یک مدیر دبیرستان روز سهشنبه هفتم مه در استانبول به ضرب گلوله یک دانشآموز سابق این دبیرستان کشته شد. بهدنبال این قتل هزاران معلم در سراسر ترکیه دست به اعتراض و اعتصاب عمومی زدند. همزمان مهاجربودن این دانشآموز به گفتار نژادپرستانه و مهاجرستیزی دامن زده است.
به گزارش رادید زمانه؛ در پی کشته شدن مدیر یک دبیرستان در استانبول به دست یک دانشآموز سابق، روز شنبه ۲۲ اردیبشهت/ ۱۱ مه صدها هزار معلم در سراسر ترکیه راهپیمایی کردند.
موضوعی که بار دیگر انتقاد از سیستم آموزشی ترکیه را با این عنوان که با «خشونت فزاینده و کاهش موفقیت تحصیلی» مواجه است به رسانهها کشاند.
همچنین حوادث خشونتآمیز اخیر در مدارس ترکیه، از جمله قتل این مدیر مدرسه موضوع خشونت در مراکز آموزشی را در کانون توجه قرار داده است.
براساس گزارش رسانههای ترکیه مراسم تشییع جنازه ابراهیم اوکتوگان، مدیر مدرسه ۷۴ ساله که از سوی یکی از دانشآموزان سابق مدرسه از ناحیه سر مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت و کشته شد، چهارشنبه هشتم مه در استانبول برگزار شد.
ابراهیم اوکتوگان، پنج ماه پیش مظنون را به «دلیل رفتارش از مدرسه اخراج کرده بود» که انگیزه قتل عنوان شده است.
این مدیر مدرسه خصوصی که به شدت مجروح شده بود، ساعاتی بعد در بیمارستان جان باخت و کودک/نوجوان فراری از سوی پلیس بازداشت شد.
خانواده، دوستان و شاگردان معلم به قتل اعتراض کردند و از مقامهای مسئول خواستند تا اقدامات بیشتری را برای محافظت از بخش آموزش در برابر خشونت انجام دهند.
طبق گزارشهای منتشرشده عامل قتل به نام (ی ک) ۱۷ ساله، در ستاد رسیدگی به جرایم اطفال به اتهام «قتل عمد» به قاضی جنایی معرفی شده است. دانشآموز متهم به قتل ادعا کرده است که پس از درگیری بین آنها «فقط میخواسته مدیر مدرسه را از ناحیه پا مجروح کند.»
کادریه دوویچی، یکی از معلمان این مدرسه به رسانه «بیانت» میگوید که این «دانشآموز بسیار مشکل ساز بود و به همه معلمان بسیار بیاحترامی می کرد.»
او همچنین در رابطه او میگوید:
تصمیم گرفته شد که او را از مدرسه اخراج کنند. خانواده تلاش زیادی برای مبارزه با این موضوع کردند. دانشآموز خیلی بدی بود. ما گفتیم که دیگر نمیتوانیم رفتار او را تحمل کنیم، بنابراین او را اخراج کردیم.
پس از این حادثه، انتقادهایی نسبت به پوشش رسانهای در روزنامهها و گفتمان در شبکههای اجتماعی مطرح شد.
بیشتر تمرکز بر تبار عراقی عامل تیراندازی بود که به احساسات بیگانههراسی و ضد مهاجرتی دامن زد.
این موضوع در روزهای گذشته به مباحث دیگری از جمله «وضعیت سیستم آموزشی در ترکیه، تضعیف حرفه معلمی، و عادی سازی خشونت» را نیز برانگیخته است.
سوینچ کوچاک که در حوزه حقوق کودکان فعالیت دارد به رسانه ترکیهای «بیانت» میگوید که «در ۲۰ سال گذشته، حرفه معلمی بهشدت از سوی مقامهای سیاسی تضعیف شده است». او همچنین تأکید میکند که «افزایش خشونت در مدارس را نمی توان جدا از سیاست های جامع در نظر گرفت.»
به گفته این فعال کودک، سیستم آموزشی که نیازها و خواستههای کودکان و معلمان را در نظر نمی گیرد، معلمان و کودکان را در مقابل یکدیگر قرار میدهد و منجر به افزایش خشونت در مدارس میشود:
در یک سیستم آموزشی مستبدانه و متمرکز بر اطاعت که به جای افزایش تجهیزات، دانش و مهارتها کسلکننده است، جایی که حفظ بر یادگیری تجربی اولویت دارد، البته نمیتوان انتظار داشت که رابطه معلم و کودک سالم باشد.
تاکنون هفت اتحادیه کارگری از معلمان ترک خواستهاند تا به این حادثه مرگبار اعتراض کنند. در پی این فراخوان معلمان در ترکیه جمعه ۱۰ مه نیز از رفتن به کلاسهای درس خودداری کردند و دست به اعتصاب عمومی زدند.