به جای گفتگو، تحریم و اولتیماتوم در بلاروس!

اخیرا نگارشی تحت عنوان «به جای گفتگو، تحریم و اولتیماتوم» از طرف سرگئی گریشکیویچ عضو حزب کمونیست بلاروس در واحد برست، که در روزنامه  پراودا  شماره 78 (31010) 1-2 سپتامبر 2020 – سایت  حزب کمونیست فدراتیو روسیه مسکو تاریخ 01.09.2020 و سایت حزب کمونیست بلاروس انتشار یافت،  به علاقمندان و پژوهشگران تقدیم می داریم . باشد ازاین رهگذر مبارزه بخشی بر تجارب خود به افزاییم.

درناآرامی های «روسیه سفید»  نیروی های تحت عنوان “میهن پرست” نه تنها کف بردهان  برای بی ثبات سازی دستان خود را گرم کرده اند  بلکه  کشورهای همسایه نیز درآن سهیم بودند. کشورهای بالتیک – اوکراین بویژه لهستان  برای “تغیرات” در بلاروس اشکارا به میدان آمدند و مدعی رهبری دمکراسی در اروپای شرقی شدند و با تزریق  حساب مالی از اتحادیه اروپا درتحولات بلاروس نقش ایفاء نمودند.

نخست وزیر لهستان «مانئوش موراویه تسکی » گفت: که دولت وی 50 میلیون زلوتی (هر زلوتی 0.25 دلار) برای حمایت از “سرکوب شدگان” و “قربانیان دیکتاتوری” اختصاص خواهد داد ،به  جوانان “محروم” مکان های اضافی  در دانشگاه ها فراهم خواهد نمود.

 رئیس جمهور لیتوانی «هیتا ناس ناوسدا» اعلام کرد کشورش نقش یک واسطه بی طرف در گفتگو بین “دولت غیر قانونی”  لوکاشنکو و “قانونی” تیخانوسکایا را اختصاص داد، و امیدوار است  دولت جدید سرانجام به  ویلنیوس به پیوندد.

اگرچه لتونی نیاز به احیاء اقتصاد دارد و آماده پناه دادن به شرکت های فناوری اطلاعاتی است.  درطرف  دیگر مقامات اوکراین  لهستان و کشورهای بالتیک به دلیل نزدیکی  روسیه به بلاروس و ترس از افت اعتراضات، امپراتوری خود را با کسر هزینه کشوری  در حمایت همه جانبه به معترضین گسترش داد.

 چرا که غرب  لوكاشنكو را مانعی غیرقابل تحمل به معضل  برنامه های ژئوپلیتیك – اقتصادی در منطقه می داند. وظیفه اصلی رهبران اروپا “در این مرحله متقاعد کردن مردم بلاروس است” (معترضین بخوانند) که در صورت تغییر قدرت، اقتصاد کشور کمک مالی قابل توجهی دریافت خواهند کرد. زمانی چنین وعده هایی در رابطه با اوکراین با بوغ و کرنا به صدا در آمد و همانطور که می دانیم  کمک نقدی، افسانه ای  بیش برای «مردم» نبود.

اکنون سیاستمداران غرب  در باره  تثبیت وضعیت  بلاروس صحبت می کنند، در قالب تحریم ها و اولتیما توم ها سهم قابل توجهی در بی ثبات سازی دارند.  رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا «جی بورل» دربیان جلسه پارلمان اروپا انتخابات بلاروس را غیر حقیقی دانست و لوکاشنکو را یک رئیس جمهور نامشروع می داند.  سازمان امنیت و همکاری اروپا را  برای حل بحران میانجی معرفی می کند. در عین  حال، طبق گفته «جی بورل» مقامات بلاروس پیشنهاد او را رد کرده اند.

در مورد عدم  قبول گفتگوبا مردم:  لوكاشنكو بارها اعلام کرد نه با میدان داران  و نه «شوراي هماهنگي خود خوانده» بلكه با نمايندگان گروه هاي كارگري دانشجویی ودیگر گروهای اجتماعی بر اساس اختیارات قانون اساسی حاضر به گفتگو است.

