«بایدن» هرگز نتوانست جهان و حتی آمریکا را برای حمایت از اوکراین متحد کند، او باز کمتر در مورد اسرائیل توفیق پیدا کرد و درگیری محتمل با چین بویژه برای ایالات متحده آمریکا نوید خوبی ندارد. «اما اشفورد» از مرکز “استیمسون” و “متیو کرونیگ” از شورای آتلانتیک نیز به این نتیجه مشترک رسیده‌اند. کارشناسان ضمن به سخره گرفتن اظهارات «سالیوان» مشاور امنیت ملی آمریکا که درست قبل از حمله حماس از آرامش بی سابقه در خاورمیانه خبر داده بود، این بی کفایتی آشکار را با شکست کلی سیاست کاخ سفید در منطقه مرتبط دانستند. نویسندگان تلاش «بایدن» برای پیوند دادن اسرائیل و اوکراین به یک بسته مالی 106 میلیارد دلاری را ضمن “تا اندازه ای درهم برهم” نامیدن آن، محکوم می‌کنند. بطوریکه معلوم است، این تلاش منجر به شکست در رای گیری در کنگره شده است، که فعلا موافقت کرده که فقط به اسرائیل پول اختصاص دهد – اما نه به اوکراین. در مورد درگیری در اوکراین، 18 ماه پس از آغاز آن، فرمانروای کاخ سفید هنوز نتوانسته است به شهروندان آمریکایی توضیح دهد که ایالات متحده آمریکا دقیقاً در آنجا چه می کند. -.”کرونیگ” بحق پرسیده است: «چرا یک آمریکایی معمولی و متوسط، مانند خانواده و دوستان من در میسوری، باید نگران باشد که در غزه یا اوکراین چه روی می‌دهد؟«بایدن» گفت که اگر «پوتین» در اوکراین متوقف نشود، آنگاه به جنگ در لهستان ادامه خواهد داد. اما اگر کسی نگران اوکراین نباشدد، چرا باید نگران لهستان باشد؟» .به نظر شورای آتلانتیک و مرکز” استیمسون” ایالات متحده آمریکا امروز باید تنها بر چین تمرکز کند. دلیل آن ساده است: به نظر آنها، ایالات متحده آمریکا، برخلاف میل «بایدن»، قادر نخواهد بود در سه جبهه، حتی صرفاً از نظر مالی، بجنگد.
اما روش‌هایی که پیش بینی می‌شوند متفاوت هستند. شورای آتلانتیک بطور سازش ناپذیری خواستار بمباران ایران شد،« تا به جهان یادآوری کند که ایالات متحده آمریکا تنها ابرقدرت نظامی باقی مانده است و ترس را به قلب «شی» و «پوتین» بازگرداند. با این وجود، مرکز “استیمسون” در این ایده تردید داشت، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که اولاً اصلاً بمباران ایران امکان پذیر بشود و دوم اینکه با این کار روسیه و چین را بتوان ترساند. شورای آتلانتیک تسلیم نشد و گفت«باید پیش از بدتر شدن اوضاع، دانش‌آموزانی را که سیگار می‌کشند دوباره آموزش داد». مرکز “استیمسون” یادآوری کرد که: «در واقع، این دانش‌آموزان دارای سلاح هسته‌ای هستند». جالب است که علاوه بر ناتوانی ایالات متحده آمریکا در جنگیدن در سه جبهه از بحث مخالفان نتیجه دیگری به دست می آید – واشنگتن همچنان هیچ گزینه سیاست خارجی دیگری جز فشار نظامی نمی‌بیند. اختلافات فقط مربوط به این است که آیا می توان با چنین اقدامی به موفقیت رسید یا خیر. در صورت نتیجه بخش نبودن و بیهودگی آشکار آن ، پیشنهاد می‌شود که ضمن ادامه تامین مالی اوکراین، باید طبق جریان پیش رفت. انجام این کار برای واشنگتن روز به روز سخت تر می شود و این یک بن بست فرایافتی و بینشی جدی برای ایالات متحده آمریکا ایجاد می کند که اندیشکده‌ها و کانون‌های فکری برجسته آمریکایی هنوز راهی برای خروج از آن نمی بینند.
نشریه : موسسه راهبرد‌های سیاسی و اقتصادی بین‌المللی
https://russtrat.ru/think-tanks/30-oktyabr-2023-1835-12284
ترجمه کاوه آیلین
کارشناسان آمریکایی:
