رئیس دولت سیزدهم جمهوری اسلامی همراه با محمدعلی آل هاشم امام جمعه تبریز، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و سرهنگ خلبان سید طاهر مصطفوی، سرهنگ خلبان محسن دریانوش وسرگرد فنی بهروز قدیمی در سانحه سقوط هلی کوپتر ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ کشته شدند.
یکشنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ (۱۹ مه) ابراهیم رئیسی برای دیدار با رئیس‌جمهوری آذربایجان به آذربایجان شرقی سفر کرده بود. رئیسی همراه با الهام علی‌اف، همتای آذربایجانی‌اش، در نقطه صفر مرزی برای افتتاح سد مشترک «قیز قلعه‌سی» که بر رودخانه ارس زده شده است، حاضر شد. دو رئیس جمهوری این سد را به صورت رسمی افتتاح کردند و سپس رئیسی برای افتتاح پروژه ارتقای کیفیت پالایشگاه تبریز عازم این شهر شد. در این مسیر بود که هلی کوپترش در منطقه جنگلی دیزمار بین روستای اوزی و پیر داوود سقوط کرد. هنوز از علت این حادثه خبری در دست نیست.
براساس اصل ۱۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی اگر مسند ریاست‌جمهوری به دلیل عزل، مرگ یا ناتوانی رئیس‌جمهوری خالی بماند، معاون اول رئیس‌جمهوری با موافقت رهبر جمهوری اسلامی وظایف او را برای دوره‌ای ۵۰ روزه و انتقالی به دست خواهد گرفت.
رئیسی، زاده نوغان مشهد، 6۵ ساله و داماد احمد علم‌الهدی، امام جمعه تندروی مشهد بود. او عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام هم بود.
رئیسی پیش از تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری، دادستان کل کشور، رئیس آستان قدس، و رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی بود.
ابراهیم رئیسی وقتی در تابستان ۱۳۶۳ با مسئولیت رسیدگی به پرونده «گروهک‌ها» در دادستانی، جانشین اسدالله لاجوردی شد، تنها ۲۴ سال داشت.
رئیسی به همراه حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی عضو گروهی بود که دادگاه‌های تابستان سال ۶۷ در زندان‌های اوین و گوهردشت را اداره کردند و به اعدام چند هزار نفر از زندانیان سیاسی به اتهام دگر اندیشی حکم دادند؛ گروهی که به «هیئت مرگ» معروف شد.
