ما را مدد کنید
ای داد، ای هوار
از جور این گروه سبک مغز نا بکار!
اینان که می برند بزرگان ما به بند
اینان که می کشند رفیقان ما به خون
اینان که می زنند عزیزان ما به دار!
با بند و با کمند
به ترفند
صد دام می کنند
دشنام می دهند
بدنام می کنند
آزاده را به تهمت و نیرنگ و ناروا
در حبس می کشند
آزار می دهند
آرام می کنند
آنگاه به کام دل
بس آرزوی نیک نوید آورنده را
در جان صید خویش
ناکام می کنند
در پرده ی ریا
قتلی پر از قساوت را فرجام می کنند.
ای قلب های روشن
ای چشم ها باز
آزادگان عصر ببینید و بنگرید!
گل را به داغگاه
و عشق را به مسلخ بیداد می برند
اینان
در کاسه های سر
خون هزار سرو جوان نوش می کنند
اینان چراغ دانش
خاموش می کنند
بیگاه می برند
بیراه می کشند
خون می کنند، خون
در گردباد همهمه ی خون و این جنون
با ما مدد کنید!
سیلی است بی سکون
راهش را به سنگپایه ی پیوند سد کنید
این آخرین صداست کزین سینه می رسد
خوان را سکون دهید
ما را مدد کنید!
زنده یاد سیاوش کسرایی
۱۸ آبان ماه ۱۳۶۳
