نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی دلیل اصلی ناتوانی دولت در تحقق وعده‌هایش را استفاده نکردن از افراد کارشناس بیان کرد و گفت: «قرار بود تورم ابتدا نصف و بعد هم تک رقمی شود اما نه تنها نصف نشد بلکه به طور وحشتناکی چندصد برابر شده است؛ قرار بود یک میلیون مسکن بسازند که نه تنها در چهار سال بلکه اگر ۸ سال هم روی کار باشند نمی‌توانند به وعده خود عمل کنند.»
مسعود پزشکیان در رابطه با وضعیت اقتصادی جامعه، اظهار داشت: عوامل مختلفی در شکل گیری وضعیت فعلی نقش دارد و فقط به سیاست‌ها باز نمی‌گردد؛ روندی که ما از نظر قانونگذاری و قضاوت در کشور اجرا می‌کنیم، مشکلاتی دارند و ما همواره سعی می‌کنیم بگوییم همه چیز خوب است و سعی نمی‌کنیم مشکلاتی که داریم را برطرف کنیم. در نتیجه مردم هر چه فریاد می‌زنند که در این حوزه‌ها مشکل داریم، ما می‌گوییم که نه در این بخش به دستاوردهایی رسیدیم.
وی ادامه داد: مردم با بخور و نمیر زندگی می‌کنند و ما این مسائل را نمی‌بینیم و به شعارهایی هم که در خصوص عدالت سر دادیم عمل نکردیم. قرار بود تورم ابتدا نصف و بعد هم تک رقمی شود اما نه تنها نصف نشد بلکه به طور وحشتناکی چندصد برابر شد. قرار بود یک میلیون مسکن بسازند که نه تنها در چهار سال بلکه اگر ۸ سال هم روی کار باشند نمی‌توانند به وعده خود عمل کنند.
پزشکیان بیان داشت: قرار بود اشتغال ۱ میلیون نفری ایجاد کنند که به آن هم عمل نکردند. ما در تئوری حرف‌ها و وعده های زیادی سر می‌دهیم اما در میدان عمل به این سادگی قابل اجرا نیست. دلیل اصلی ناتوانی دولت هم این است که از افراد کارشناس و مشارکت همگانی بر اساس لیاقت و شایستگی‌ها استفاده نمی‌کند.
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی با اشاره به استفاده از نخبگان در حل مسائل کشور، گفت: در مملکت ما افراد نخبه و کاردان زیادی وجود دارد اما اگر لازم باشد باید از خارج کشور هم کارشناس بگیریم. ما برای فوتبال و ورزش مربی خارجی می‌آوریم درحالی که مملکت ما پر از مربی است ولی از خارج می‌آورند که بهتر عمل کند اما در مسائل اجتماعی نه تنها از خارج کارشناسی نمی‌آوریم بلکه کارشناسان داخلی خودمان را که حرفی برای گفتن دارند را حذف می‌کنیم.
پزشکیان در پایان خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات مردم و اقشار ضعیف جامعه، تعیین میزان حقوق و دستمزد آنها است که طبق قانون، میزان حقوق‌ها باید بر اساس تورم محاسبه شود اما مجلس، دولت و شورای عالی کار هیچ کدام به آن عمل نمی‌کنند؛ چراکه میزان درآمد و هزینه‌ها با هم همخوانی ندارد در نتیجه مردم روز به روز فقیرتر می‌شوند.
