مصاحبه نشریه اینترنشنال با خبرنگار اوکراینی، دمیتری کووالویچ
دمیتری کووالویچ یک خبرنگار اوکراینی و از فعالین سازمان کمونیستی «بروتبا» می‌باشد. این سازمان در سال ۲۰۱۴ میلادی به دلیل مخالفت با کودتای آمریکایی و همچنین به دلیل مبارزه با قانونی کردن نئونازی‌ها در اوکراین غیرقانونی اعلام شد. هم زمان با آن، حزب کمونیست اوکراین نیز غیرقانونی اعلام شد. فعالیت این سازمان در اوکراین غیرقانونی ولی در جمهوری‌های دونباس (دونتسک و لوگانسک) قانونی است. این سازمان از شورشیان دونباس در درگیری‌های پس از کودتای آمریکایی ۲۰۱۴ پشتیبانی می‌کند.
س: تحولات کنونی اوکراین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ج: اوضاع جاری ادامه درگیری‌های دونباس است که از سال ۲۰۱۴ تا کنون ادامه داشته است. سال‌هاست که رسانه‌های کیف و همچنین رسانه‌های غالب در غرب مرتب از هجوم روسیه به اوکراین صحبت می‌کنند و حالا پس از به رسمیت شناختن جمهوری‌ها[ی شرق اوکراین] توسط روسیه، این امر به واقعیت پیوسته است. هدف اعلام شده رسماً این است: «پاکسازی اوکراین از نازی‌ها». جمهوری‌های دونباس در سال ۲۰۱۴ درست به همین دلیل اعلام استقلال کردند، زیرا نمی‌توانستند قانونی شدن همدستی با نازی‌های اوکراینی دوران جنگ جهانی دوم را بپذیرند.
س: آیا این تحولات اجتناب‌ناپذیر بود؟ آیا نمی‌شد از طریق مذاکره به یک توافق دست یافت؟
ج: مذاکرات از سال ۲۰۱۴ جریان داشت. اوکراین دو بار توافق‌نامه مینسک را امضا کرد، ولی از اجرای آن سر باز زد چرا که می‌ترسید که نئونازی‌های مسلح، این دولت را هم مانند سال ۲۰۱۴ سرنگون کنند. در قرارداد مینسک پیوستن مجدد جمهوری‌های دونباس به اوکراین ولی با حفظ حقوق خودمختاری و با حق برخورداری از فرهنگ و زبان‌شان، قید شده بود. این البته برای ملی‌گراهای افراطی ما قابل قبول نبود، چرا که آنها خواهان یک اوکراین تک‌قومی و نازی هستند. اینجا یا باید کمونیست‌ها ممنوع شوند و یا نازی‌ها. راه حل دیگری وجود ندارد.
س: برخورد مردم اوکراین با این موضوع چگونه است؟
ج: ۵ یا ۶درصد مردم طرفدار نظرات ملی‌گرایانه یا نظرات نازی‌ها هستند. حدود ۵ یا ۶درصد هم از فعالین کمونیست و یا از هواداران آنها هستند. باقی مردم از صاحبان قدرت پیروی می‌کنند. در طول سال‌های اخیر میلیون‌ها اوکراینی از کشورشان مهاجرت کردند. حدود ۵/۳ میلیون نفر به روسیه رفته‌اند که در صورت تغییر حکومت خواهان بازگشت به کشورشان هستند. حدود ۵/۳میلیون نفر نیز به عنوان کارگر به کشورهای غربی مهاجرت کردند و تحت تأثیر رسانه‌های این کشورها قرار دارند.
س: این وضع چه تبعاتی برای جمهوری‌های دونباس خواهد داشت؟
ج: فکر می‌کنم این‌ها کشورهای مستقلی می‌شوند مانند جمهوری‌های آبخازیا و اوستیای جنوبی و یا ترانس‌نیستریا. با توجه به اینکه اوکراین به قرارداد مینسک عمل نکرد، این جمهوری‌ها پس از خون‌هایی که در این ۸ سال به زمین ریخته شده و کیف و دونباس را از هم جدا کرده، دیگر به اوکراین باز نخواهند گشت.
س: تا به حال هر کس بسیار جانبدارانه انگشت اتهام را به سوی یکی از دو طرف دراز کرده است. آیا رسانه‌ها تمام واقعیت را به مردم گفته‌اند؟
ج: مهمترین موضوعی که از دید عموم پنهان نگاه داشته شده، وجود نازی‌های تمام‌عیار در ارتش، پلیس و گارد ملی اوکراین است. نظام آموزشی اوکراین کودکان را مغزشویی می‌کند، از نازی‌های جنگ جهانی دوم تمجید و از شوروی‌ها انتقاد می‌شود. رسانه‌های غربی ترجیح می‌دهند تا بمباران روزانه دونباس و مقاومت معدن‌چیان دونباس را نادیده بگیرند. ولی همین رسانه‌ها هنگام بمباران طرفداران آمریکا ناگهان به صدا درمی‌آیند.
س: اگر ناتو دست به مقابله بزند آیا احتمال یک جنگ تمام‌عیار وجود دارد؟
ج: در این مورد نمی‌توانم پیش‌بینی کنم. ولی به هر حال جنگ تازه‌ای میان طرفداران و مخالفان ناتو خواهد بود. ما شاهد تغییرات بنیادی ژئوپلیتیکی در جهان و یک بحران اقتصادی در جهان اول (غرب) هستیم. این کشورها در این درگیری‌ها تنها به دنبال سودجویی از طریق تجارت و فروش اسلحه هستند. آنها همچنین می‌خواهند به کشورهای جهان سوم نشان دهند که آمریکا و بریتانیا هنوز توانایی آن را دارند که حتی پس از شکست در افغانستان، برنامه‌های امپریالیستی خود را به جهان تحمیل کنند. شکست هر یک از نیروها در جبهه طرفداران ناتو، به درگیری‌های اقتصادی بیشتری میان کشورهای جهان اول منجر خواهد شد و این امکان را برای کشورهای جهان سوم فراهم خواهد کرد تا اوضاع اقتصادی خود را بهبود ببخشند.
ترجمه: مجلۀ دانش و اميد//
