غزل گلشیری، گزارشگر روزنامۀ لوموند در ایران، در شمارۀ امروز این نشریه مطلبی را به زدوبند معروف‌ترین نشریات اصلاح طلب با ابراهیم رئیسی اختصاص داده و نوشته است که سه روز پیش از برگزاری انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری در ایران، عکس جمعی از مدیران بزرگترین نشریات اصلاح‌طلب از جمله “شرق”، “آفتاب یزد”، “ابتکار”… پس از دیدار آنان با ابراهیم رئیسی منتشر شد و انتشار این عکس همانند ملاقات آنان با رئیسی شگفتی بسیاری برانگیخت.
گزارشگر لوموند تصریح می‌کند که در این ملاقات مدیران روزنامه‌های اصلاح طلب مردی را ستودند که در تقریباً کلیه پرونده‌های نقض حقوق بشر در ایران نقشی مهم داشته و دورۀ ریاست او را بر قوۀ قضائیه آکنده از اصلاح طلبی و مدارا خواندند. به نوشتۀ لوموند، مدیران نشریات اصلاح طلب حتی ابراهیم رئیسی را حافظ مطبوعات خواندند، هر چند در دورۀ او شمار بالایی از روزنامه نگاران، نویسندگان و فعالان جامعۀ مدنی دستگیر و زندانی و به حبس‌های طولانی مدت محکوم شدند.
پژمان موسوی، روزنامه‌نگار در تهران، به لوموند گفته است که عکس جمعی مدیران روزنامه‌های اصلاح طلب پس از ملاقات‌شان با رئیسی به ویژه معنای نمادین آن در تاریخ مطبوعات ایران به یادگار خواهد ماند. در پی این ملاقات خود پژمان موسوی به احترام خوانندگان و به پاس اخلاق حرفه‌ای از مشارکت در انتشار طرح ضمیمۀ آخر هفتۀ روزنامۀ “شرق” صرف‌نظر کرد. او از ملاقات مدیران نشریات اصلاح طلب با ابراهیم رئیسی به عنوان چرخش یاد کرده و افزوده است : “بسیاری این قبیل فرصت طلبی‌ها را عادی می سازند.” پژمان موسوی ملاقات مدیران نشریات اصلاح طلب با ابراهیم رئیسی، نامزد یک انتخابات غیردموکراتیک، و همچنین مجیزگوئی او را از سوی مدیران روزنامه های اصلاح طلب غیرقابل تحمل و بُهت آور خوانده به ویژه این که به گفتۀ او همین نشریات چهار سال پیش در دفاع از حسن روحانی، ابراهیم رئیسی را آماج انتقاد قرار می‌دادند.
گزارشگر لوموند ملاقات رؤسای مطبوعات اصلاح طلب با ابراهیم رئیسی را نمونه‌ای از زدوبند با قدرت و چشم‌پوشی از ارزش‌های اخلاقی و دموکراتیک صرفاً برای پی‌گرفتن منافع اقتصادی و سیاسی خوانده است.
ریحانه طباطبایی، روزنامه نگار مقیم تهران، ملاقات و زدوبند مدیران نشریات اصلاح طلب با قدرت را پی‌آمد تحولات اجتماعی-سیاسی ایران دانسته و افزوده است : “فساد در نظام سیاسی ایران به ویژه بعد از دورۀ ریاست جمهوری احمدی‌نژاد به امری عادی بدل شده” و “برخی از اصلاح طلبانی که در همکاری با سازمان‌های دولتی از مزایای اقتصادی دورۀ روحانی بهره‌مند شدند اکنون حاضر نیستند بعد از روی کار آمدن رئیسی و تغییر دولت به عقب بازگشته و از کسب پول چشم‌پوشی کنند. تغییر موضع آنان نتیجۀ همین تمایل است.”
به نوشتۀ لوموند، تملق‌‌گویی‌های نشریات اصلاح طلب در وصف رئیسی شامل خود حسن روحانی نیز می‌شود، در حالی که وی در انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری، ابراهیم رئیسی را، به عنوان نامزدی که تنها تبحرش اعدام هزاران زندانی سیاسی است معرفی کرده بود.
گزارشگر لوموند افزوده است : علاوه بر فرصت طلبی، دیگر عامل زدوبند نشریات اصلاح‌طلب با ابراهیم رئیسی، عقب نشینی دائمی اصلاح طلبان در مقابل هستۀ سخت قدرت، حول رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای، سرویس‌های اطلاعاتی، سپاه پاسداران و دیگر مراجع غیرمنتخب حکومت اسلامی است. در اینباره حسین نورانی‌نژاد به گزارشگر لوموند گفته است که “روزنامه‌های اصلاح طلب با کاستن از مطالبات خود همواره کوشیده‌اند نگرانی‌های نظام را کاهش دهند”، هر چند این تمهید بی ثمر بوده، به طوری که شورای نگهبان در همین آخرین انتخابات ریاست جمهوری حتی داوطلبان دست سوم و چهارم اصلاح طلبان را نیز ردصلاحیت کرد.
حسین نورانی‌نژاد در پایان گفته است که برای بیرون آمدن از این بن‌بست اصلاح طلبان ناچارند برای جلب نظر رأی‌دهندگان بازنگری‌های اساسی در مواضع خود انجام بدهند و یکی از روش‌ها برای رسیدن به این مقصود “نشان دادن منشاء مشکلات یعنی شخص رهبر و نهادهای تحت کنترل او است.” حسین نورانی‌نژاد افزوده است : “دیگر مبهم‌گویی امکانپذیر نیست، در حالی که همگان منشاء مشکلات را به خوبی می‌دانند .” به گفتۀ نورانی‌نژاد “گفتار اصلاح طلبان از این پس باید شفاف و بدون ابهام باشد.”
