در روز دوشنبه، ۲۱ آبان ۱۴۰۳، تجمعات اعتراضی گسترده‌ای در سراسر کشور برگزار شد که شامل گروه‌های مختلف زحمتکشان، از جمله بازنشستگان مخابرات، فرهنگیان بازنشسته، کارکنان پتروشیمی و اورژانس و همچنین افراد دارای معلولیت و مالباختگان برخی شرکت‌های کلاهبردار بود. این اعتراضات عمدتاً در اعتراض به عدم اجرای کامل مصوبات و آیین‌نامه‌های قانونی و نیز مشکلات اقتصادی و معیشتی به وقوع پیوست.
تجمعات در تهران و سایر شهرها:
- بازنشستگان مخابرات در شهرهایی نظیر تهران، سنندج، کرمانشاه، همدان، مریوان، رشت، تبریز، ارومیه، بروجرد، زنجان و اصفهان با شعارهایی نظیر “سهامدار حیا کن، مخابراتو رها کن” خواهان اجرای دقیق بندهای مصوبات مربوط به حقوق خود شدند.
- فرهنگیان بازنشسته سال ۱۴۰۲ در برابر نهاد ریاست جمهوری تجمع کردند و خواسته‌هایشان شامل اجرای کامل رتبه‌بندی، همسان‌سازی و پرداخت پاداش پایان خدمت بود.
- افراد دارای معلولیت در اعتراض به عدم اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان در مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه و سپس در مقابل ساختمان مجلس تجمع داشتند.
- مالباختگان شرکت‌های ریگان خودرو و شهر خودرو در برابر مجتمع قضایی جرائم اقتصادی شعارهایی سر دادند و از قضات به دلیل همدستی با کلاهبرداران انتقاد کردند.
- کارکنان اورژانس ۱۱۵ در فسا به دلیل پایین بودن پایه حقوق و پرداخت نشدن عادلانه فوق‌العاده و اضافه‌کار در مرکز اورژانس تجمع کردند.
- کارکنان پتروشیمی آبادان نیز در برابر فرمانداری این شهر در اعتراض به مشکلات معیشتی و عدم پرداخت دستمزدها تجمع کردند.
شعارهای اعتراضی:
- “سهامداران ظالم، حق ماها رو خوردن“
- “ستاد اجرایی، حق ماها رو خورده“
- “شرکت پر درآمد، درآمدت کجا رفت؟“
- “این همه بی‌عدالتی، هرگز ندیده ملتی“
- “نه سازش، نه تسلیم، اجرای آیین‌نامه“
این تجمعات بیانگر نارضایتی گسترده اقشار مختلف جامعه از بی‌عدالتی و وضعیت اقتصادی است و نشانه‌ای از تلاش زحمتکشان برای دست‌یابی به حقوق معوقه و تعهدات قانونی است.
