با کمال تاسف و تاثر دکتر بهمنی از کادرهای فعال سازمان جوانان فرقه دمکرات آذربایجان، انسانی پاک باخته، شریف، فداکار و وطن پرست، و یکی از حاذق ترین جراح های جمهوری آذربایجان، پس از مدت ها که در بستر بیماری بود، درگذشت.
دکتر بهمنی سومین فرزند دکتر عادله چرنیک بلند صدر کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان است که در سال 1337 در زندان شاه متولد شد. رفیق عادله برای نجات جان شوهرش که در ایران در معرض اعدام قرار داشت، علیرغم مخالفت مقامات و خانواده در حالیکه حامله بود با فرزندان خردسالش (جهانگیر و جوانشیر) از جمهوری سوسیالیستی آذربایجان راهی ایران شد. در بندر انزلی توسط نیروهای امنیتی دستگیر و راهی زندان گردید.
رفیق عادله پس از رهایی از زندان مدت ها اجازه خروج از ایران را نداشت. بهادر تا سال سوم دبستان را در تهران گذراند. پس از آنکه موفق به خروج از ایران شدند، همراه خانواده به باکو برگشتند و در آنجا ادامه تحصیل داد.
پس از یورش ددمنشانه جمهوری اسلامی به نیروهای مترقی و بوِیژه به حزب توده ایران در سال های62 ـ1361هزاران انسان مجبور به ترک وطن گردیدند. از این تعداد صدها نفر به اتحاد شوروی پناهنده شدند. بخش بزرگی از مهاجرین را جمهوری سوسیالیستی آذربایجان پذیرفت. دکتر بهادر بهمنی که از کادرهای فعال سازمان جوانان فرقه دمکرات آذربایجان بود، از هیچ کوششی برای سر و سامان دادن به امور زندگی پناهندگان کوتاهی نکرد.
او در جریان تجاوز نیروهای نظامی ارمنستان به خاک آذربایجان در سال 1392 همراه 4 نفر دیگر از پزشکان شهر سومگائیت داوطلبانه راهی منطقه لاچین شدند. در حین این ماموریت بود که دچار بیماری مرموزی شد که تا آخر عمر رهایش نکرد. او با توجه به این بیماری که قدرت حرکت را از او گرفته بود و مرتب توسعه می یافت از کار و فعالیت دست نمی کشید. در حالیکه توان ایستادن نداشت، برای نجات جان بیماران، نشسته جراحی های سنگینی را انجام می داد.
اما علیرغم تلاش زیادی که برای مداوای دکتر بهمنی صورت گرفت،متاسفانه ثمربخش نشد. این بیماری رفته، رفته او را از پای در آورد. او بیش از ده سال آخر عمر را در بستر بیماری گذراند. با این حال تا روزهای آخر عمر از فعالیت دست نکشید و به همسرش در کار ترجمه کمک می کرد.
دریغ که سرانجام در شامگاه روز دوشنبه 24 آذرماه در سن 62 سالگی چشم از جهان فرو بست و خیل دوستدارانش را به سوگ نشاند.
فرقه دمکرات آذربایجان درگذشت رفیق بهادر را به همه اعضا و هواداران فرقه بویژه رفیق عادله خانم، همسر محترمش، فرزندان و دیگر اعضای خانواده صمیمانه تسلیت می گوید.
بدون شک خاطره و یاد انسان های شریفی مانند رفیق بهادر برای همیشه زنده خواهد بود. یادش گرامی باد!
