پرستاران شرکتی مدت‌هاست در انتظارند تا با تصویب طرح ساماندهی استخدام کارکنان دولت، بحث تبدیل وضعیت آنها بعد از مدت‌ها انتظار به سرانجام برسد. این پرستاران معتقدند به دلیل اینکه «درمان و بهداشت مردم» یک وظیفه حاکمیتی است، نباید نیروهای این بخش شرکتی و پیمانکاری باشند. با این حال آنها سال‌هاست که طرف حساب شرکت‌های پیمانکاری هستند و مدعی هستند نه تنها امنیت شغلی و امید به آینده ندارند، بلکه از بسیاری از مزایا و پرداخت‌های مزدی پرستاران رسمی محرومند.
حالا پرستاران شرکتی سراسر کشور، در کنار نیروهای پیمانکاری نفت و گاز، کارگران ارکان ثالث نهادهای اجرایی و نیروهای شرکتی شهرداری‌ها،بی‌صبرانه منتظرند تا فرمان برچیده شدن تمام شرکت‌های پیمانکاری صادر و و طرف قرار داد کارکنان با دولت دولت باشد.
در همین رابطه روز چهارشنبه ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۱ تجمع اعتراضی پرستاران و کادر سلامت بدون سهمیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز، در مقابل این دانشگاه برگزار شد. خواسته اصلی معترضین، محقق شدن وعده مسئولین برای مشخص شدن وضعیت استخدامی آنها می باشد.
پرستاران و کادر سلامت دانشگاه علوم پزشکی تبریز پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن نوشته بود «بمیریم شهیدم، نمیریم تعدیلیم» که اشاره به اخراج کادر درمان با فروکش شدن نسبی کرونا می‌باشد. و اینکه: «مدافع جانتان بودیم مدافع حقوقمان باشید»
ایران تنها کشوری در جهان است که پرستاران با ۲ شکل قرارداد کاری فعالیت می‌کنند. در حالی که همه کار یکسان دارند، دستمزد و مزایای آنها با هم تفاوت دارد. به گفته دبیرکل خانه پرستار ۴۵ درصد پرستاران ایرانی قرارداد موقت هستند که انتظار دارند تبدیل وضعیت شوند. آنها هر لحظه در نگرانی از اخراج ناگهانی و بیکار شدن روزگار می‌گذرانند.
پرستاران ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین ارکان نظام سلامت و بهداشت با سخت‌ترین شرایط معیشتی و به‌ویژه در دوران کرونا با خطر مرگ و بیماری مواجه هستند. آنها طی این سالیان بارها و بارها برای رسیدن به حقوق حداقلی و امنیت شغلی و تبدیل قراردادهای موقت به ثابت دست به اعتراض زده‌اند. اما تاکنون به هیچ‌یک از خواسته‌های خود نرسیده‌اند.
