با کمال تأسف باخبر شدیم که شاعر متعهد آذربایجانی، خانم مخمر نجفی با تخلص «ایشیق»، در تاریخ ۱۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در شهر کرج چشم از جهان فرو بست.
مخمر خانم نجفی از شاعران برجسته و تلاشگری بود که سال‌ها در کنار همسرش، استاد احمد شایا (آلاو)، از ادبا و پژوهشگران نام‌آشنای آذربایجان، در راه اعتلای ادبیات آذربایجانی کوشید و نقشی مؤثر در پیشرفت آن داشت.
وی در سال ۱۳۱۱ در شهر خوی به دنیا آمد و تحصیلات خود را در همان شهر به پایان رساند. در سال ۱۳۳۰ با احمد علی‌اصغر اوغلو اوردوخانی، یکی از فعالان نهضت ۲۱ آذر (که بعدها با نام اورتانی-شایا شناخته شد)، ازدواج کرد. او تحت تأثیر همسرش به ادبیات آذربایجان، به‌ویژه شعر، علاقه‌مند شد و با انتخاب تخلص «ایشیق» به سرودن شعر پرداخت.
در سال ۱۳۸۱، مجموعه شعری از او با عنوان احساسات لطیف من (منیم اینجه دویغولاریم) در ۱۰۲ صفحه منتشر شد که مورد استقبال علاقه‌مندان به شعر و ادبیات قرار گرفت.
فرقه دموکرات آذربایجان، فقدان این شاعر گران‌قدر را به جامعه ادبی کشور، یاران و دوستانش، به‌ویژه خانواده‌های نجفی و شایا، صمیمانه تسلیت می‌گوید و نام و یاد او را گرامی می‌دارد.
نوزدهم بهمن ۱۴۰۳
