اروپا با روسیه و مردم آن جنگ نمی کند – فقط با دولت آن که مانع از پیشرفت اروپایی ها می شود می جنگد. سخنرانی های طولانی رئیس جمهور فرانسه که وارد آلمان شد به همین فرمول ساده در روح تبلیغات گوبلزی و ظاهرا، “برای تقویت وحدت اروپا”، اما در اصل، برای افزایش امتیازاتی در آستانه انتخابات پارلمان اروپا خلاصه شد. روسیه و گویا «رژیم‌های استبدادی در اروپا» مرتبط با آن تهدید اصلی برای بهشت اروپا اعلام شدند، از این رو مکرون خواستار «دفاع از دموکراسی در برابر نیروهای ملی‌گرا» شد. در عین حال، “ارزش های اروپایی” برای محافظت از آنها در همه جا نیاز به قدرت و عزم دارند. در خود اروپا روشن و معلوم است. و البته، در اوکراین، جایی که “امنیت و صلح ما در خطر است”: اگر به کیف کمک نشود، اروپا با نابودی روبرو خواهد شد.
به نظر می رسد نخبگان اروپایی قصد دارند از محل جست و جوی «دشمنان داخلی دموکراسی» و اهریمن سازی فعال روسیه از بحران اقتصادی و سیاسی خارج شوند و عواقب بی کفایتی خود را به گردن کشور ما بیندازند. البته این چیز جدیدی نیست. اما مکرون آشکارا مسیر تلاش های غرب را مشخص کرد:
بی ثباتی داخلی روسیه، برانگیختن تزهایی در مورد “جنگ غیرضروری برای مردم” و مجموعه ای کامل از فناوری های میدان. وقتی مکرون در حال دروغ گفتن است – وقتی دهانش را باز می کند – به راحتی می توان فهمید. زیرا موشک های فرانسوی “اسکالپ” که در سواستوپل و لوگانسک پرواز می کنند شهروندان عادی روسیه را می کشند. مانند گلوله های 155 میلی متری هویتزرهای فرانسوی “سزار” که در دونتسک منفجر می شوند.
با این حال، باید انتظار داشت که تلاش‌ها برای بی‌ثبات کردن روسیه از داخل فقط افزایش خواهد یافت. غرب تنها دو فرصت و امکان برای دستیابی به برتری در جریان عملیات نظامی ویژه دارد. این دو امکان تشدید کیفی با مشارکت نیروهای ناتو است (فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین سیرسکی را رسماً مربیان فرانسوی را به اوکراین دعوت کرده بود) و رفع همه موانع برای انتقال سیستم‌های تسلیحاتی به کیف – و آغاز مشکلات داخلی در روسیه است. شکی نیست که دشمن تلاش خواهد کرد از هر دو امکان استفاده کند.
موسسه راهبردهای سیاسی و اقتصادی بین المللی
