یام شاد باش به کمیته مرکزی حزب توده ایران رفقای گرامی!

رفقای گرامی!

  کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان 76مین سالگرد تاسیس حزب توده ایران را به شما و از طریق شما به همه اعضاء و هواداران حزب  تبریک می گوید.

  حزب توده ایران و فرقه دمکرات آذربایجان، هم به سبب آرمان های انقلابی و ترقیخواهانه و هم به دلیل مبارزات مشترک، تاریخ پر افتخاری را پشت سر گذاشته اند. بدیهی است که در جشن سالروز تاسیس حزب، ما خود را شریک و همراه شما می دانیم.

   روز دهم مهرماه سال 1320 حزب توده ایران قدم به حیات سیاسی میهنمان گذاشت  و از همان روزهای نخست، آشتی ناپذیری خود را با عوامل سیه روزی مردم ایران اعلام داشت. حزب توده ایران  فاشیسم و آمپریالیسم و ارتجاع را بعنوان دشمنان اصلی تکامل و ترقی و علتهای عمده عقب ماندگی کشورافشا نمود و مبارزه با این  نیرویهای  ضد مردمی را سرفصل مبارزات خود قرار داد. اهمیت و ماندگاری حزب توده ایران را باید در جهان بینی و برنامه های ترقی خواهانه آن دانست

از ویژگی های منحصر به فرد حزب توده ایران در تاریح میهنمان میتوان به نکات زیر اشاره کرد:

• حزب توده ایران  تنها حزب سیاسی کشور بود که به ماهیت نواستعماری امپریالیسم آمریکا آگاه بود. این در حالی بود که آمریکا سعی می کرد خود را مدافع و دلسوز میهن ما جا بزند.  حزب توده ایران خصلت غارتگرانه امپریالیسم آمریکا را فاش کرد و آن را شریک امپریالیسم منفور انگلیس در چپاول و غارت میهن ما معرفی نمود. در آن روزها بسیاری از نیروهای مترقی واز آنجمله دکتر مصدق در تشخیص ماهیت  امپریالیسم آمریکا دچار اشتباه بودند و قضاوت حزب را در مورد آمریکا باور نداشتند. چنین نیروهائی فقط  پس از سالها و با کسب تجارب تلخ به این باور رسیدند.
• حزب توده ایران، جامعه ایران را که بر اثر دیکتاتوری بیست ساله رضا شاه دچار سستی و رخوت شده بود به حرکت در آورد. طبقات وقشرهای  مختلف مردم بویژه زحمتکشان را متشکل کرد تا برای کسب حقوق سیاسی ـ اقتصادی و اجتماعی  خویش مبارزه کنند.
• کارگران و زحمتکشان شهری با یاری حزب توده ایران اتحادیه های سراسری تشکیل دادند وتوانستند برخی از حقوق سیاسی ـ اقتصادی را به دولت بقبولانند.
• با طرح مسئله ارضی توسط حزب تودۀ ایران، دهقانان  متشکل و موفق به تعدیل بهره مالکانه و بسیاری از زورگویی های مالکان شدند. بخصوص تقسیم زمین در آذربایجان توسط دولت خود مختار آذربایجان زمینه را برای طرح بعضی از خواسته های دهقانان سراسر کشور آماده کرد.
• جزب توده ایران از نخستین روزهای پیدایش خود ، لزوم وحدت نیروها  را  در مبارزه خاطر نشان کرد  و از تمام نیروهای مترقی و سازمان های  دموکراتیک  دعوت نمود تا با صرف نظر کردن از برخی اختلافات ، با تمرکز بر وجوه  مشترک مبارزه ، با هم متحد شوند تا شکست دشمن مشترک آسانتر گردد.
• این حزب توده ایران بود که برای اولین بار تساوی حقوق زن و مرد را در برنامه خویش گنجاند و در راه تحقق آن از روزهای نخست ، مبارزه  کرد.
• این حزب توده ایران بود که برای اعتلای  دانش و فرهنگ ، به اقدامات عملی دست زد  و با تحریر و ترجمه و چاپ هزاران کتاب و مجله  و مقالات علمی ـ فرهنگی ، جامعه فرهنگی کشور را متحول کرد. بسیاری از  نامورترین  شخصیتهای علمی و فرهنگی و هنری خلقهای ساکن ایران  از دامان حزب تودۀ ایران برخواسته  و یا با این حزب هم آوا شدند و سالیانی از سالهای آفرینشگری خود را در حزب تودۀ ایران  گذراندند.
• این حزب توده ابران  بود که مبارزه علیه بی عدالتی و فساد را سازماندهی کرد. با افشای فساد در دربار و اطرافیان رژیم  و بازاریان و … آگاهی جامعه را برای مبارزه پیگیر با مفسدان رشد داد.
• این حزب توده ایران بود که برابر حقوقی تمامی خلقها و ادیان را اعلام کرد و از حقوق تمامی خلق های ساکن کشور دفاع کرد و در مبارزات خلق آذربایجان و خلق کرد برای رسیدن به حق تعیین سرنوشت و تشکیل دولت ملی شرکت موثر داشت و صد ها نفر از کادرهای نظامی و غیرنظامی آن در این راه جان باختند.
• این حزب توده ایران بود که جنبش مبارزاتی زحمتکشان ایران را با جنبش انقلابی زحمتکشان جهان پیوند زد و روحیه انترناسیونالیستی خلق های ایران  را اعتلا بخشید.

