جهان در بی‌عدالتی محض بسر می‌برد وتنها دگرگونی‌های ساختاری و مردمی می‌تواند جان صدها میلیون مردم گرسنه و فقرزده را از چنگال نئولیبرالیسم هار و درنده‌خوی فعلی نجات دهد و ثروت‌های انباشته در دست اقلیتی یک‌درصدی را عادلانه تقسیم کند.
آکسفام که بنیادی جهانی برای ریشه‌کن کردن فقر و گرسنگی در جهان است در ژانویه سال۲۰۲۳ گزارشی منتشرکرد. در این گزارش بر افزایش شدت و میزان فقر در جهان در کنار ثروتمندتر شدن ثروتمندان جهان تاکید شده بود. آکسفام در این گزارش گفته بود که کاهش فقر در سال ۲۰۲۲ متوقف شده و بحران‌هایی مانند همه‌گیری کرونا و نیز حمله روسیه به اوکراین به روند ازدیاد فقر کمک کرده است و در عوض به تجمیع ثروت در دست اقلیت یک درصدی ثروتمند انجامیده است.
امانوئل اشمیت سخنگوی این بنیاد از شرکت‌ها و صاحبان ثروتمند آنها خواسته بود تا برای کاهش فقر، سهم منصفانه‌ی خود را بپردازند.
دیوید بیزلی، مدیر برنامه جهانی غذای سازمان ملل نیز روز جمعه ۳۱مارس / ۱۱فروردین در اطلاعیه‌ای تکان‌دهنده هشدار داد که بدون میلیاردها دلار کمک بیشتر برای غذارسانی به میلیون‌ها انسان گرسنه، بزودی جهان شاهد مهاجرت گسترده‌ی کشورها و دولت‌های بی‌ثبات، و کودکان و بزرگسالان گرسنه خواهد بود.
به گزارش وی در سال ۲۰۱۷ حدود ۸۰میلیون نفر در سراسر جهان در معرض گرسنگی مطلق بودند. جنگ و تغییرات اقلیمی رقم گرسنگان جهان را در اوایل سال ۲۰۲۰ به ۱۳۵میلیون نفر رساند. در نتیجه‌ی کرونا تعداد گرسنگان جهان به ۲۷۶میلیون نفر رسید و پس جنگ در اوکراین این رقم به ۳۵۰ میلیون نفر افزایش یافته است.
وی در کل کمک کشورهای ثروتمند را به کشورهای فقرزده در آفریقا و جنوب آسیا و آمریکای جنوبی ناامیدکننده دانست و به این کشورها هشدار داد که در صورت عدم یاری، عوارض این بحران گریبان همه‌ی آنها را خواهد گرفت.
متاسفانه هیچ سازمان و بنیادی در جهان نمی‌تواند ضمانت اجرایی برای این کمک ها در برداشته‌باشد و پندهای اخلاقی و موعظه‌های انسان‌دوستانه نیز تابه‌حال هیچ ارمغانی برای مردم گرسنه و فقیر جهان نداشته است. چنین وضعیت فاجعه‌باری حتی اندکی هم خواب میلیاردرهای جهان را آشفته نخواهد کرد. میزان جنایاتی که توسط صاحبان زر و زور برای ثروت‌اندوزی انجام شده و می‌شود، گواه این ادعاست. تمامی ثروت‌های معادن غنی آفریقا توسط همین کشورها و مولتی میلیاردهای آنها غارت شده است. میلیون‌ها نفر در افغانستان عراق، لیبی و سوریه قربانی سازمان های بنیادگرایی مانند القاعده، طالبان و داعش شدند که سازمان سیا آنها را تدارک دیده بود و هنوز هم مردم این کشورها رنگ آسایش را ندیده‌اند. پس از خروج نیروهای آمریکا از افغانستان و سپردن آنان به دست ارتجاعیون طالبان بسیاری از مردم این کشور بر اثر فقر و گرسنگی جان دادند. ایالات متحده حتی نیمی از اموال این کشور را که در اختیار داشت پس نداد و از آن خود کرد.
جهان در بی‌عدالتی محض بسر می‌برد وتنها دگرگونی‌های ساختاری و مردمی می‌تواند جان صدها میلیون مردم گرسنه و فقرزده را از چنگال نئولیبرالیسم هار و درنده‌خوی فعلی نجات دهد و ثروت‌های انباشته در دست اقلیتی یک‌درصدی را عادلانه تقسیم کند.
