«پیپل دیلی»: کسی که فقط چکش در دست دارد، همه چیزرا شبیه میخ می‌بیند

آمریکا از تاریخ سوم ماه مه سال ۲۰۱۹ میلادی تاکنون، روی‌هم‌رفته ۷ هزار و ۹۶۷ مورد تحریم را اعمال کرده است.از دیدگاه آمریکا، قدرت به معنای مداخله عمدی در امور سایر کشورهاست

روزنامه «پیپل دیلی» در گزارشی با عنوان «دیپلماسی تحریم آمریکا قوانین بین‌المللی را زیر پا می‌گذارد»،‌ به نقل قولی از یک روانشناس آمریکایی به نام «آبراهام مازلو» اشاره کرده است که می‌گوید کسی که فقط چکش در دست دارد، همه چیز را شبیه میخ می‌بیند؛‌ این نقل قول به وضوح دیپلماسی فعلی تحریم آمریکا را مجسم می‌کند.

پیپل دیلی به نقل از آمار ارائه شده از سوی مجله «آتلانتیک» نوشت آمریکا از تاریخ سوم ماه مه سال ۲۰۱۹ میلادی تاکنون، روی هم رفته ۷ هزار و ۹۶۷ مورد تحریم را اعمال کرده است؛ بر اساس آمار شرکت حقوقی «Gibson, Dunn & Crutcher»، دولت آمریکا در فواصل سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ میلادی، مجموعا بیش از ۳ هزار و ۲۰۰ مورد تحریم را علیه اشخاص و نهادهای خارجی وضع کرده است.

بر اساس این گزارش، سوء استفاده آمریکا از تحریم با انگیزه دفاع از بشر دوستی و حمایت از عدالت و انصاف و یا در راستای احساس مسئولیت بین‌المللی دولت واشنگتن به عنوان یک ابرقدرت صورت نمی‌گیرد بلکه اساسا نشان دهنده طرز فکر «من اول» و برتری طلبی مقامات آمریکایی است.

در تاریخ ۸ اکتبر برابر با ۱۷ مهر بود که آمریکا دور جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران را اعلام کرد و متعاقب آن ۱۸ بانک اصلی در ایران را در لیست سیاه خود قرار داد.

از زمان شیوع ویروس کرونا تاکنون آمریکا همچنان به تحریم‌های بلند مدت علیه ایران، کوبا، ونزوئلا و سایر کشورها اصرار ورزیده و فاجعه‌های بشردوستانه زیادی را در این کشورها رقم زده است. 

آمریکا در هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس سازمان ملل به صورت یکجانبه و با وجود مخالفت ۱۳ کشور از ۱۵ کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل، ۲۷ نهاد و فرد مرتبط با برنامه‌های تسلیحات موشکی و تسلیحات متعارف و برنامه هسته‌ای ایران را تحریم کرد. 

پیپل دیلی نوشت که آمریکا به عنوان کشوری که از «برجام» خارج شد، قوانین بین‌المللی را نقض کرد و به سازمان ملل به عنوان یک نهاد چند جانبه احترام نگذاشت و با استفاده یک جانبه از هر آنچه مناسب منافع خودش می‌داند و رها کردن هر آنچه به نفع آمریکا نیست، استکبار و خودبینی‌اش را به تصویر کشید.

پیپل دیلی با اشاره به اینکه ایران تنها پرونده مربوط به دیپلماسی تحریم آمریکا به شمار نمی‌آید، نوشت «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا اخیرا از توقیف دارایی «فاتو بنسودا» دادستان دیوان بین‌المللی کیفری خبر داده است؛‌ علت تحریم عالی‌ترین مقامات دیوان بین‌المللی کیفری توسط آمریکا به این جهت بوده که این نهاد به تحقیقات خود در زمینه ارتکاب جنایات جنگی ارتش و پرسنل اطلاعاتی آمریکا ادامه داده است.

بر اساس این گزارش، آمریکا به عنوان کشوری که همواره سایر کشورها را به نقض قوانین بین‌الملل و نقض حقوق بشر متهم می‌کند، دیوان بین‌المللی کیفری را تحریم کرد تا از مسیر تحقیقات این دیوان خارج شود.

تحریم‌های آمریکا اخیرا شرکت‌های «Ant» و «Tencent» چین را هدف گرفته‌اند؛ در عین حال، تیک تاک نیز با وجود ۱۰۰ میلیون کاربر ماهانه در آمریکا همچنان با سرنوشتی نامعلوم روبرو است؛ «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در آگوست سال جاری با صدور یک دستور اجرایی، استفاده از تیک تاک در آمریکا را به بهانه تهدید آن برای امنیت ملی آمریکا و بدون هیچ گونه مدرکی، ممنوع اعلام کرد.

با نگاهی به مجموعه تحریم‌های آمرکیا علیه شرکت «Alstom» فرانسه و «توشیبا» در ژاپن و غول‌های مخابراتی چین مانند «ZTE» و «Huawei»، این نتیجه گیری چندان دشوار نیست که بگوییم منطق دیپلماسی فعلی آمریکا این است که: «هر چیزی که خوب است بدزد و از طریق تحریم چپاول کن».

آمریکا حتی نشان داده است که به متحدانش نیز رحم نمی‌کند؛ در تاریخ ۱۵ ژوئیه بود که پمپئو از تصمیم آمریکا برای تحریم تمام طرف‌های دخیل در خط لوله گازی «جریان شمالی ۲» (Nord Stream 2) و خط دوم لوله گازی « TurkStream» خبر داد که به صورت مشترک، توسط روسیه و کشورهای اتحادیه اروپا ساخته شده‌اند؛‌ این اقدام آمریکا با مخالفت نمایندگان ۲۴ کشور عضور اتحادیه اروپا روبرو شد.

«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه اعلام کرده است که آمریکا تقریبا یک هدف را دنبال می‌کند و آن این است: داشتن فرصت و حق انجام هر کاری که آمریکا را در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و سایر بخش‌های مربوط به فعالیت‌های بشری راضی می‌کند.

پیپل دیلی نوشت: قرار بود صحنه دیپلماتیک مکانی باشد برای آنکه همه کشورها به یکدیگر احترام بگذارند و بر اساس برابری با یکدیگر گفت و گو کنند؛ اما متاسفانه آمریکا آنجا را به مکانی برای زورگویی‌های مکرر، دروغ گویی و تحریم تبدیل کرده است؛ آمریکا از تحریم به عنوان ابزاری جهت قلدری و اعمال استانداردهای دوگانه سوء استفاده می‌کند.

قدرت یک کشور مهم بر اساس مسئولیت پذیری هر چه بیشتر آن کشور در عرصه بین‌المللی تعریف می‌شود اما از دیدگاه آمریکا، قدرت به معنای مداخله عمدی در امور سایر کشورهاست و بدتر اینکه به نظر نمی‌رسد که مقامات آمریکایی برای مخالفت اکثریت کشورها با رویکرد و تضاد دیپلماسی آمریکا با مسائل اخلاقی، اهمیتی قائل باشند.