  علی رقم کودتای ننگین 28 مرداد سال 1332 و سرکوب خونین حزب و دیگر نیروهای ملی و مترقی، حزب توده ایران  به میثاقی که با زحمتکشان شهر و روستا بسته بود پایبند ماند. در تمام سالهای سیاه بعد از کودتا  تا سرنگونی رژیم پهلوی، این حزب  به مبارزه و سازماندهی زحمتکشان ادامه داد،  و  مهر و نشان خود را بر پیروزی انقلاب شکوهمند ضد سلطنتی بهمن 1357 زد. 

  پس از انقلاب بهمن 1357 نیز  حزب تودۀ ایران  با تمام  نیرو و توان در جهت حفظ  و تعمیق  دست آوردها و آرمان های مردمی انقلاب مبارزه کرد. 

  دیری نپائید که انقلاب بهمن و دست آوردهای آن مورد یورش وحشیانه نیروهای واپسگرا و ارتجاعی قرار گرفت. حزب توده ایران و دیگر نیروهای انقلابی  و اتحادیه های کارگری  سرکوب و به خاک وخون کشیده شدند. دست آوردهای انقلاب یکی پس از دیگری پس گرفته شد. اصول مردمی قانون اساسی که با تمام کمبودهایش از دست آوردهای انقلاب محسوب می گردید، کنار گذاشته شد. «ولی فقیه» به عنوان نماینده خدا، دست غارتگران و چپاولگران را برای نابودی کشور باز گذاشت. استبداد حاکم گردید. بیکاری، گرانی، اعتیاد و فحشا و دهها معضل اجتماعی دیگر گریبان جامعه را گرفت.

  پس از تسلط نیروهای ضد مردمی ، این بار نیز حزب توده ایران یکی از بزرگترین و موثرترین نیروهای سیاسی کشور ایران بود که آماج حملات دشمنان قسم خوردۀ مردم ایران قرار گرفت. هزاران نفر از بهترین فرزندان و دانشمندان کشور راهی شکنجه گاههای قرون وسطایی شدند. بسیاری از آنها اعدام و مخفیانه در گورهای دسته جمعی دفن گردیدند.

