” دموکراسی” ندارد. در پشت همه این هیاهوی تبلیغی ایالات متحده قرار دارد ، که با تهدیدها علیه روسیه همراه است و در عین حال ایجاد نقاط بحرانی در مرزها برای آماده سازی نظامی و پیشروی در اروپای شرقی است.
م . چابکی : 12 شهریور 1399 برابر با 02.08.2020
