کنفدراسیون جهانی اینداستریال، طی نامهای از اعتراضات و خواستههای بازنشستگان ایران و کارگران ایرانخودرو تبریز حمایت کرده است.
در بخشهایی از نامه حمایت از بازنشستگان ایران و کارگران ایرانخودرو تبریز آمده است:
«کارگران کارخانه خودروسازی شركت ایرانخودرو در تبریز در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدهای خود، دست به اعتصاب زدند.
شرکت ایرانخودرو اصلیترین شرکت خودروسازی در ایران است که وسایل نقلیه از جمله کامیون، مینیبوس و اتوبوس را با مجوز شرکتهای رنو و سوزوکی تولید میکند.
مدتی است که مشکلاتی در این شرکت از جمله اتهامات فساد مالی و همچنین گزارشهایی مبنی بر عدم پرداخت دستمزد و حق بیمه کارگران از سپتامبر و اکتبر سال ۲۰۲۰ (شهريور و مهر ماه ۹۹) وجود داشته است.
عدم پرداخت حق بیمه کارگران منجر شده است که اداره تامین اجتماعی از پرداخت حقوق بازنشستگی كارگران خودداری کند و برخی از کارگران بازنشسته مجبور به ادامه کار باشند.
ایرانخودرو، ۶ کارخانه تولیدی در ایران دارد که ظرفیت کارخانه تبریز سالانه ١٢٠ هزار دستگاه است.
این شرکت خودروسازی چند ملیتی که دارای کارخانه در کشورهای آذربایجان، بلاروس، سنگال، سوریه و ونزوئلا نیز میباشد، بیماری همهگیر کرونا را دلیل وجود مشکلات در پرداخت دستمزدها میداند.
کارگران تبریز، اعتصاب خود را از ۳۰ ژانویه (١٠ بهمن ماه) شروع کردند؛ گزارش شده است که چندین کارگر در نتیجه این اعتصابات اخراج شدهاند.
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران، از اعضای کنفدراسیون سندیکایی جهانی اینداستریال، گزارش داده است که شرایط کارگاههای صنعتی در سراسر ایران فاجعهبار است؛ زیرا اثرات اقتصادی بیماری همهگیر کرونا به پیامدهای جاری ناشی از تحریمهای گسترده اقتصادی و بانكی ایالات متحده اضافه شدهاند.
کارخانههای بزرگ خودروسازی و شرکتهای تامینکنندههای قطعات برای آنها، تحت تأثیر قرار گرفته و بسیاری از آنها قادر به پرداخت حقوق و حق بیمه کارگران نمیباشند. این امر موجب شده است که کارگران قادر به دریافت مزایا و خدمات بهداشتی نباشند.
کارگران ایرانخودرو جدیدترین گروه از کسانی هستند که در برابر این شرایط غیرممکن زندگی و کار، به اعتراض آشکار دست زدهاند.
اعتراضات در میادین نفت و گاز پارسجنوبی از آگوست(شهریور) سال گذشته و با مطالبات روزافزون کارگرانی که خواهان شرایط مناسب کاری و اشتغال مستقیم و نه از طریق دلالان و شركتهای پيمانكار نيروی انسانی میباشند، ادامه دارد.
کارگران بازنشسته در سراسر کشور نیز که به دلیل سطح پایین حقوق بازنشستگی، پس از یک عمر خدمت، در فقر میباشند، دست به اعتراض زدهاند؛ سطح فقر در حال حاضر ۴ برابر متوسط حقوق بازنشستگی است؛ اعضای بازنشسته سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران در سازماندهی این اعتراضات فعال میباشند.
کمال اوزکان، معاون دبیركل کنفدراسیون سندیکایی جهانی اینداستریال اظهار داشت: «دولت ایران در مسئولیت خود در قبال شهروندان کوتاهی کرده است؛ این اجازه را به شرکتها داده است تا از کارگران سوءاستفاده کنند و در طی یک بیماری همهگیر جهانی، در زمانی که بیشترین نیاز به آن وجود دارد، سیستم تامین اجتماعی را با کمبودهای وحشتناکی روبرو کرده است.»
کارگران ایرانی برای دفاع از حقوق خود به اعتراض برخاستهاند؛ آنها حق دارند که چنین کنند و شجاع هستند که در برابر شرکتهایی که از عهده مسئولیتهای خود بر نمیآیند ایستادگی میکنند.
ایران باید اتحادیههای مستقل کارگری را به رسمیت بشناسد تا کارگران و بازنشستگان کشور بتوانند به عدالت دست بيابند.»