دولت یازدهم و دوازدهم برای رسیدن به این هدف، طی ۷ سال گذشته حدود ۱۱ هزار میلیارد تومان هزینه کرده است. اما در سال پایانی فعالیت خود، تضمین نتایج را منوط به همکاری دولت بعد دانست
به گزارش خبرگزاری مهر، سرخ شدن رنگ دریاچه ارومیه در اواخر دولت محمود احمدی‌نژاد که نتیجه سال‌ها برداشت بیش از ظرفیت حوضه آبریز دریاچه بود زنگ‌های هشدار مرگ دریاچه را به صدا درآورد؛ این چالش از همان روزهای ابتدایی ایده شکل گیری یک ستاد ملی برای احیای دریاچه ارومیه را به دنبال داشت، ستاد فرا قوه‌ای که قرار بود بر عملکرد وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان محیط زیست. دیگر نهادهای مرتبط نظارت داشته باشد تبدیل به یکی از شعارهای انتخاباتی حسن روحانی برای دوره یازدهم ریاست جمهوری شد.
دولت وی با وعده احیای دریاچه ارومیه روی کار آمد و میتوان گفت وعده احیای دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین شعار اجتماعی دولت حسن روحانی در ابتدای شکل گیری بود که بنا داشت با متوقف کردن رویه سدسازی‌ها در اطراف حوضه آبریز دریاچه ارومیه، اعمال پروژه‌های همچون طرح نکاشت و کاهش وابستگی شدیدی به منابع آب و خاک این دریاچه را از خطر مرگ نجات دهد.
دولت یازدهم و دوازدهم برای رسیدن به این هدف، طی ۷ سال گذشته حدود ۱۱ هزار میلیارد تومان هزینه کرده است. و اکنون در واپسین سال فعالیت دولت دوازدهم، رئیس سازمان محیط زیست که به صورت همزمان مسئولیت دبیری کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه را هم بر عهده دارد، اعلام کرده که سطح آب این دریاچه تا سال ۱۴۰۶ به تراز اکولوژیک خود می‌رسد، هر چند در سالهای ابتدایی فعالیت این ستاد گفته می‌شد دریاچه تا سال ۱۴۰۰ (همزمان با پایان سال فعالیت دولت) به تراز اکولوژیکی خود خواهد رسید.
کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست، با اشاره به اینکه امسال عملیات سخت‌افزاری احیای دریاچه به اتمام می‌رسد، اظهار داشت که وعده ایی که رئیس جمهور در سال ۱۳۹۲ به مردم داده بود محقق خواهد شد. البته با توجه به اینکه وعده رسیدن به تراز اکولوژیک دریاچه ۶ سال پس از پایان این دولت است، رئیس سازمان محیط زیست وعده احیای دریاچه را نه به طور کامل بلکه منوط به همراهی دولت بعدی دانسته و گفته است: نمی‌توانم قول بدهم نتایج حاصله در دولت بعدی حفظ شود.
محمد درویش کارشناس محیط زیست و منابع طبیعی در گفت‌وگو با مهر با اشاره به اینکه تنها حوضه‌ای که طی سه سال گذشته ترسالی را تجربه کرده است، حوضه آبریز دریاچه ارومیه است، گفت: حتی شرایط بارندگی‌های امسال نسبت به سال گذشته نیز بهتر است، هیچکدام از حوضه‌های آبریز در کشور این حجم بارش را تجربه نکرده‌اند، و تنها ارومیه این شرایط رویایی را داشته است.
وی با انتقاد از اینکه ستاد احیا طی ۷ سال فعالیتش نتوانسته است سطح اراضی کشاورزی و باغات در اطراف دریاچه را کاهش دهد، ابراز داشت: مهمترین عامل خشک شدن دریاچه افزایش بارگذاری کشاورزی بوده و هست، چطور انتظار داریم وقتی همچنان وزیر جهاد کشاورزی با افتخار از تولید محصول آب برسیب در این حوضه صحبت می‌کند و همچنان چغندر قند با وسعت زیاد کاشته می‌شود دریاچه احیا شود؟
درویش با اشاره به اینکه اجرای چند برنامه لایروبی و جمع آوری ذهاب شهرهای اطراف دریاچه، نوعی عوام فریبی برای پوشاندن مشکلات درونی ستاد است. گفت: طرح «نکاشت» یکی از مهمترین طرح‌هایی بود که می‌بایست از سوی ستاد دنبال می‌شد اما پس از مدتی به نام طرح «به کاشت» تغییر نام داد و در نهایت با توجه به تعارضاتی که با وزارت جهاد کشاورزی به وحود می‌آورد مسئولان ستاد از اجرای آن صرف نظر کردند.
به گزارش مهر، هرچند به نظر می‌رسد تلاش برای احیای دریاچه نیمه جان ارومیه در ابتدا با نگاه‌های زیست محیطی و اجتماعی همراه بود، اما با تبدیل این نگاه به یک شعار سیاسی آسیب دید و با وجود صرف بودجه‌های کلانی که به واسطه سیاسی شدن مساله احیا خرج شد و ایجاد پروپاگاندای رسانه‌ای برای القای موفقیت دولتی که خود را تنها دولت محیط زیستی ایران می‌خواند، شتابزدگی در کسب نتایج ملموس و روی آوردن به مدیریت سازه‌ای باعث شد، نقش مؤثر ذینفعان در جهت دهی به مصرف و برداشت از منابع آبی نادیده گرفته شود و همانطور که عیسی کلانتری دبیر اجرایی ستاد احیای دریاچه اذعان داشت: تضمینی بر باقی ماندن نتایج هزینه چند هزار میلیاردی احیای این دریاچه در سالهای آتی وجود ندارد.
