در مجلس شورای اسلامی و چالشهای آن
فراکسیون نمایندگان مناطق ترک نشین مجلس با حضور ۱۰۰ نماینده تاسیس شد. نگاه دولت، مجلس و رسانههای جمهوری اسلامی به این اقدام نمایندگان منفی نبود.
رایدهندگان مناطق ترکنشین از تاسیس این فراکسیون تا حدودی استقبال کردند.
گفته شده است این فراکسیون بعد از هفتهها تبادل نظر و رایزنی نمایندگان در ۹ آبان ۱۳۹۵ تشکیل شد.
مسعود پزشکیان نائب رئیس مجلس ایران به عنوان رئیس این فراکسیون انتخاب گردید. نادر قاضیپور، نماینده ارومیه به همراه رضا کریمی نماینده اردبیل به عنوان نائب رئیس اول و دوم انتخاب شدند. زهرا ساعی نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو نیز به عنوان سخنگوی این فراکسیون برگزیده شد.
در ترکیب این فراکسیون از تمامی جناحهای حاضر در مجلس از اصلاحطلبان گرفته تا اصولگرایان حضور دارند.
خبرگزاری ایسنا به نقل از زهرا ساعی سخنگوی فراکسیون مناطق ترک نشین نوشته است که هدف این فراکسیون “استفاده از ظرفیت نمایندگان برای رفع مشکلات مناطق ترک نشین” است.
تشکیل این فراکسیون ، از همان ابتدا مخالفان و موافقانی به همراه داشت. موافقان آن را بزرگترین رویداد در سرنوشت اقوام توصیف میکنند و امیدوارند که فراکسیون بتواند مطالبات اقوام را پیگیری کند. در رابطه با تدریس زبان ترکی و اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی تلاش کند و گام های عملی در جهت حمایت از حقوق اقوام بردارد.
اما مخالفان آن را خلاف قانون و مغایربا وحدت ملت می دانند. در این رابطه نماینده مردم بندرعباس در مجلس شورای اسلامی در اخطاری با استناد به سه اصل قانون اساسی، اعلام کرد:
بنابر اصل ۱۹ قانون اساسی ملت ایران از هر قوم و قبیلهای که باشند، از حقوق مساوی برخوردارند و بنابر اصل ۲۰ همه افراد ملت اعم از زن و مرد بهطور یکسان از حمایت قانون برخوردار هستند و همچنین بنابر اصل ۸۴ قانون اساسی هر نماینده در برابر تمام آحاد ملت مسئولیت دارد. مجلس صدای ملت است و باید منادی وحدت و کثرتگرایی باشد و اگر این روند ادامه یابد دیر یا زود باید منتظر تقسیمبندیهای بعدی در سایر اقوام باشیم و این مسئله میتواند منجر به اختلاف در سطح کشور شود.
با این وجود باید منتظر عملکرد فراکسیون جدید بود که تاچه حد “صادقانه با فعالان آذربایجانی تعامل میکند و به دنبال مطالبه و خواستهای مناطق ترکنشین است؟
فراکسیون یک وسیلهی قانونی در اختیار ملیتها قرار میدهد تا خواستههای خود را “نه فقط با سرو صد ا و تظاهرات بلکه از طریق نفوذ در مراکز قانونی و پیگیریهای قانونی به عرصه برساند.
فراکسیون مناطق ترکنشین میتواند در تقویت حس ملی و خودباوری آذربایجانیها کمک بکند البته به شرط اینکه این یک حرکت زودگذر مبتی بر تحریک احساسات مردم حوزه های انتخابیه در هنگام انتخابات برای داغ کردن تنور انتخابات نباشد.
اما باید به چند نکته توجه کرد:
ــ به طور حتم اینها نمایندگان واقعی مردم مناطق ترک نشین نیستند. زیرا سیستم انتخاباتی جمهوری اسلامی دمکراتیک نیست و همه آنها از صافی شورای نگهبان گذشته اند و از یک انتخابات مهندسی شده بیرون آمده اند
ــ اعضای فراکسیون دارای یک بینش سیاسی نیستند و با توجه به گرایش های جناحی، مسائل اجتماعی و از آن جمله حقوق اقوام را از زاویه دید منافع جناحی خود می بینند. بنا براین نمی توان انتظار شگفتانگیزی از این نمایندگان داشت.
ــ در بهترین حالت این فراکسیون میتواند مقدمهای باشد تا زمینه را برای یک بحث گفتوگوی دمکراتیک باز کند. مشروط بر آنکه این