  تجربه تاریخی نشان میدهد که نیروهای ارتجاعی و امپریالیسم جهانی نیک می دانند که بدون گذشتن از سد حزب توده ایران نمی توانند  سرنوشت کشور را آنطور که می خواهند رقم بزنند. آنها محو فیزیکی توده ای را کافی نمیدانند. در تمام این سالها تلاش کرده اند با تمام امکاناتی که در اختیار دارند سیمای مردمی حزب توده ایران را نزد مردم دگرگونه نشان دهند. اما حقانیت و رمز ماندگاری حزب توده ایران را باید در پیوند صادقانه آن با خواست برحق توده های مردم، مخصوصا زحمتکشان کشوردید. با حذف فیزیکی توده ای ها و دروغ پراکنی و اتهام زدن های بی پایه ممکن نیست این حقیقت را پنهان کرد.

  بحران ساختاری مدت هاست جهان سرمایه داری را فرا گرفته است. کشورهای همسایۀ ما در آتش جنگ و نا امنی می سوزند. کشور ما براثر سیاست های نادرست رژیم با بحران جدی روبرو است. کارخانه ها و کارگاههای تولیدی یکی پس از دیگری بسته می شوند و یا با ظرفیت کمتری لنگ لنگان ادامه می دهند. بیکاری هرروز بیشتر می شود. کارگران معترض  به زندان، شلاق و جریمه نقدی محکوم می شوند. بیش از یازده میلیون مردم برای یافتن کار به حاشیه های شهرهای بزرگ هجوم آورده اند. رشد اعتیاد، فحشا، زنان بی سرپرست، کودکان کار، کارتن خوابی، گور خوابی و دهها معضل اجتماعی دیکرهر روز گسترش می یابد. این در حالی است که به گفته مقامات حکومتی صدها میلیارد دلار ثروت کشور گم شده است. دزدی و غارت در ارگانها ونهاد های رژیم بی داد می کند. فساد در حاکمیت نهادینه شده وهر روز کوس رسوایی یکی دیگر از ارگانهای ظاهر الصلاح به صدا در می آید.

  رفقای ارجمند!

  سالها است که کشور ما نیاز به یک تحول اجتماعی بنیادی دارد. اما رژیم ولایت فقیه که سرنوشتش با غارتگران و نیروهای ارتجاعی گره خورده ، مانع از آن است که کوچکترین گامی  در جهت خواستهای مردم برداشته شود. حوادث سالهای اخیر بخوبی نشان میدهد که مردم  برای برون رفت از این وضعیت ناگوار از کوچکترین روزنه ای استفاده می کنند  تا حاکمیت را به عقب نشینی وادارند. مردم نشان داده اند که حاضرند در میدان مبارزه هزینه کنند. اما در غیاب حزب های مردمی و ملی و تشکل های مستقل صنفی، جنبش مردم راه به جایی نمی برد. اصلاح طلبان و معتدلین بنا بر ماهیت طبقاتی خود نتوانسته اند و نمی توانند بیانگر واقعی خواستهای اقشار و طبقاتی باشند که به میدان مبارزه آمده اند. متاسفانه یکی از بزرگترین ضعف های جنبش انقلابی کشورما پراکندگی نیروهای مترقی، ملی و آزادیخواه  است. تا زمانیکه این ضعف جنبش بر طرف نشود، نیروهای ضد مردمی در جهت ضربه زدن به جنبش انقلابی خلقهای میهنمان بزرگترین استفاده را میکنند. امروز بیشتر از همیشه نیاز به اتحاد نیروهای انقلابی و ترقی خواه حس می شود. فایق آمدن بر پراکندگی نیروهای ترقی خواه و مردم دوست حول یک برنامه مشترک از اهمیت بالایی برخوردار است. حزب توده ایران بنا بر تجربه تاریخی و مشی انقلابی خود نقش تعیین کننده ای در این امر مهم به عهده دارد. برای اینکه پیگیر ترین حزب سیاسی ایران است که از روز تاسیس خویش، اتحاد همه نیروهای ترقی خواه و میهن دوست را در مقابل دشمن متحد، الزامی میداند.

گرامی باد خاطره جان باختگان حزب توده ایران و دیگر نیروهای مترقی خلقهای ایران!

فرخنده باد هفتاد و ششمین سالگرد بنیان گذاری حزب توده ایران!

 کمیته مرکزی فرقه دمکرات آذربایجان- 10 مهرماه  1396