وزیر امور خارجه روسیه، «سرگی لاوروف» نیزیاد آور شد:  سئوال های زیادی در باره چگونگی شکل گیری این  «شورای هماهنگی» وجود دارد  بسیاری از اعضای آن پس از این واقعیت اطلاع یافتند و اعلام نمودند هیچ کس با آنان مشورت نکرده است،  چگونه در لیست گنجانده شده اند. در حال حاضر شخصیت های این شورا  را ترک کرده اند ما بسیار علاقمندیم  بفهمیم معیارهای سیاسی این  «شورای هماهنگی» برچه اساسی است. اطلاعات  واهدافی  بسیار متناقض در وب سایت «تیخانوسکی» پخش گردید  و پس از مدتی ناپدید شد. ترکیب نمایندگان  شورا و رابطه  با فدراسیون روسیه چگونه خواهد بود؟

وزیر امور خارجه بلاروس «ولادیمیر مكی» ارزیابی های  «جی  بورل» از اوضاع بلاروس  را قاطعانه و متعارض خواند پا فشاری آنان برای انتخابات مجدد را بهترین راه حل ندانست و یاد آورشد  چنین تصمیماتی همیشه  بهترین نتیجه را نخواهد داد.

«ولا دیمیرمکی» متذکر شد که اتحادیه اروپا حق تعیین مشروعیت یا عدم مشروعیت رئیس جمهور کشورهای دیگر را ندارد. ما انتخابات داشتیم، و طبق قوانین کشور مردم ما با اکثریت آرا نماینده خود را تعیین کرده اند. من نمی توانم درک کنم  نمایندگان اتحادیه اروپا بر چه اساسی خود را در حد مردم بلاروس قرار می دهند و خود را مستحق صدور احکام جداگانه درباره قابل قبول بودن نتایج انتخابات برای بلاروسی ها می داند … اگر هر نیروی خارجی اقدام به دخالت مستقیم در روند انتخابات سایر کشورها کند، جهان به کدام سو خواهد رفت؟

وزیرامور خارجه بلاروس از سازمان امنیت و همکاری اروپا انتقاد کرد  و گفت: اگرچه آنها قبلا از شرکت در نظارت انتخاباتی خودداری کرده اند  اکنون چگونه در اثربخش بودن خدمات «میانجیگری» برای برقراری گفتگوی سیاسی می توانند مفید باشند. بهر حال “وقتی  واقعا مفید واقع شدند” سفر نماینده “سازمان امنیت و همکاری اروپا” موافقت خواهد شد.

وزیر امور خارجه تاکید نمود بلاروس همیشه آماده گفتگوی آزاد و محترمانه و علاقمند با همه شرکای بین المللی از جمله اتحادیه اروپا است، ولی متأسفانه همکاران بین المللی  درک لازم و سعی در حل فرآیندها ندارند  و فقط در مورد تحریم ها صحبت می کنند. پیشنهاد «جی بورل» نیز توسط “دوستان” اوکراینی پشتیبانی شد. اوکراین نیز بیانیه ای درباره وضعیت بلاروس تصویب کرد، که در آن “انتخابات ریاست جمهوری نه آزاد بود و نه عادلانه” آنها در غیاب رسانه های آزاد و ناظران معتبر از سازمان های بین المللی “مانند OSCE و شورای اروپا انتخابات را برگزار کرده اند … همه این موارد به نمایندگان اوکراین زمینه داد تا “نتایج اعلام شده رسمی بر علیه “شهروندان بلاروس”  نشان داده شود. نمایندگان  در کنار “دوستان غربی”  با خواندن بیانیه به “هرگونه نزدیکی نیروهای فدراسیون روسیه هشدار دادند واعلام نمودند  “ما چنین اقدامی را تهدید مستقیم بر امنیت اروپا در اوکراین در نظر خواهیم گرفت”  مجلس رادای اوکراین  برای راهیا بی صلح آمیز از “بحران بلاروس”، “انتخابات جدید، آزاد و دموکراتیک با شرکت ناظران بین المللی مستقل از نهادهای برجسته اروپا”  پیشنهاد داد. 228 نماینده از 345 نماینده به این مصوبه رأی دادند. این نمونه بارز  ریا کاری مجلس رئیس جمهور زلنسکی   بر موضع بی طرف بودن اوکراین در مورد وقایع  بلاروس است.

 بخش دیگر مزخرف گویی نماینده اوکراین با دنبال روی ازاتحادیه اروپا و مضحکه گفتمان  تیخانوسکی است  که “ضمانت های امنیتی به لوکاشکو” داد ه می شود و در همین جا  تهیه  لیست “زندانیان سیاسی” را به جهانیان مطرح می کند که با ارائه این سند بلاروس باید تحریم شود. حالا رهبر با نفوذ مخالفان  چگونه  لیست زندانیان سیاسی را آماده می کند تا  “تحریم ها” را عملی سازد قابل سئوال هست؟

سویتلانای سناریو نویس با مظلوم نمایی در کنار موج اعتراضات گسترده  امید وار بود،  روسیه،  لوکاشنکو را به عنوان رئیس جمهور به رسمیت نشناسد، این اتفاق هم صورت نگرفت  (رئیس جمهورخود خوانده درتیعید) “مهاجر سیاسی” اعلام کرد “باید گامهای رادیکال تری را در پیش گرفت” اما  نکات اصلی  همچنان در پشت پرده ابهام باقی است.

سرگئی ناریشکین “مدیر سرویس اطلاعات خارجی روسیه اعلام کرد که ایالات متحده نقش اساسی در بحران سیاسی  کشور بلاروس بازی می‌کند. ناریشکین می گوید  کشورهای غربی مدتها قبل از انتخابات تدراک برای برگزاری اعتراضات خیابانی را آغاز کرده اند. ایالات متحده در اواخر سال 2019 و اوایل سال 2020، از طریق سازمان‌های غیردولتی مختلف حدود 20 میلیون دلار برای تجمعات ضد دولتی در بلاروس ارسال کرده است. این پول برای تشکیل شبکه ای از وبلاگ نویسان مستقل و حساب های اطلاعاتی در شبکه های اجتماعی، آماده سازی فعالان برای اقدامات خیابانی استفاده شده است. آنها در خارج از کشور، به ویژه در لهستان، لیتوانی و اوکراین جایی که به مخالفان آموزش می دهند. «تیخانوفسکایا» و سایر فعالان اینگونه آماده می شوند. واشنگتن درتماس با متحدان اروپایی، لزوم افزایش فشار بر مینسک برای تحریک و آغاز گفتگو با “شورای هماهنگی” در مورد انتقال قدرت اصرار دارد. “ناریشکین” به طور خلاصه گفت: ما در واقع در باره یک تلاش برای سازماندهی یک انقلاب رنگی  و کودتا صحبت می کنیم که اهداف آنان هیچ ارتباطی با منافع شهروندان بلاروس ندارد.

 ناریشکین می گوید  “الکساندر لوکاشنکو” رئیس جمهوری بلاروس نیز روز چهارشنبه اعلام نمود سناریوی اعتراضات در این کشور با مدت 10 سال  در غرب در حال آماده سازی است . وی سخنان رئیس جمهور را یاد آورشد که گفت: «با پاره کردن ماسک‌ها  نام تمامی بازیگران در این سناریو را نام می برم.  نخست ایالات متحده آمریکا است که به طور خاص، با شبکه های تأمین بودجه برای حمایت از “دموکراسی” دراختیار سایر کشورها می گذارد. ماهواره‌های آمریکایی فعالانه در قاره اروپا فعالیت می کنند. کشورهای لهستان، لیتوانی، جمهوری چک و متأسفانه کشور همسایه ما – اوکراین هم در این زمینه  همکاری دارد.»

رئیس جمهوری بلاروس یادآور شد که روش‌ ماهواره‌ای ایالات متحده، بر اساس آموزش برای “انقلاب‌های رنگی” پایه گذاری شده است. بازیگران هرکشور نقش خود را ایفا می کنند. جمهوری چک به عنوان منبع ستاد مرکزی است، لهستان به عنوان دستگاه تکثیر  کانال های رسانه ای (نکستا ، NEXTA و غیره) است  لیتوانی توسط  رسانه بل سایت  BelNPP  بسترساز ارگان های جایگزین در تبعید به عنوان یک سر رابط  با اروپا حرکت می کند.  اوکراین – به عنوان یک ستاد تحریکات عمل کرده است. سازمان دهندگان بر اساس سناریوهای كلاسیك  قبل از انتخابات با استفاده از فناوری های نوین درحال بکار گیری تاکتیک های جدید برای  بی ثباتی سازی از کانالهای تخصصی تلگرام با اهداف  نفرت پراکنی – تحقیر دولت، تضعیف پایه های ایدئولوژی دولت، بیش از همه به جعل رسانه ایی، با تمام ظرفیت دست بکار شدند. نیروهای ظاهرا “مستقل” به استناد به کانال های تلگرامی  سهم خود را در تضعیف اعتماد مردم به مقامات در پشت زمینه های  مبارزه با بیماری همه گیر « ویروس کرونا» آغاز کردند.

آنان با تجربه سال های  2006و2010  کلاسیک های انقلاب رنگین  انتخابات ریاست جمهوری بلاروس را هدف قرار دادند. سپس  کارگران، کارمندان دولت، مستمری بگیران را با وعده ها تحریک کردند. قبل از انتخابات نیز با مقدمات “قهرمان سازی” با پیروی از استراتزی خارجی  برای مخاطبان  در شهرها و روستا ها التر ناتیو بوجود آوردند. «سرگی تیخانوسکی»  وبلاک نویس که برای تجارت لایه های جدید – بانکدار «ویکتور باباریکو»  که تحت چهره سازی او  سایت های اینترنتی بزرگی ایجاد شد. آنها با معرفی رئیس سابق  «والری تسپکالو» سعی در “ایجاد اختلاف در روحیه نخبگان دولت و وفاداری آن به رئیس جمهور داشتند. ( جهت یاد آوری هرسه نفر کاندید ریاست جمهوری بودند  …م).

در طول مبارزات انتخاباتی، “مجموعه ای از فناوری های تبلیغاتی از اعتراضات کشورهای عربی، لهستانی، هنگ کنگ و سایر کشورها جمع آوری شده بود،  با  فن آوری های مدرن شبکه های اجتماعی  به نمایش بزرگی درخیابان ها تبدیل شد که هر بار تاکتیک ها تغیر یافت، ستاد مرکزی شکل کار تبلیغی خود را بر اساس بهره برداری از چهره زنان  بنا کرد تا نشان دیگری را القاء کنند (ضد زن بودن لوکاشنکو)  درصورتی که بلاروس ها با سنت احترام ویژه به زنان (از زمان اتحاد شوروی) پرورش یافته اند. مضحکه دیگر بد نام سازی با  تقلب در باره افسانه میلیون دلاری در حساب خارجی رئیس جمهور با یادداشت های مختلف در فضای مجازی برای بدست آوردن اکثریت کارزار بی اعتماد سازی قبل از انتخابات بود که دررسانه های خبری زمنیه سازی می شد. (860 میلیون دلار درحساب، فرزند لوکاشنکو که چنین حسابی وجود نداشت)

