دولت‌های گوناگون نسبت به خواسته‌های مزدبگیران، بازنشستگان و کارگران بی‌اعتنا بوده‌اند. تقریبا هیچ یک از صنوف از وضعیت شغلی و معیشتی خود رضایت ندارند. مقررات زدایی و منافع بخش خصوصی همواره بر خواسته‌های کارگران و حقوق‌بگیران اولویت داشته است.
اکنون نوبت به اعتراض پرستاران رسیده است و بنا به همان روال همیشگی این بار حتی پزشکیان که باید به اقتضای حرفه‌ی خود به خوبی با مسائل و مشکلات کادر درمان آشنا باشد با سکوت نظاره‌گر این اعتراض‌ها است. بهداشت و درمان، به یک صنعت تمام عیار تبدیل شده‌است این را میتوان از تعداد بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی درمان به ویژه در مرکز متوجه شد.
پیوند سرمایه و پزشکی بسیار مشهود است، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی خصوصی شده همچون یک بنگاه اقتصادی کار می‌کند که باید سود سرمایه‌گذاری را به جیب سرمایه‌داران بازگرداند.
با این رویکرد ترسیم شباهت بین پرستاران و کارگران و در مجموع مزدبگیران در سیستم مراقبت های بهداشتی، می‌توتند روشنگر باشد.
پرستاران را میتوان مانند کارگران به عنوان گروهی در معرض استثمار دانست.پرستاران ساعات طولانی کار می کنند، دستمزدهای بسیار کمتری نسبت به سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی دریافت می کنند و این در حالی است که با شرایط کاری بسیار چالش برانگیزی نیز مواجه‌اند.
پرستاران را میتوان در نظام مراقبت و درمان بخشی از “طبقه کارگر” در نظر گرفت زیرا برخلاف پزشکان و مدیران بیمارستان‌ها از نظر اعتبار، درآمد و قدرت تصمیم گیری موقعیت فروتری دارند. این نابرابری طبقاتی منعکس کننده قشربندی اجتماعی است که در بافت وسیع‌تر سرمایه‌داری دیده می‌شود.
پرستاران در نظام درمان، نمایندگی ندارند و اگر هم در فرآیندهای تصمیم‌گیری نقشی داشته باشند، این تأثیر‌گذاری بر شرایط کاری، مراقبت از بیمار و سیاست‌های مراقبت های بهداشتی اندک است. این عدم تعادل قدرت یادآور همان مناسباتی است که در بازار کار میان کارگر و کارفرما برقرار است.
از سوی دیگر در برخی موارد، پرستاران ممکن است به دلیل فشار کاری سنگین، منابع ناکافی و موانع سیستمی که آنها را از ارائه خدمات با کیفیتی که معتقدند بیمارانشان شایسته آن هستند، بیگانگی را تجربه کنند.
با این حال پرستاران دارای مهارت‌ها و آموزش‌های تخصصی هستند که به آنها درجه‌ای از استقلال و توان تصمیم‌گیری بیشتری در بازار کار می دهد و همین امر می‌تواند به نقطه قوت مبارزه‌ی کنونی ایشان بدل شود.
امروز نیز اعتراضات و اعتصابات پرستاران در شهرهای مختلف ادامه داشت بنا بر اخبار بدست آمده، اعتراضات در شهرهای تهران، اصفهان، مریوان، اهواز، رشت، کرمانشاه، دهدشت، تبریز ، قزوین برگزار شد. مطالبات پرستاران در همه شهرها موارد زیرهستند:
۱. صدور احکام جدید بر مبنای افرایش حقوق و سختی کار و فوق العاده خاص با ضریب مناسب
۲. محاسبه‌ی کارانه پرستاران بر اساس ثبت اقدامات پرستاری، موجود در کتاب ارزش‌گذاری خدمات بزشکی به‌نام پرستاران
۳. برخورداری از مزایای رفاهی و مناسبتی، مانند سایر کارکنان دولت و نهادهای عمومی
۴. حذف اضافه کار اجباری و در صورت نیاز دانشگاه به اضافه کار همکاران، پرداخت دستمزد مناسب بر اساس تورم موجود سالیانه و بر اساس فرمول اداره کار و قانون ارتقاء بهره‌وری.
پرستاران معترض از طرف نیروهای امنیتی تهدید می شوند؛
به دنبال برپایی تجمع اعتراضی پرستاران بیمارستان‌های دولتی تبریز؛ به برخی از این پرستاران پیامک تهدید آمیز ارسال شده است
پیش از این پرستاران مبارز مشهد تحت فشارهای پلیسی قرار گرفتند. در اراک نیز به دنبال اعتراضات پرشور پرستاران، دو تن از ان ها بازداشت شدند. تهدید و ارعاب برای پایان دادن به اعتصاب ادامه دارد.
از مبارزات و اعتصاب سراسری پرستاران حمایت کنیم !
چهار شنبه سی و یکم مرداد ۱۴۰۳
