پس از ساعت‌ها مذاکره در سیصد و سی و پنجمین جلسه شورای عالی کار، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۴ با افزایش ۴۵ درصدی تصویب شد. بر این اساس، حداقل حقوق پایه از ۷.۱ میلیون تومان به ۱۰.۳۹۹ میلیون تومان افزایش یافت، در حالی که کمک هزینه مسکن بدون تغییر باقی ماند.
تغییرات کلیدی: حداقل حقوق روزانه: ۳,۴۶۳,۶۵۶ ریال
حداقل حقوق ماهانه: ۱۰,۳۹۹,۶۸۰ ریال
حق اولاد (برای هر فرزند): ۱,۰۳۹,۰۹۶ ریال
پایه سنوات: ۲,۸۲۰,۰۰۰ ریال
کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار: افزایش از ۱۴ میلیون به ۲۲ میلیون ریال
کمک هزینه مسکن: بدون تغییر، ۹ میلیون ریال
حق تأهل: ثابت، ۵ میلیون ریال
دریافتی کارگران:
کارگر متأهل با دو فرزند: افزایش از ۱۱.۶ میلیون به ۱۶.۳ میلیون تومان
کارگر مجرد بدون سابقه: افزایش از ۹.۴ میلیون به ۱۳.۴ میلیون تومان
افزایش سایر سطوح مزدی: حقوق سایر سطوح ۳۲ درصد افزایش یافته و مبلغ ۹۳۰ هزار تومان به حقوق این گروه افزوده شد.
با وجود این افزایش، هزینه سبد معیشت خانوار در سال ۱۴۰۴ حدود 35 میلیون تومان برآورد شده است. این شکاف نشان می‌دهد که حقوق جدید همچنان پاسخگوی هزینه‌های اساسی زندگی کارگران نیست. برخی نمایندگان مجلس نیز از این موضوع انتقاد کرده و تأکید داشته‌اند که دولت باید از طریق کنترل تورم و مدیریت قیمت‌ها، فشار اقتصادی بر کارگران را کاهش دهد.
چالش‌های نمایندگی کارگران در شورای عالی کار:
یکی از مشکلات اصلی در تعیین دستمزد، عدم حضور نمایندگان واقعی کارگران در شورای عالی کار است. این امر باعث می‌شود تصمیمات بیشتر به نفع دولت و کارفرمایان باشد تا کارگران. اگر تشکل‌های مستقل اجازه فعالیت داشتند، امکان انتخاب نمایندگان واقعی‌تر وجود داشت.
با این وجود هم در شورای عالی کار دولت و کارفرمایان اکثریت را تشکیل می‌دهند و در نتیجه تصمیمات به نفع آنان اتخاذ می‌شود. و مخالفت نمایندگان کارگران تأثیر چندانی بر روند تصویب تصمیمات ندارد.
شورای عالی کار به ظاهر نهادی سه‌جانبه است، اما در عمل تصمیمات آن عمدتاً به نفع کارفرمایان و دولت گرفته می‌شود. تا زمانی که کارگران امکان انتخاب نمایندگان مستقل و واقعی خود را نداشته باشند، دستمزدهای تعیین‌شده فاصله زیادی با هزینه‌های واقعی زندگی خواهد داشت.