تحریک شده ها با فراخوان ستاد مشترک که فقط باید روز آخر 9 اوت در انتخابات شرکت نمود، صف های مصنوعی در مراکز اخذ رأی بوجود آوردند. با شور و هیجان  و با ایجاد جوسازی  (که به آنان اجازه رای درانتخابات  نداده اند)  با اجرای  حملات تهاجمی  برق آسا وارد “میدان” ها شدند. قرار بود همزمان هزاران معترض به خیابانهای شهرها بیایند وساختمانهای اداری و پلیس را تصرف کنند. در همان زمان، دستورالعمل ها از طریق هماهنگ کننده های خارجی به صورت آنلاین صادر می شد. (دراخبار دربرخی ازشهرها جائیکه پلیس ضد شورش کمتر بود تا نزدیکی این مکان ها صورت گرفت… م)

رئیس جمهور تأكید كرد اقدامات مأموران اجرای قانون به كاهش اوضاع اعتراض كمك كرد. پس از آن، “جوجه ها  به طور ناگهانی تاکتیک خود را تغیر دادند، و اعتراض را به شکلی معصومانه  فرشته ای بی گناه برگزار کردند. “از گل ها ی رنگین، لباس های سفید از کارناوال های شنبه و یکشنبه استفاده کردند. اعتراضات را خود جوش مردمی و مسالمت آمیز نشان دادند که  دارای رهبران مشخص نیست و  حرکت معترضین  به اراده آنها نبوده  ولی  پلیس مانع تظاهرات مسالمت آمیز شد.

 هم زمان با تظاهرات خیابانی آماده سازی گروه های پیشتاز همراه  دستور العمل ها و توصیه ها با پوشش لباس ویژه  و تجهیزات گام به  گام  با روش های مقاومت در برابر نیروهای امنیتی با وسائل ساخت وساز استفاده از امکانات خیابانی، آتش بازی پرتاب  کوکتل مولوتف و میخ های زنجیری دست ساز وغیره (همین جا می توان فاکت های بسیاری  را افزود و نمونه های حمله را نشان داد:  حمله به دفتر حزب کمونیست بلاروس در منطقه اکتبر مینسک با شکستن درب وپنجره ها وتهدید با شعار نویسی “همه شما را اعدام می کنیم” حمله به سفارت لیبی وغیره – م)

رئیس جمهور گفت: قانون  برای حفاظت مردم است. زمانیکه اینترنت با ارتیاط  نوین «هنگ کونگ» را  دریک مکان با تغییر خود بخودی غیر قانونی مسیرهای معترضان را بشکل دیگری بکار گرفت. دراین شکل اعتراضات در بلاروس بصورت زنده و شبانه روزی مدیریت و هماهنگ می شوند.  تلاش معترضین به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل می شد. تاکتیک های اعتراض محلی از طریق تشکیل گروه های کوچک درمناطق، محلات مسکونی و اطراف  برگزار می شد. اعضای هیئت رئیسه مخالفان  “پس از فرار به خارج” مجبور شدند به دنبال چهره های جدید  ترجیحاً با  رسوا شدن شان. طرح “B” را آغاز کنند، وظیفه دراین طرح کشاندن کشور به یک بحران  سیاسی- اقتصادی طولانی بود. (شعارعدم پرداخت مالیات ها پرداخت هزینه های خدماتی مسکن  و کم کاری در محل کار جمع آوری خبر از محل کار در دستگاه های  دولتی تضعیف روحیه با خبر رسانی ها  نفوذ برخی مجریان و برنامه ریزان تلویزیونی همچنین در کارخانه ها و دانشگاه ها، دانشجویان نمونه در دانشکده زبان های خارجی و حقوق وغیره … م)  هماهنگ کنندگان اعتراضات با صدور دستورالعمل های مربوط به مقاومت اقتصادی، ایجاد ساختارهای موازی قدرت و بودجه ویژه برای حمایت هدفمند از “قربانیان رژیم”. این طرح برای بکار گیری حرکت فرسایشی اقتصادی – فرسودگی کارگران  کم کاری  و كاهش تولید برای باز داری اقتصاد برهمگان  آشكار است.

(ماریا کولسینکو عضوشورای همآهنگی اپوزیسیون بلاروس  که مخالفان او را «ژاندارک» نامیدند درمصاحبه  میدانی گفت: “هدف ما راه اندازی اعتصاب، بازداری اقتصادی است تا بتوانیم حکومت را بدست گیریم .”

