به نام آزادی
«نمیتوان سیل حقخواهی را با گلوله متوقف کرد، زندان و تهدید مولد قدرت حق خواهی است»
خرابههای تاریک استبداد که با زنجیر پروپاگاندای حکومتی خود، توده آزادی خواه را در اسارت و سگان طماع خود را در ذلت فرو برده، اینک شاهد هجوم سیل آزادیخواهی و حقطلبی است که عصارهی وجود زنانی بوده که سالها در کنج خانه نشسته و تنها باید به انصاف اربابانشان دل خوش میکردند. در سیر تاریخی جوامع بشری ما هیچگونه ردپایی از توالی طولانی مادرسالاری یا زن سالاری ندیدهایم اما همواره از جان گذشتگیها و سخت کوشیهای این شجاعان تاریخ را شنیده و دیدهایم. دراصل باید اقرار کرد که باطن تحول خواهی مادران، خواهران و دخترانمان به وجود آورندهی انقلاب اجتماعی و فرهنگی است که موجب درهم شکستگی هرگونه نظام استبدادی میشود.
اکنون که قیامی علیه تمامی ظلم و ستمهای روا داشته شده به وقوع پیوسته، دانشجویان نیز به عنوان قشر آگاه جامعه برای رساندن صدای حق خواهی خویش به گوش جهانیان، دست به تظاهرات صلح آمیز زدهاند که مطابق با اساس منشور حقوق دانشجوییست اما برخوردهای بسیار وقیح و وحشیانه با دانشجویان دغدغهمند که دور از شأن دانشگاه و دانشجو است، باعث میشود که نه تنها موجب مجذوبیت نخبگان نشوید؛ بلکه هر صاحب اندیشهای را آزرده خاطر ساخته و از کشور فراری دهید.
چندین روز از تظاهرات دانشجویان در دانشگاه محقق اردبیلی میگذرد. عدهای را شبانه از خوابگاه می ربایید، عدهای را تهدید و تعلیق میکنید و….
آیا شما گوش به فرمان ارگانهای امنیتی و شریک قاتلان این سرزمین هستید؟؟!
آیا ذرهای استقلال فکری و عملی به عنوان فرهیختگان جامعه در شما وجود ندارد؟؟؟
فعالیت سیاسی جزو حقوق دانشجو است و چنین برخوردهایی دور از شان دانشجوست.
اینک که تظاهرات مسالمت آمیز ما را با دستگیری، اخراج، تعلیق و تهدید جواب دادهاید به شما هشدار میدهیم که هرچه زودتر خواهران و برادرانمان را به دانشگاه بازگردانده و محیط دانشگاه را مشابه مقر نظامی نکنید. در غیر این صورت شاهد ادامه تظاهرات و هجمههای رادیکالتر خواهید بود. همچنین در مرام دانشجو نیست که برادران و خواهرانش در بند باشند و او در آسایش بردگی باشد، تا زمانی که دانشجویان بازداشتی آزاد و اخراج شدهگان به دانشگاه نیایند، امتحانات را تحریم خواهیم کرد.