فعالان حقوق بشر
اینجانب نسرین ستوده که از ۲۱ مرداد ماه سال جاری در اعتراض به اقدامات غیرقانونی دستگاه قضایی دست به اعتصاب غذا زده بودم پس از تحمل ۴۶ روز اعتصاب غذا و بستری شدن در بیمارستان به ناچار در روز جمعه ۴ مهر سال جاری به اعتصاب خود پایان دادم.
شاید مشخص‌ترین نتیجه این اعتصاب نشان دادن این واقعیت بود که دستگاه قضایی ایران تا چه حد آمادگی دارد برای نقض قانون تا پای جانِ شهروندان‌اش بایستد. در این مدت زندانیانی از چند روز تا چندین هفته همراهی کردند که از تک‌تک آنان سپاسگزارم. پنچ تن از همراهان از بند زنان اوین و قرچک و پنج تن از بند مردان بودند که هر چند برخی خواست‌ها مستقلا مطرح شده بودند معهذا نقطه مشترک کلیه اعتصابات، اعتراض به نقض آشکار قانون مصوب کشور و درخواست آزادی زندانیان سیاسی بوده است. همچنین هموطنانی که از خارج از کشور این اعتصاب را همراهی کردند که جای سپاس فراوان دارد.
این مدت فرصتی بود تا باز هم توجه جهانی را به ظلم و بی‌عدالتی که بر ایرانیان روا داشته می‌شود جلب نمائیم. همچنین از یکایک همکاران عزیزم که روز به روز دغدغه پیگیری موضوع را داشتند، همکارانم در شورای ملی وکلای فرانسه و سایر کشورهای جهان، رئیس کانون وکلای مرکز و اعضای محترم هیات مدیره آن سپاسگزارم. از ایرانیان خارج از کشور سپاسگزارم. هنرمندان و نویسندگانی که در سختی غربت و مهاجرت ناشی از استبداد بالیدند و برای کشورمان سربلندی به ارمغان آوردند. آنان نیز از دیگر همراهان این اعتصاب جمعی بودند. و در پایان با تشکر از نهادهای حقوق بشری که به دست انسان‌های ارزشمند اداره می‌شوند و آنان با وجود برخورداری از شرایط آزاد در جامعه خویش از شرایطی که در دیگر نقاط جهان حاکم است چشم پوشی نمی‌کنند. از هنرمندان، نویسندگان و کلیه کسانی که در سرتاسر جهان به طرق مختلف حمایت خود را ابراز کردند سپاسگزارم.
من بار دیگر بر خواسته‌های قانونی اعتصاب کنندگان، بر اجرای قانون مصوب مجلس و آزادی زندانیان سیاسی تاکید نموده و یادآوری می‌نمایم دستگاه قضا مسئول مطلق اجرای قانون کاهش مجازات تعزیری است.
به امید استقرار عدالت در سرزمین مان ایران