 لوكاشنكو در مورد لزوم اصلاح قانون انتخابات به منظور رهایی از ناهماهنگی ها و خلأ های گوناگون حرکت به جلو تنها با تغییر منطقی و اصلاحات معقول صورت می گیرد. وی افزود: “زمان آن فرا رسیده است که انگیزه جدیدی به زندگی اجتماعی و سیاسی داده شود. شکل گیری یک چشم انداز مشترک از اینکه کشورما در آینده چگونه باید باشد، ساختار ایالتی آن بسیار مهم است. انتخابات بعدی ریاست جمهوری باید طبق قانون اساسی جدید برگزار شود. “

نمایندگان پارلمان اروپا به تصویب قطعنامه ای نتایج انتخابات را با “عدم  رسمیت شناختن” اعلام کردند و از شورای اتحادیه اروپا خواستند که بلافاصله علیه تعدادی از مقامات راه  تحریم را درپیش گیرند، از جمله علیه شهروندان “روسیه که در حمایت از رژیم لوکاشنکو نقش دارند”. علاوه بر این، پارلمان اروپا به اتحادیه اروپا پیشنهاد نمود که از ارائه وام به بلاروس از طریق بانک سرمایه گذاری اروپا و بانک بازسازی و توسعه اروپا و “افزایش بودجه برای جامعه مدنی بلاروس” جلوگیری کند و تعهدات چند میلیارد دلاری را برای تأمین مالی اصلاحات آینده و بازسازی اقتصادی انجام ندهد. پارلمان اروپا “هشدار داده است كه لوكاشنكو هيچ اختيار سياسي و اخلاقي براي انعقاد توافق نامه هاي ديگري از طرف بلاروس، از جمله با مقامات روسیه، كه ممكن است حاكميت و تماميت ارضي  را تهديد كند، ندارد.” علاوه بر این، پارلمان اروپا شورای هماهنگی  مخالفان را “نمایندگی موقت مردم بلاروس” خواند، از انتخابات جدید مطابق با “استانداردهای بین المللی” حمایت کرد، و همچنین از کمیسیون اروپا و شورای اتحادیه اروپا خواست “به نیروهای دمکرات”  مخالف  از جمله  « شورای هماهنگی» حمایت کنند.

لازم به یاد آوری است که قطعنامه تصویب شده ماهیتی توصیه ای دارد و برای اجرای آن توسط نهادهای اتحادیه اروپا و دولت های کشورهای عضو اجباری نیست، اما به عنوان یک راهنمای سیاسی برای آنان عمل می کند. وزارت خارجه بلاروس اعلام نمود  “این قطعنامه تهاجمی است و شامل  تز سازنده یا متعادل نیست”، و رئیس جمهور تأکید کرد که کشورش نیازی به تصویب نتایج انتخابات از پارلمان اروپا ندارد.”جلسات سیاستمداران کشورهای اروپایی و همسایگان بلاروس  به وضوح نشان دهنده نگرش آنان است. با این حساب، پل های اعتماد و همکاری بین بلاروس و همسایگان غربی ما واقعاً سوخته است.  نمایش دیپلوماسی نخست وزیر لهستان کمیک است. از یک سو اظهار داشت روسیه به عنوان یک شریک اقتصادی قابل اعتماد بلاروس باقی بماند زیر بدون آنها حل بحران سیاسی غیرممکن است. در سوی دیگر ایجاد یک صندوق تثبیت برای کمک به بلاروس به میزان  یک میلیارد یورو صحبت کرد، که “انتظارات سرمایه گذاران را برآورده می کند”.

