آیا می خواهند “هپکو” را به سرنوشت کفش ملی، ارج، آزمایش و … دچار کنند؟
در حالی سخن از حمایت از تولید ملی می شود که مدام خبر از واردات دامپتراک و ماشین آلات معدنی (ماشین آلات دست دوم و مستعمل) در مرزهای گمرکی کشور می‌رسد؛ ماشین آلاتی که مجموعه عظیم و باسابقه‌ی هپکو توان ساخت ان را دارد. پیش از این، کارگران هپکو در بیانیه‌ای اعلام کردند این ماشین آلات که وارد می‌کنید، به زودی راهی قبرستان ماشین آلات کهنه و به دردنخور می‌شود، به جای این واردات بی‌فایده و خروج ارز از کشور، بیایید از تولید داخل و ساخت ماشین آلات باکیفیت در مجموعه‌ی هپکو پشتیبانی کنید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ستاد اقتصاد مقاومتی، عهده‌دار حل مشکلات کارگران هپکو و آذرآب در استان مرکزی شده است. موسوی (رئیس‌کل دادگستری استان مرکزی) در ششمین جلسه شورای برنامه‌ریزی دادگستری استان گفته است: دبیرخانه اقتصاد مقاومتی دادگستری استان مرکزی، مکلف به پیگیری موضوع حقوق معوقه کارکنان در شرکت‌های هپکو و آذرآب است.
در این شرایط، کارگران امیدوارند مشکلات تولید در هپکو بالاخره با حمایت دولت برطرف شود و این در حالیست که مدام خبر از واردات دامپتراک و ماشین آلات معدنی (ماشین آلات دست دوم و مستعمل) در مرزهای گمرکی کشور می‌رسد؛ ماشین آلاتی که مجموعه عظیم و باسابقه‌ی هپکو توان ساخت ان را دارد. پیش از این، کارگران هپکو در بیانیه‌ای اعلام کردند این ماشین آلات که وارد می‌کنید، به زودی راهی قبرستان ماشین آلات کهنه و به دردنخور می‌شود، به جای این واردات بی‌فایده و خروج ارز از کشور، بیایید از تولید داخل و ساخت ماشین آلات باکیفیت در مجموعه‌ی هپکو پشتیبانی کنید.
در عین حال، نماینده ده هزار سهامدار شرکت هپکو در انتقاد ازعدم حمایت از سهامداران خرد در بورس، به خبرنگار ایلنا گفت: سهامدار عمده یعنی تامین اجتماعی هیچ حمایتی از سهام هپکو صورت نداد و سقوط ارزش سهام، سهامداران خرد را که با هدف حمایت از تولید ملی در هپکو سرمایه‌گذاری کرده بودند، متضرر کرد؛ گناه سهامدارهای هپکو این بودکه با پس‌انداز‌هایشان در این شرکت سرمایه‌گذاری کردند تا به سرنوشت ارج و آزمایش و کفش ملی و… دچار نشود. حالا چرا باید اینهمه ضرر کنیم؟
صیانت از ارزش سهام هپکو در کنار امیدواری کارگران این مجموعه برای راه اندازی مجدد تولید و احیای قدرتمند این کارخانه، معنا پیدا می‌کند؛ کارگران می‌گویند: بعد از دست به دست شدن هپکو و زمین خوردن آن، از دهه ۸۰ خورشیدی، راه حل‌های بسیار متفاوتی برای حل مشکلات این مجموعه پیشنهاد شد اما هیچ کدام به نتیجه نرسید؛ آیا ستاد اقتصاد مقاومتی و ادعای حل مشکلات کارگران نیز یکی از همین راه حل‌های بی‌نتیجه خواهد بود؟
این کارگران می‌گویند: چرا ابتدا جلوی واردات را نمی‌گیرند و نقدینگی به این مجموعه تزریق نمی‌کنند و معدن داران را وادار نمی‌کنند که قرارداد ساخت با هپکو منعقد کنند؟! راهکارهای عملی برای نجات این مجموعه بارازش وجود دارد، با شعار و حرف هپکو به روزهای اوج بازنمی گردد!