مضحکه های فوق  بار دیگر تائید می کند که غرب منحصراً از طریق تحریم ها و اولتیماتوم ها با مقامات فعلی  بلاروس  می خواهد “گفتگو” کند. اما دولت بلاروس با این ترفند ها  آشنا است. این کشور طی سالهای استقلال  تحریمهای بسیاری را تجربه نموده است این بار نیز مستثاء نیست. شرکت «تیخانوسکایا» در یک نشست فوق العاده کمیته امور خارجه پارلمان اروپا ازطریق پیوند ویدئویی و بحث در مورد وضعیت بلاروس دسته دیگری از داستان سرایی های وحشتناک (هالیودی)  و دروغ های بی شرمانه  ای بیش نیست.

«کوستاس پاپاداکیس»  عضوپارلمان اروپائی حزب کمونیست یونان اوضاع بلاروس را با نمایشنامه ای مقایسه کرد که بارها در کشورهای دیگر تکرار شده است:  لیبی، سوریه و اوکراین. به گفته این نماینده، لهستان و کشورهای بالتیک به طور جدی از مقامات بلاروس به دلیل “عدم دموکراسی” انتقاد می کنند، اما آنان خود با تحریم احزاب کمونیست و زندانی کردن رهبران مخالف، حقوق سیاسی شهروندان خود را نقض می کنند. در نمایشنامه مینسک جمعیت در حال قدم زدن در خیابان های مرکزی در مسیر قدیمی حرکت کردند – به اقامتگاه ریاست جمهوری، با خود وسایل تشریفاتی و پوسترهای توهین آمیز تهیه شده برای 66 مین سالگرد “دیکتاتور خونین” را به همراه داشتند. تظاهرکنندگان در حال گردش خیابانی، با هیجان دستان خود را به هم می  زدند، با حرارت آتشین شعارهای تثبیت شده ای را فریاد زدند و با شادمانی وسایل تشییع جنازه را به عقب و جلو کشیدند، و این عمل را یک سر گرمی  بسیار مشغول  کننده می دانستند. نکته اصلی در این نمایش خیابانی مشخص شد … ناگهان توسط صدر اعظم آسمانی (بگفته مخالفان باران مصنویی) ، بطور ناخواسته به شدت بر روی تظاهرکنندگان فرو ریخت، که بلافاصله فیوز “انقلابی” آنان  پرید. و در عرض نیم ساعت دیگر اثری از جمعیت هزاران “مبارز” باقی نماند. (البته دراین نمایشنامه تصویر دیگری هم وجود داشت در یک  راهپیمایی با توضیح رفیق پاپاداکس نزدیک اقامتگاه ریاست جمهوری….. زمانیکه رئیس جمهورمسلح با گروه محافظ وارد این سناریو شد و فیوز انقلابی پرید …..م)

پایان کلام: با توضیح روشن، نگارشگر، نظر به اینکه نزدیک به  چهار دهه از بدو ورود پناهنگی سیاسی همراه اعضاء خانواده به رویداهای تاریخی کشور میزبان آشنائیم. باید انتخابات 9 اوت 2020 ریاست جمهوری «روسیه سفید»  را یکی از بزرگترین لحظات سرنوشت ساز مردم بلاروس دانست. صف آرایی نیروهائیکه با تحریکات کشور همسایه  لهستان …. به پشتبانی امپریالیست ها در  اوج “ناسیونالیسم کور”  مردم این سر زمین را در جهت تسلیم “کودتای رنگین – ننگین” سوق می داد.  بدرستی نیروهای ترقیخواه جهان – احزاب کمونیست – کارگری از جمله حزب توده ایران را نگران ساخت. که در اطلاعیه ها انعکاس یافت. در صف آرایی دو جبهه انتخاب موضع چپ خاکستری، جدا شده از احزاب کمونیست جهان، بیان حقیقت نبود.  تاریخ با ردیگر یاد آورمی شود باید  درجبهه ای قرار گرفت تا با پشتبانی مردم، طبقه کارگر با رهبری قاطع  بتوان بسوی  دگرگونی اجتماعی – اقتصادی  با گفتگو به سود زحمتکشان گام برداشت و یگانه را ه حل ساختاری دور نمای سوسیالیستی است.

م .چابکی 1 مهر 1399 برابر با 22.09.2020